अज्ञाताच्या काठावर

सुंदर, नितांत सुंदर कडवं झालेलं आहे

"" अथांगाच्या डोहावर
अनाहताचे तरंग
नश्वराच्या ओठावर
चिरंतनाचे अभंग ""

सारेच नश्वर इथे

ईश्वर शोधू पाहे

अस्तिकाला द्वैताचे वेड

नास्तिक ते मोडू पाहे

नितांत सुंदर कविता!

सुंदर !

या कवीच्या कविता उत्तम आहेत. हा कवी शब्दांशी खूप खेळतो. गरजेचे स्कील.
तरीही...
(तीन डॉट्स बद्दल जाहीर माफी)
या कवितांना अनुभवाचा स्पर्श जाणवत नाही. अशी बौद्धिक कविता वाचणार्‍याच्या मनात खोलवर रुजत नाही कारण -
१. त्यातलं बुद्धिगम्य आणि चमत्कृति संपली की शब्दांच्या करामतीचा सांगाडा दिसू लागतो.
२. त्यातलं अगम्याला अनुभवाचा पदरच नसतो त्यामुळे ती 'या हृदयीचे त्या हृदयी' होत नाही.

अशा कवितेला चंप्र देशपांडे विचार कविता म्हणायचे. तुमची कविता- भावकवितेच्या आणि विचारकवितेच्या मध्येच कुठेतरी रेंगाळत राहते. शब्दनिवडीचं सामर्थ्य इथवरच तुमची कविता मर्यादित राहते.

सुरेख, आवडली
पैजारबुवा,