विडंबन हव आहे

घ्या, आता बोला ! ;-)

सस्नेह
विशाल
*************************************************************
मज पिसे लागलेले सुखांचे
गे हलकेच धुके ओसरते आहे...

वा! कवि लोकांना प्रियकर्/प्रेयसी, देव, निसर्ग अन काय काय प्रेरणा देउन जातात इथे तर विंडबनानेच यांना प्रेरणा दिली! वा वा! :)

बरळणारा तो मित्र खडूस
नेहेमीच म्हणतो तू (ओरिजीनल) नको लिहूस
बाष्कळ बडबडी तु वेडे
संपादक तरीही मित्र बोले
तुझं ते टोचून बोलणं
मला वारंवार सल्ले देणं
आणि हळूच पिन मारणं
आणि मी विडंबन लिहीणं
झालय नेहमीचच गाह्राण
नेहमीच अशा पिना मारतोस
आणि मला चढवतोस
तुझं चढवणं आणि माझं लिहीणं
झालय आता नेहमीचच मला
कधी कळणार रे माझा बालिशपणा तुला?

(बिका, ह.च घे रे; नायतर लावशील कात्री!)

अदिती

घोळणारा साखरेत तो मधूर ऊस,
नेहमीच म्हणतोस तू नको खाऊस

झाली थोडीशी खिळखिळीत हाडे
म्हणून असे मला काय झाले

तुझं ते मट्कन बसणं
माझ्याकडे भीतीने बघणं

डॉक्टरला फोन करणं
आणि माझं घामाने चिंब चिंब होणं

झालंय नेहमीचंच गाह्राणं

नेहमीच असं घाबरतोस
आणि मला टरकवतोस

तुझ घाबरणं आणि माझं वजन वाढणं
झालंय आता नेहमीचच मला

कधी कळणार रे माझ्या मनातील भावना तुला?

आहाहा !@! काय सुरेख कविता आहे !!
अशा परफेक्ट आणि अफलातुन कवितेचं चपखल (आणि हिणकसंही) विडंबण करणे फारंच अशक्य आहे ... तुम्ही असं स्वतःहुन विडंबणाला आमंत्रण देणं काळजाला भिडून गेलं !! हृदय हेलावून गेलं ,,,, कवितांचे विडंबणकार सक्रिय आहेत म्हणून ते विडंबण पाडतील .. ते ही "वा!! छाण !!! " असेलंच ..
इथे आलेली २ विडंबणही "वा !! छाण !! " आहेत ..
सगळ्यांचच कौतुक वाटत!!
आम्हाला तर बाबा .. विडंबणं येतंच नाहीत ... :(

- टारझन