वटवटसावित्री

हे देवी वटसावित्री

मी पण पूजेन तुला

लपून छपून फेरे घेईन

उद्या पौर्णिमेच्या रात्री

माझे सर्व काळे धंदे

अव्याहतपणे चालू देत सदैव

कधी नजरेत येऊ नको देउ तिच्या

नाहीतर होतील माझे वांदे

मी साधाभोळाच राहू देत तिच्यासाठी

फार कठीण गं , झेलणं तिला

ती आहे एक सुशील गृहकृत्यदक्ष

पण दुर्दैवाने वटवटसावित्री

वटवट करूनच मारते

माझ्या नावाने फेरे

नेहेमी मागते देवाकडे

मिळू देत याचे सर्व धागेदोरे

इतकी वर्षे लोटली

कळला नाही तुझा महिमा

आज तुला मी शरण जातो बघ

थांबव माझी दैना

सूत घेऊनि, दिवा लावेन

रोवेन मी पण एक फांदी

पानसुपारीची व्यवस्था व्हावी

जेणे होईल माझी चांदी

हे वर्ष जर गेले निर्विकार

वाहेन पुढच्या वर्षी हार

गुप्त राहू देत हरेक धंदे

जरा दाखव तू चमत्कार

{{{ सिद्धेश्वर विलास पाटणकर }}}