जे न देखे रवी...

१
कोणा आटपाट शहराच्या
आटपाट गल्लीतील
आटपाट मिरवणूकीत
फेटा घालून ढोलचा ताल
साद दिली 'लय भारी'
रक्षकाने धक्का दिला
पतल्या गल्लीतून
तो सरळ रस्त्यावर परतला ;)
पण ती संध्याकाळ
तो फेटा तो ढोलचा ताल
ती साद तो धक्का
कुणा मनाच्या
कोणा कोपर्‍यातून
जाण्याचे नाव घेत नाही.:)

गीत गाऊन
रितं होताना

विवेक प्रगल्भ
निर क्षीर होताना
तारुण्यातला
अनुभव
पुन्हा जगताना

रितेपण
अधिक मोकळेपणाने
भरुन काढताना

नेमकं कोण कोण
तरुण होत ?
कवि, कविचे
अनुभव भावना
प्रेरणा नी कल्पना
की वाचकाची
अनुभूती ?

कवी बिचारा
मेटाकुटीने
कविता पाडत असतो
शाई ओली
असताना हा
टपली मारून जातो

वसुदेवाच्या
मनी जशी
कंसाची दहशत होती
तसे मिपा-कवि
विडंबनाचा
कंस बघुनी हादरती

कवितारतिच्या
विनयाचा हा
भंग त्वरेने करतो
शीघ्रकवित्वा
याच्या बघुनी
मनोमनी मी जळतो

धर्म इथे बेताल झाला

उठतासुटता जहाल झाला

वापरले कैक रंग त्याने

कोथळा बाहेर येताना मात्र लालच झाला ...

किती चढले सुळावर त्याच्यानावे ,

मारणारे गनीम आणि मरणारेही ..........

पाळणारे , जाळणारे , बघणारे अन भडकवणारे

पण .........जो तो हलाल झाला

जन्नत नसीब झाली कुणा

तर कुणी स्वर्गात पोहोचले

अरे पण त्यांचे काय झाले असेल ?

आज मराठीचा दिन
ठोकू घोषणा भर्पूर !
करू फॉरवर्डं मेसेज
घेऊ बडवून ऊर !!
माये मराठी पहा गं
प्रेमा आला महापूर !
सोनियाचा दिनू आता
नाही राहिला गं दूर !!
पोरे पाठवू आमची
इंग्रजि माध्यमामध्ये!
शिल्लक जागा राहतील
मराठीच्या शाळांमध्ये !!
याला म्हणतात त्याग
खळबळ मनी माजे!
मराठी बांधवांसाठी

उदघाटनाला आला कोण ?

उद्योगपती सम्राट अंबानी

स्टेजवर जाताना ठेच लागली

त्यांची पडली खाली फणी

डोळे चुकवून पटकन उचलली

घेऊन गेलो घरी

लक्ष्मीपतीची तरी फणी आणेल

संपत्ती आपल्या दारी

कामधंदे सोडून सारे

फणी पुजू लागलो

रोज धुपारती शंख वाजवुनी

वाहायचो भरपूर फुले

येड लागलं बापाला आपल्या

माय मराठीचा बोलण्यात गोडवा
शब्द जणू शीतल हवेचा गारवा

बोली भाषेची गोष्टच न्यारी
जणू तुळस आपल्या दारी

बारा कोसाला भाषा बदलते
माय मराठी सर्वांना जोडते

संतांनी गायिले मराठीचे रंग रूप
अलंकारांनी नटले सोज्वळ स्वरूप

प्राण मराठी जाण मराठी उल्हास मराठी
महाराष्ट्राचा ज्वाजल्य अभिमान मराठी

भादरायला हवे वाढलेले, भादरायला गेलो

न्हावी होता बिझी म्हणून पेपर वाचू लागलो

पेपर वाचता वाचता एक जाहिरात बघितली

होती तशी छोटी पण लक्षात बाकी राहिली

नंबर आला जवळ म्हणून पेपर घेतला छाटून

न्हावी होता मग्न कामात , दिला खिशात ढकलून

भादरवुन थेट घरी मी अंघोळीला गेलो

जाहिरात तशीच खिशात पडून , विजार मागे सोडून आलो

बघुनी तुझी ती रंगीत अम्ब्रेला

जीव माझ्झा कासावीस झाला

असलीस जरी तू तोंडाने फाटकी

तुझी अम्ब्रेला मात्र नीटनेटकी

रंगबिरंगी चांदण्या त्यावरी

झेलण्या ओघळण्या पाऊस सरी

कापड ऐसे तरल मुलायम

पिळवटते हे हृदय ते कायम

सडपातळ ती नाजूक दांडी

बघणार्यांच्या उडती झुंडी

बटनावरती नक्षीदार दांडा

देती सलामी बघणाऱ्या सोंडा