हास आयुष्या

सुरांनी मांडली दारी तुझ्या आरास आयुष्या
अरे, आता तरी सोडून चिंता हास आयुष्या !

कधी काट्यापरी सलणे, कधी गंधाळणे, फुलणे
दिले तू वेदनेला चांदण्यांचे श्वास आयुष्या !

तुला माझी, मला त्याची सदा हुलकावणी चाले,
जिवाचा खेळखंडोबा पुन्हा केलास आयुष्या

जिथे होते तुझे घरटे, अता ती मोडली फांदी
तसे माझे तरी उरले कितीसे श्वास आयुष्या ?

कधी जन्मांतरीचे आपले नाते खरे होते ?
कधी होतास तू माझ्याचसाठी ख़ास आयुष्या ?

दिवे मंदावता येशील माझ्या सोबतीसाठी
मला तू एवढा देशील का विश्वास आयुष्या ?