रस्त्यावरून जाताना
दिसायच ग्रेव्हयार्ड
लक्ष वेधून घेणारी पांढ-या फुलांनी
आच्छादित कबर
वाटायच आकर्षण त्या
नाजूक फुलांच
जाव आत लावावा हात
उचलून आणावीत ओंजळभर
केला धीर गेलेच एकदा
उचलली फुल थोडी
पलीकडच्या कबरीवर
दिसली तितक्यात
-------------------------------
एक मुलगी शुभ्र वेश
जणू परी अस्मानीची
हातात तशीच पांढरी फुल
त्या कबरीवर नाव
JOHN ANDREWS
15/12/97
आणि माझ्या समोरच्या कबरीवर
MERRY JOHN ANDREWS
15/12/97
अंगावर काटा..........
निशब्द सायंकाळ..........
आणि एकच हवेचा झोत............
- सोनाली घाटपांडे
प्रतिक्रिया
30 Mar 2010 - 6:09 pm | ३_१४ विक्षिप्त अदिती
कविता नीटशी कळली नाही ...
छिद्रान्वेषीपणा: ख्रिश्चन लोकांमधे मुलींचं मधलं नाव नवर्‍याचं किंवा वडीलांचं नसतं तर स्वतःचंच दुसरं नाव असतं. आणि मुलीचं नाव साधारणतः Mary असं लिहीतात MERRY नव्हे!
अदिती
30 Mar 2010 - 9:18 pm | शैलेन्द्र
ही कविता ग्रेव्हयार्ड लीटरेचर या संग्रहात आधी वाचली होती. तो तुम्ही लिहीलाय का?