आमची प्रेरणा चित्त यांची अप्रतिम गझल हा प्रवास आधी मुळीच ठरला नव्हता तो बेत कालचा मुळीच ठरला नव्हतामी स्वतःहुनी पण पेला भरला नव्हतामी घरी कशी जाण्याची हिंमत केली?मी रस्ता घरचा कसा विसरला नव्हताएवढी कुठे मी काल ढोसली होती?हैंगओवर हा अजून उतरला नव्हताशेवटी घेतली कॉफी मी या करताउतार्यास घरी घोट ही उरला नव्हताएवढा कधी मी टल्ली नव्हतो किंवाएवढा कधी पण पाय घसरला नव्हतादिवसात अमुचे कलत्र बिघडले नाहीएवढा सुखी पण काळ गुजरला नव्हताएवढ्यात काही "केश्या" लिहिले नाहीएवढ्यात कुणी कवी भादरला नव्हताकेशवसुमार
प्रतिक्रिया
18 Feb 2009 - 2:11 am | सुक्या
=))
शेवटी घेतली कॉफी मी या करता
उतार्यास घरी घोट ही उरला नव्हता
हे एकदम झकास. :))
तात्पर्य: घरी एखादा खंबा रीजर्व राहु द्यावा. अडीअडचणीला कामास येतो.
सुक्या (बोंबील)
मु. पो. डोंबलेवाडी ( आमच्या गावात पोस्ट हापीस नाय. लिवायचं म्हुन लिवलं.)
18 Feb 2009 - 4:34 pm | सुप्रिया
एवढ्यात काही "केश्या" लिहिले नाही
एवढ्यात कुणी कवी भादरला नव्हता
हे मस्तच् !
18 Feb 2009 - 5:08 pm | घाशीराम कोतवाल १.२
एवढा कधी मी टल्ली नव्हतो किंवा
एवढा कधी पण पाय घसरला नव्हता
=)) =))
हाण तिच्यायला
झकास
___________________________________________________
(अजुन पर्यंत टल्ली न झालेला ) घाशीराम कोतवाल
18 Feb 2009 - 5:52 pm | आंबोळी
गुरुवर्य,
मस्तच...
आंबोळी
18 Feb 2009 - 6:56 pm | चतुरंग
(खुद के साथ बातां : जरा दारूत वाहून गेल्यासारखं वाटतंय का? :? )
चतुरंग