भूल

खुळावले नयन, झाले धुंद
सख्या हळुवार तुझी चाहूल
संपले अवचित सारे भास
मनाला पडली कसली भूल

स्तब्ध जाहला, अवखळ वारा
वाजता तुझे नि:शब्द पाऊल
पाचोळाही अन नाद देतसे
बघ उगा तुझ्या येण्याची हूल

विसरले श्वास, तुझाच ध्यास
तु असा कसा रे उंबर फूल
पांघरलेली गात्रांवर ओली
खुळावल्या दंवबिंदुंची झूल

विशाल