जुना ओसाड वाडा

लखलखत्या आठवणींना उजाळा देणारी भावस्पर्शी कविता. फारच सुरेख.
(बाळकराम तुमचे कवित्व मिताक्षरी आहे पण अतिशय परिणामकारक. लिहिते रहा.)

चतुरंग

या कवितेबद्दल तुम्हाला एखादे बक्षिस द्यावे असे वाटते आहे.
अप्रतिम कविता. माझ्या वाड्याची आठवण झाली.
प्रत्येक ओळ दाद द्यावी अशी आहे. चाफ्याच्या सोनफुलांचे नाते, श्रद्धेच्या सांज सकाळी, गवत पांघरलेली भिंत, प्राजक्ताचा भार, आटलेला आड.. अत्युच्च!
जियो...!
- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/

बाळ्कराम!

चित्रदर्शी कविता आहे.

सर्वच ओळी हाय क्लास !
मीनल.

गावात एकट्या पडलेल्या वाडयाची आठवण आली.. भूतकाळात घेऊन गेलात आणि मन आता परतायलाच तयार नाही..

मस्त कविता.....

आणि चित्रदर्शी कविता, अतिशय आवडली.

नंदनमराठी साहित्यविषयक अनुदिनी

आवडली !

कविता आवडली. बालकवींच्या "पारवा" या प्रसिद्ध कवितेतील 'भिंत खचलेल्या आणि खांब कलथून गेलेल्या उध्वस्त धर्मशाळेची' आठवण तुम्ही कवितेतून जागवली आहे. तुमच्या आयडीवरून आणि या कवितेवरून तुम्ही गडकरी नि ठोंबरे या दोघा मराठीतील दिग्गज कवींचे चहाते आहात असे दिसते :-)

कविता अप्रतीम!!! खूप आवडली.

वाहवा! क्या बात है! खूप सुंदर!!
मनापासून आवडली कविता. अगदी चित्रदर्शी!

(बाळकराम तुमचे कवित्व मिताक्षरी आहे पण अतिशय परिणामकारक. लिहिते रहा.)
चतुरंगांशी सहमत.

मुमुक्षु

परतूनी निघाले जेव्हा
तोडून भरजरी धागे
दिंडीच्या दरवाज्यातून
हे कोण खेचते मागे ?

मस्त!!!!!
पाणी आले डोळ्यांत.....

नकळत "आजोळ"च्या.... चार-मजली वाड्याची आठवण झाली.......

:)

धन्यु....

यंदाच्या मौज दिवाळी अंकात आलेल्या चपळगावकरांच्या "वाड्या"वरील लेखाची आठवण झाली.
:)

बाळकराम तुमची कविता "बालभारती" मधे नक्की शोभुन दिसेल. मस्त आहे.

आटला अभागी आड
डोळ्यात साचले पाणी
ह्या लगबग काठावरती
मी कितीक गाईली गाणी

डोळ्यांचा आणि आडाचा काठ अगदी एकरूप झालाय....!
अतिशय सुरेख कविता..!
-झेल्या

परतूनी निघाले जेव्हा
तोडून भरजरी धागे
दिंडीच्या दरवाज्यातून
हे कोण खेचते मागे ?

हृदयस्पर्शी शेवट. मस्त आहे कविता. अभिनंदन.

निष्कर्ष म्हणजे मेंदू थकल्याचे लक्षण!

बेताल मुंग्यांच्या काळ्या ओळी , फुलांचा अंगणावर अधिकार, बावेचा लगबग काठ
या कल्पना विशेष आवडल्या. सुंदर कविता.
शेवटचे कडवे तर सर्वांवर कडी !
-- लिखाळ.
माझी अनुदिनी
'काहीतरी कुठेतरी चुकते आहे.' असली वाक्ये आपल्या 'सूक्ष्म' विचारशक्तीची बतावणी करायला उपयोगी पडतात.

अप्रतीम कविता..!

अन्य शब्द नाहीत..!

तात्या.

प्रतिभा बहराला येते आहे. आणखी लिहा.

ह्या लगबग काठावरती
मी कितीक गाईली गाणी या ओळी खूप आवडल्या.

फिरतात आता बेताल
मुंग्यांच्या काळ्या ओळी

खूपच आवडले... सुंदर कविता!

नॉस्टॅल्जिक व्हायला भाग पाडणारी एक खास जुनी आठवण!

अवांतरः कुठे गेलेत हे सगळे लोक्स आता.. कुणी काही लिहित का नाही.. कल्पना नाही.. :-(

खूप मस्तं!