आंतरजालावर bull आणि bull with hump शोधा.दोन्ही चित्रे मिळतील .मग समजते कि बैलांच्या उत्क्रांतीमध्ये वातावरणाचा खूप मोठा भाग आहे.
आज आपण पाहतो ते बैल, म्हणजे पाळीव गुरांची एक प्रजाती, ऑरॉक्स (Aurochs) नावाच्या एका जंगली प्राण्यापासून विकसित झाले आहेत. हा प्राणी आता नामशेष झाला आहे.झेबू हा भारतीय भागात आढणारा बैलाची विशिष्ट प्रजाती आहे.सुमारे 10,000 वर्षांपूर्वी, मध्य पूर्व (आताचे तुर्की) आणि भारतीय उपखंडात ऑरॉक्स (Bos primigenius) या मोठ्या, जंगली गुरांना पाळीव बनवण्याची प्रक्रिया सुरू झाली.बर्फ़ाळ भागात याक या
या प्रजातीने प्राणवायू कमी असलेल्या भागात स्वतः:च्या लाल रक्तपेशी वाढवून मानवाला साथ दिली तर पाठीवर नांगर घेऊन झेबूच्या वंशांच्या भारतीय शेतीला साथ दिली.
दोन मुख्य प्रजाती: या पाळीव बनवण्याच्या दोन वेगवेगळ्या घटनांमुळे आजच्या आधुनिक गुरांच्या दोन प्रमुख प्रजाती उदयास आल्या:
#टॉरिन गुरांचे वंशज (Bos taurus): हे मध्य पूर्व आणि युरोपमध्ये विकसित झाले. या प्राण्यांना खांद्यावर कूबड (hump) नसते आणि त्यांचे कान सरळ असतात.
होल्स्टीन, जर्सी, अँगस, हेरफोर्ड इ. यांचा उगम युरोप, अमेरिका किंवा ऑस्ट्रेलियासारख्या थंड हवामानाच्या प्रदेशात झाला आहे.
#इंडिकाइन गुरांचे वंशज (Bos indicus): हे भारतीय उपखंडात (सिंधू खोऱ्याच्या आसपास) विकसित झाले. या प्राण्यांच्या खांद्यावर एक विशिष्ट कूबड असते आणि त्यांचे कान लोंबकळलेले असतात. हे कूबड उष्णता सहन करण्यास आणि शरीराचे तापमान नियंत्रित करण्यास मदत करते. याशिवाय, त्यांची सैलसर त्वचा आणि मोठे लोंबकळणारे कान उष्ण हवामानाशी जुळवून घेण्यासाठी उपयुक्त ठरतात.
भारतात आढळणारे बहुतेक बैल याच वंशाचे आहेत, ज्यांना आपण झेबू (Zebu) नावानेही ओळखतो.
#भारतीय_बैलांची_उत्क्रांती ही साधारणपणे ८,००० वर्षांपूर्वी सिंधू संस्कृतीच्या काळात सुरू झाली. हे बैल ऑरॉक्स (Bos primigenius) या जंगली गुरांच्या एका भारतीय उप-प्रजातीपासून विकसित झाले आहेत, ज्यांना भारतीय ऑरॉक्स (Bos primigenius namadicus) म्हणून ओळखले जाते.
सिंधू सील
बैलांच्या उत्क्रांतीचे प्रमुख टप्पे:
पाळीवकरण (Domestication): उत्खननात सापडलेल्या पुराव्यांनुसार, मेहरगढ (आताचे पाकिस्तान) आणि सिंधू खोऱ्याच्या आसपासच्या प्रदेशात मानवाने जंगली बैलांना पाळीव बनवण्यास सुरुवात केली. यामुळेच, भारतीय बैल हे त्यांच्या युरोपियन आणि आफ्रिकन नातेवाईकांपेक्षा वेगळे आहेत.
जनुकीय वेगळेपण: भारतीय बैल, ज्यांना झेबू (Bos indicus) म्हणून ओळखले जाते, त्यांच्यामध्ये त्यांच्या युरोपियन नातेवाईकांपेक्षा काही खास जनुकीय आणि शारीरिक वैशिष्ट्ये आहेत. यातील सर्वात महत्त्वाचे वैशिष्ट्य म्हणजे त्यांच्या खांद्यावर असलेले कूबड (hump).
कृत्रिम निवड (Artificial Selection): मानवाने शेतीची कामे (नांगरणी, वाहतूक) आणि दुधासाठी उपयुक्त असलेल्या बैलांची निवड केली आणि त्यांची पैदास केली. यामुळे अनेक स्थानिक जाती (breeds) उदयास आल्या.
मानवी हस्तक्षेपामुळे झालेले बदल
मानवाने शेती आणि इतर कामांसाठी बैलांचा वापर सुरू केल्यावर, त्यांच्यामध्ये अनेक बदल घडवून आणले. याला कृत्रिम निवड (Artificial Selection) म्हणतात. माणसाने त्यांच्या गरजेनुसार शांत स्वभावाचे, मजबूत आणि अधिक काम करणाऱ्या बैलांची निवड केली आणि त्यांची पैदास केली. यामुळे जंगली ऑरॉक्सच्या तुलनेत आजच्या बैलांचे काही महत्त्वाचे बदल झाले:
आकार: पाळीव बैल त्यांच्या जंगली पूर्वजांपेक्षा लहान झाले.
स्वभाव: ते अधिक शांत आणि माणसाळलेले झाले, ज्यामुळे त्यांचा शेतीत वापर करणे सोपे झाले.
शारीरिक रचना: वेगवेगळ्या कामांसाठी (उदा. नांगरणी, वाहतूक) त्यांची शिंगे, कूबड आणि शरीर अधिक योग्य बनले.
#भारतीय_बैलांच्या_काही_प्रमुख_जाती:
खिलार: हे महाराष्ट्रातील एक प्रसिद्ध आणि मजबूत बैल आहेत, जे त्यांच्या वेग आणि सहनशीलतेसाठी ओळखले जातात.
कांकरेज: गुजरात आणि राजस्थानमध्ये आढळणारी ही जात दुहेरी कामासाठी (दूध आणि शेती) वापरली जाते.
गिर: गुजरातमध्ये आढळणारे हे बैल मुख्यतः दूध देणाऱ्या गावांसाठी प्रसिद्ध असले, तरी त्यांचे बैलही खूप शक्तिशाली असतात.
थारपारकर: राजस्थानमध्ये आढळणारी ही जात दुष्काळग्रस्त आणि उष्ण हवामानाला तोंड देण्यासाठी ओळखली जाते.
पिकासोचे evolution of bull चित्र
उत्क्रांतीचे पुरावे
बैलांची उत्क्रांती सिद्ध करण्यासाठी अनेक वैज्ञानिक पुरावे उपलब्ध आहेत.
पुराजीव विषयक पुरावे (Palaeontological evidences): लाखो वर्षांपूर्वीच्या ऑरॉक्स प्राण्यांचे सांगाडे आणि जीवाश्म सापडले आहेत, ज्यांचा अभ्यास करून त्यांचे आधुनिक बैलांशी असलेले साम्य सिद्ध होते.
बाह्यरूपीय पुरावे (Morphological evidences): आजच्या बैलांच्या हाडांची रचना (उदा. पायांची हाडे) आणि त्यांच्या जंगली पूर्वजांच्या हाडांची रचना यात खूप साम्य आढळते.
जनुकीय पुरावे (Genetic evidences): आधुनिक बैलांच्या डीएनएचा अभ्यास केल्यावर हे सिद्ध झाले आहे की त्यांचे जनुकीय स्वरूप ऑरॉक्सशी मिळतेजुळते आहे, ज्यामुळे ते एकाच पूर्वजाचे वंशज असल्याचे स्पष्ट होते.
थोडक्यात, बैलांची उत्क्रांती ही निसर्गाने घडवलेल्या नैसर्गिक निवडीचा आणि मानवाने केलेल्या कृत्रिम निवडीचा एक सुंदर संगम आहे, ज्यामुळे एक जंगली प्राणी माणसाच्या जीवनाचा अविभाज्य भाग बनला.
हा बैल पोळ्याचा एक महत्वाचा भाग परंतु आजच्या काळात अनेक वर्षांपासून हि पिठोरी अमावस्या #मातृदिन' ओळखली जाते. स्त्रियांच्या रुपाला संतती देणारी म्हणून अधिक शक्तीरूपात पाहण्याच्या सिंधू संस्कृती नंतर खूप काळानंतर तंत्र सिद्धी या रूपात योग्य जाणणारी "योगिनी" स्त्री होत.
मीनानाथ यांच्याद्वारे या योगिनी कौलाची हि साधना प्रस्थापित करण्यात आली.माता ,बहीण ,पत्नी अशा उपासना विविध गुप्त पद्धतीच्या असत. आदिशक्तीपासून उत्पन्न ८ शक्तीच्या प्रत्येकी आठ रूपांची शक्ती मिळून ६४ योगिनी असाव्यात असे मानले जाते. शरीरातील ३२ धमन्यांमध्ये प्रत्येकी दोन योगिनीहि मानल्या जातात .
ओरिसा ,भेडाघाट,मवाली,हिरापूर,राणीपुर,खजुराहो येथे हि मंदिर पाहता येतील. गोलाकार रचना असलेल्या मंदिरापासून भारताच्या गोलाकार संसदेची इमारत बनवली गेली.
ते सर्व ठीक आहे पण आधी पोटोबासाठी आज विशेष करून तांदळाची खीर,रव्याच्या साटोऱ्या केल्या ... तुमच्याकडे काय आहे मेन्यू ??
-भक्ती
लेखातील काही मजकूर AI माहितीस्रोतातील आहे.
प्रतिक्रिया
22 Aug 2025 - 7:30 pm | सुबोध खरे
एक छोटासा बदल
कूबड (hump).
याला वशिंड म्हणतात.
कुबड चा अर्थ म्हणजे पाठीच्या मणक्यातील दोषामुळे मणक्याला आलेला बाक असा आहे
22 Aug 2025 - 9:43 pm | Bhakti
बदलासाठी धन्यवाद!
22 Aug 2025 - 7:34 pm | अमरेंद्र बाहुबली
छान माहिती ताई!
22 Aug 2025 - 8:14 pm | गणेशा
छान...
22 Aug 2025 - 8:49 pm | कुमार१
छान माहिती.
22 Aug 2025 - 9:19 pm | कर्नलतपस्वी
चौसष्ट योगीनींचे खुप पुरातन मंदीर आहे. बुंदेले राजांनी बांधले असावे.
लहानपणी मातीचे बैल कुंभारवाड्यात मिळायचे.काव,गेरू आणून ते रंगवायचे. पुजा करायची, त्यांच्या शिंगात कडबोळ्या घालायच्या. पुरणपोळीचा नैवेद्य असे. नंतर रंगीत बैल मिळण्यास सुरुवात झाली. संध्याकाळपर्यंत अनेक बैलजोड्या गावात फिरायच्या. आया बहीणी दुध पुरणपोळी खायला देत असत.
बैलांना सजवले जायचे. बाशिंग, झुल,मण्यांची माळ,शिंगाना पितळी कवच असा शिणगार असायचा.
मुलांना बैलपोळ्याचे महत्त्व कळावे म्हणून इयत्ता तिसरीमधे बळी नावाचा धडा होता. बळी एक साधा सरळ शेतकरी. बैलपोळ्याच्या दिवशी गावच्या पाटलांना तालुक्याला जायचे असते. बळी बैलांना गाडीला जुंपण्यास स्पष्ट नकार देतो. बघून घेऊ या पाटलांच्या धमकीला भिक घालत नाही. त्याचवेळी गावात एक मुलगा छतावरून खाली पडून जखमी होतो. उपचारासाठी त्याला तालुक्याला नेले नाही तर मरून जाईल हे कळताच बळी गाडी जुंपून त्याला वाचवतो.
आजही इतक्या वर्षांनंतर धडा स्पष्ट आठवतो. आता ग्रामीण भागात सण कमी प्रमाणात तर शहरात अजिबात साजरा होत नाही. काही वर्षांत लुप्त होईल असे वाटते.
22 Aug 2025 - 9:41 pm | Bhakti
खुप छान गोष्ट आहे.आम्हालापण बैला विषयी धडा होता पण आठवत नाही.कधी कधी वाटतं ती ५ वी ते १० पर्यंतची मी शिकलेली सगळी बालभारतीची मराठीची पुस्तके शोधून काढावीत.'लाल चिखल' ,'स्मशानातलं सोनं' हे धडे मात्र कधीच विसरले नाही.काळजाला भिडणारे होते.ग्रामीण जीवनाविषयी होते.
23 Aug 2025 - 11:03 am | Bhakti
पाखऱ्या
आबांचा खोंड पांढऱ्या जो झुंज खेळणारा बैल होता.त्याने खुप स्पर्धा जिंकल्या होत्या.आबांचा जीव की प्राण पाखऱ्या होता.पण सरकारने बैलांच्या झुंजीवर बंदी आणली.पाखऱ्या आता घरीच होता.खोंड असल्याने त्याला शेतीतही वापरता येईना. हळूहळू तो म्हातारा झाला.आबांच्या मुलाने पाखऱ्याला विकायचे ठरवले.आबांना जेव्हा हे समजले तेव्हा खूप वाईट वाटले.त्या दिवशी पाखऱ्याला खुप सजवले शिंगे रंगवली झूल चढवली.पाखऱ्याला गोड धोड घास घालताना आबा म्हणाले "जा बाबा ,तुझा इथला घास आता संपला".आबांनी आवंढा गिळला.तेवढ्याच आबांचे मित्र तेथे आले.त्यांना सर्व हकीकत समजली.त्यांनी पाखऱ्याची किंमत विचारली आणि पाखऱ्याला विकत घेण्याची तयारी दर्शविली.सोबत ते म्हणाले"पाखऱ्यासोबत आबांनाही आमच्याकडे पाठवून द्या ,तेही आता म्हातारे झाले आहेत"
हे ऐकून आबांच्या मुलाला आपली चूक उमगली आणि त्याने आबांचे पाय धरले.
आम्हांला ही पाखऱ्या गोष्ट होती.कर्नल काका तुम्ही सांगता ती गोष्ट 'दौलत' ही आहे.
23 Aug 2025 - 12:49 pm | कर्नलतपस्वी
धड्याचे नाव लक्षात नाही. चौसष्ट साली तिसरीत होता बहुतेक. तेव्हा तिसरीतला मुलगा घडाघडा मराठीचे धडे वाचत असे. हल्ली बहुभाषिक शिक्षणामुळे गोंधळून जात आहेत असे वाटते.(कृपया लगेच धनुष्यबाण,मशाली,तुतारी काढू नका) पण कथानक जसेच्या तसे लक्षात आहे.
धन्यवाद.
23 Aug 2025 - 1:05 pm | अमरेंद्र बाहुबली
कर्नल साहेबानी सांगितला तो धडा मलाही २००३-२००७ दरम्यान होता, भक्तिताईने सांगितलेला नव्हता! :) म्हणजे धडे काही काळाचा गैप देऊन रिपीट होतात का?
3 Sep 2025 - 9:59 am | श्वेता व्यास
छान लेख आणि माहिती.
'लाल चिखल' ,'स्मशानातलं सोनं' हे धडे मात्र कधीच विसरले नाही.काळजाला भिडणारे होते.
अगदी !
22 Aug 2025 - 11:07 pm | सौन्दर्य
माझे संपूर्ण आयुष्य शहरात गेले त्यामुळे पोळा वगैरे सण प्रत्यक्षात कधीही बघायचा योग आला नाही. नाही म्हणायला शाळेत असताना पोळ्यावर एक कविता होती, त्यात पोळ्याचे वर्णन होते जे फारसे आठवत नाही. मात्र त्यातील एक ओळ अगदी चटका लावून गेली होती, "सण एक दिन, बाकी वर्षभर ओझे मर मर ओढायचे " अशी काहीशी ती ओळ होती. अगदी एका ओळीत बैलाचे संपूर्ण आयुष्य समर्पकपणे मांडले आहे.
भक्तीजी, (तुमचे नक्की वय ठाऊक नसल्याने ताई म्हणावे की आणखी काही संबोधन वापरावे हे न कळल्यामुळे भक्तीजी म्हणतॊ.) तर, फेसबुकवर एक ग्रुप आहे त्यात बालभारतीच्या पुस्तकातील अनेक धडे, कविता वाचायला मिळतील. मला तुम्ही उल्लेखिलेले 'लाल चिखल, स्मशानातले सोने ' हे धडे पाठयक्रमात असलेले आठवत नाहीत. शक्य असेल तर ते माझ्या व्यनिवर पाठवा.
नमस्कार .
23 Aug 2025 - 11:19 am | Bhakti
लाल चिखल
https://youtu.be/uOsU9uVCpd0?si=o1ED27SH9iMDp5Y9
स्मशानातलं सोनं
https://youtu.be/XFP3KaDwdi4?si=XjPVbShAeggsx7Gt
मला भक्तीच म्हणा.
23 Aug 2025 - 9:14 am | धर्मराजमुटके
छान लेख ! काल आम्ही देखील बैलपोळा साजरा केला. बहुतेक नगरी लोक हा पोळा श्रावण अमावास्येला साजरा करतात.
जुंदरी / पुणेरी बहुतेक भाद्रपद अमावास्येला बैलपोळा साजरा करतात (चुकभूल देणे घेणे).
आम्ही शहरात राहत असल्यामुळे आमच्या घरी बैल नाही आणि बैलांच्या मातीच्या प्रतिकृती देखील नव्हत्या.
बायकोने पुरण पोळ्या केल्या होत्या त्या मला खाऊ घातल्या. तसेही आई मला बायकोचा बैल म्हणत असे त्यामुळे आजचा पोळा सार्थकी लागला.
अवांतर : बायको मला आईच्या ताटाखालचं मांजर म्हणत असे पण मांजरांप्रती प्रेम दाखविण्यासाठी कोणताही सण साजरा केला जात नाही ते एक असोच.
23 Aug 2025 - 11:24 am | Bhakti
हो सांगली, कोल्हापूर,कर्नाटक भागात भाद्रपद अमावास्या पोळा 'बेंदूर' सण साजरा करतात.
मांजरीचे डोहाळजेवण,बेबी शॉवरचे व्हिडिओ पाहिले आहेत.तेव्हा येतील येतील मांजराचेही दिवस आणि सण यातील यात मला शंका नाही ;)
23 Aug 2025 - 11:58 pm | रुपी
हो. मीपण नगरी. दर वर्षी पुरणपोळीचा नैवेद्य असतोच बैलपोळ्याचा. आमच्या शेतातल्या बैलांना काका बैलपोळ्याला छान सजवायचे.
माझ्या लहानपणी कर्जतला गावातून सर्व बैलांची मिरवणूक निघायची. आता निघते की नाही, माहीत नाही.
वर सौंदर्य यांनी सांगितलेली कविता आमच्या अभ्यासक्रमात नव्हती, पण पाचवीत मराठीच्या बाईंनी सांगितली होती.
कालच मुलांना या सगळ्या आठवणी सांगत होते.
25 Aug 2025 - 10:42 pm | सौन्दर्य
माझी आई मला 'बायकोच्या पाटाखालचे मांजर' म्हणते तर बायको 'आईच्या ताटाखालचे मांजर' म्हणते. आता 'ताटाखालचे की पाटाखालचे ?' हा स्थूल भेद सोडला तर दोघीत मी 'मांजर' असण्याबद्दल एकमत आहे, त्यामुळे खरंच मांजरीसाठी देखील एक सण असावा. (हलकेच घ्या)
24 Aug 2025 - 7:01 am | तिता
आम्ही गावात बेंदूर आणि बैलपोळा एकाच दिवसाला म्हणायचो. हा सण भाद्रपदात असायचा. मला ते जास्त संयुक्तिकही वाटते. श्रावणात शेतकऱ्याला सुट्टी कधी परवडणार?
24 Aug 2025 - 9:12 am | श्वेता२४
पोळ्याला आम्ही लहानपणी हाताने बैल तयार करत असू. या सणाला कडबोळी करण्याची प्रथा होती. गोडामध्ये आजी पुरणाची पोळी किंवा पोळी करण्यासाठी वेळ नसेल तर पुरणाचे कडबू करायची.
25 Aug 2025 - 10:34 am | सौंदाळा
लेख आवडला.
25 Aug 2025 - 1:41 pm | अभ्या..
वा भक्तीताई छान.
मोट्ठी सफर घडवलीत.
.
फक्त एक जाताजाता: ते पिकासोचे बैलाचे चित्र आहे ते Le Taureau म्हणजे द बुल असे आहे. ते काही इव्हॅलुशन वगैरेचे नाही. इव्हॅलुशन असेल तर ते चित्र लिथोग्राफ पधद्तीने केलेले आहे आहे आणि त्यात बरेच प्रिंटस घेतले जातात. पिकासोने बैलाचे चित्र सिम्प्लीफाय करण्याचा प्रयत्न केलेला होता त्याचे ते टप्पे आहेत. लोकांना पाब्लो पिकासो म्हणजे अमूर्त, दुर्बोध काहीतरी रंगवणारा आर्टिस्ट वाटतो पण त्याने अॅकेडेमिक पध्दतीने, अॅनॉटॉमी वगैरे पूर्णपणे समजून चित्रे रंगवली आहेत. बैलाची ही स्केचेस बघताना ते लक्षात येते पण तेच बैलाचे हिंस्त्रपण, पाशवी ताकद आणि पूर्ण नर असे सिम्प्लीफाईड स्केचेस करतानाचे टप्पे आहेत. अॅक्चुअली बैलाची कशी जीवशास्त्रीय उत्क्रांती होत गेली त्याचे चित्रण नाहिये हे.
26 Aug 2025 - 1:42 pm | Bhakti
अर्थात जीवशास्त्रीय उत्क्रांतीचे हे चित्र नाहीच.पण आंतरजालावर चित्राचे evolution of bull असेच नाव दिसले.
+१००

आणि हे "bull's head" पिकासोने ते सायकलच्या सीट आणि हँडलबारवरून हुशारीने एकत्र केले :)
पिकासो,विन्सी,क्रिडा,हुसेन,राजा रवी वर्मा,अनुराधा ठाकूर इ.यांची कला पाहायला आवडतो.
26 Aug 2025 - 2:00 pm | Bhakti
*फ्रीडा काहलो
3 Sep 2025 - 7:24 pm | मारवा
तुमच्या आवडीवरून तुम्हाला surrealist चित्रे आवडतील असे वाटते.
म्हणून एकदा व्लादिमिर कुश ची चित्रे बघा कल्पनांची अद्भुत भरारी आहे.