शनिवारचा उतारा - दुविधा

सुंदर कवीता. मनाची नेमकी अवस्था पकडलीय.
आपले मनःपुर्वक अभिनंदन

आणिबाणीची बंधनं झुगारून,
शुद्धलेखनाची चौकट ओलांडून
पुढची लाईन पाडावीच लागते,
कारण....
कवड्यांच्या दमड्या होऊन
भरघोस मानधन मिळण्यासाठी
आंतरजालातून बाहेर पडावंच लागतं

क्या बात है ! एक वास्तववादी कविता. आणिबाणी, शुद्धलेखन, चौकट, लाईन, कवड्या, दमड्या, मानधन,[एकाच शब्दासाठी वापरलेले पर्याय केवळ सुंदर] या शब्दांनी कविता वाचकांना एक उंचीवर घेऊन जाते. कवीतेतील तरंग पोहचले. :)

चालू दे, अजून येऊ दे, .. पुढील रचनेसाठी शुभेच्छा..!

-दिलीप बिरुटे
[गोंधळलेला,खाडखोड वाचक]

छान छान !

*****

मराठी माणसावर मराठी माणसाकडूनच महाजालावर जोपर्यंत अन्याय होत आहे तो पर्यंत मी चचणार नाही

या द्विधा मनस्थितीत,
प्रत्येकालाच लिहावं लागतं
कधी कंपूबाजांसारखं,
कधी मालकाविरुद्ध

-- जगायची पण सक्ती आहे, मरायची पण सक्ती आहे?

विडंबन मस्तच.

नंदनमराठी साहित्यविषयक अनुदिनी

तुमच्या प्रतिभेला असेच धुमारे फुटत राहोत!!!

अदिती-जी

कविता कळली नाही. पण तुम्ही आमच्या प्रत्येक लेखाला प्रतिक्रीया देता म्हणुन प्रतिक्रीया देत आहे.

©º°¨¨°º© परा ©º°¨¨°º©
आमचे राज्य

'इकडे' 'तिकडे' उडणारं तुमच्या मनाचं फुलपाखरु लवकरच एका ठिकाणी स्थिर बसेल अशी आशा करतो! :W
बाकी विडंबन एकदम टुन्न!! ;)

(कोषातला)चतुरंग