आमची प्रेरणा प्रदिप कुलकर्णी यांची अप्रतिम कविता मी दुःख विसरण्यासाठी गातो गाणी...
...................................................
ही नेहमीचीच हो माझी रामकहाणी...!
...................................................
ही नेहमीचीच हो माझी रामकहाणी
तोंडाचे माझ्या बघा पळाले पाणी !
ओढून इथे मज तिने आणले होते
कोणी न तिथे हे,नीट जाणले होते...
आहेच सखीही माझी खूप शहाणी !
काळोखच होता खरा... सोबती माझा
तो एकच जिवलग...बरा सोबती माझा
त्यालाच कळे ही अमुची प्रेमकहाणी!
एकांत कधीही सरळ मिळाला नाही...
तडमडे नेमका बाप तिचा तेव्हाही
मज कधी न लाभे, संधी गोजीरवाणी !
साधीच अपेक्षा...पूर्ण कुठे पण झाली ?
पदरात धुलाई...फक्त धुलाई आली...
मी व्यर्थ याचना केली केविलवाणी !
चोपून काढला इतका मज मेल्याने
लाथा बुक्या आणिक हो जोड्याने
तो नसतो मेला कधीच हा अनवाणी !
आकांत हा मी जरी किती ही केला ...
ह्या देहाचा बघ पुरा...खुळखुला झाला
वेदना-वाजते आहे सर्व ठिकाणी!
ही कशी लपावी कथा आज हो माझी
वेशीवर गेली व्यथा टांगली माझी
परक्यांना ही कळली सर्व कहाणी
ही नेहमीचीच हो माझी रामकहाणी...!
...................................................
- केशवसुमार
...................................................
रचनाकाल ः १४ व १५ फेब्रुवारी २००८
प्रतिक्रिया
16 Feb 2008 - 12:04 am | बेसनलाडू
आणि लय हे प्रशंसनीय. त्यामुळे चित्रमय विडंबन मस्तच झाले आहे; बाकी नेहमीचेच.
(नेहमीचाच)बेसनलाडू
16 Feb 2008 - 9:04 am | विसोबा खेचर
तडमडे नेमका बाप तिचा तेव्हाही
मज कधी न लाभे, संधी गोजीरवाणी !
केशवा, मस्त रे... :)
चोपून काढला इतका मज मेल्याने
लाथा बुक्या आणिक हो जोड्याने
तो नसतो मेला कधीच हा अनवाणी !
हे पण मस्त! :)
तात्या.
17 Feb 2008 - 4:25 pm | केशवसुमार
प्रतिसाद दिलेल्या आणि प्रतिसाद न दिलेल्या सर्व वाचकांचे मनापासून आभार
केशवसुमार
20 Feb 2008 - 8:01 pm | सुधीर कांदळकर
ग्रेट. मज्जा आली.
ह्या देहाचा बघ पुरा...खुळखुला झाला
वेदना-वाजते आहे सर्व ठिकाणी!
असे छुपे धक्के पण छान आहेत. शब्दांच्या पलीकडे.