माणसे कविता होऊन येतात
एकएक हट्टी कडवे
लाडाकोडाने घालून ठेवतात,
दोन कडव्यांमध्ये
एक जीवघेणी कळ
विसावा म्हणून ठेवून जातात...
माणसे कविता होऊन येतात
अलंकार भिरकावून
केवळ अर्थ होऊन
रात्रभर उशाशी बसतात
उजाडताना परत
पुस्तकाच्या अंधारात
गुडूप होतात......
माणसे कविता होऊन येतात....
-शिवकन्या
प्रतिक्रिया
26 Apr 2019 - 9:14 am | ज्ञानोबाचे पैजार
साधी सोपी सरळ कविता आवडली
लिहित रहा,
पैजारबुवा,
26 Apr 2019 - 10:48 am | यशोधरा
सुरेख. शिरीष पै ह्यांची ' हृदय अर्पण करतात..' कविता आठवली. अगदी अशीच नसली तरी थोडीफार तशाच पद्धतीने भावना व्यक्त करणारी.
12 May 2019 - 4:31 pm | इरामयी
हो, ना!
खूपच सुन्दर!
26 Apr 2019 - 11:19 am | श्वेता२४
आवडली
26 Apr 2019 - 12:13 pm | खिलजि
अश्या सुंदर कविता वाचून
माझे हात शिवशिवू लागतात
माफीनामा आधीच जाहीर करावासा वाटतो
आतली मळमळ जणू बाहेर काढून टाकतात
घडत असते , घडत आले आहे आणि घडत जाईल
पण ते मांडण्याची ताकद यावी लागते
प्रेरणादायी कविता, ती आपसूकच प्रदान करत असतात
26 Apr 2019 - 2:12 pm | गोंधळी
छान
27 Apr 2019 - 4:13 am | सोन्या बागलाणकर
छान कविता!
1 May 2019 - 1:14 pm | रातराणी
सुरेख!
3 May 2019 - 8:25 am | शिव कन्या
सर्व रसिक वाचकांचे आभार.
6 May 2019 - 12:14 pm | मराठी कथालेखक
छान..
आणि विडंबनाकरिता क्षमस्व :)
9 May 2019 - 10:41 am | अनन्त अवधुत
कविता आवडली.
12 May 2019 - 4:26 pm | इरामयी
काही माणसं, खरंच, कविता बनून येतात
आणि निघून जातात
अचानक् !
मागं रेंगाळत रहातात आठवणी
धूंसर, पुसट शब्द
अस्पष्ट . . .
तुमची कविता खूप आवडली.