अमरेंद्र बाहुबली आणी मिपाकरांच्या भेटी!

ग्रेट भेट.
बरेच दिवसांत काही कट्टा झाला नाहीये, भेटूयात एखाद्या विकांती.

अरे व्वा, भारी !
फक्त दोघांचा कट्टा किंवा गटग छान झाला.
प्रत्येक मोठ्या शहरात शोधला तर एक तरी मिपाकर किंवा माबोकर सापडतोच.

आणि दिल्लीकर मंडळींच्या आदरातिथ्य आणि अगत्याबद्दल तर प्रश्नच नाही. दिलखुलास असतात दिल्लीकर.

वृत्तांत वाचून मजा आली.

आबांना आता जास्तीत जास्त मिपाकरांना भेटलेला आयडी असा किताब द्यायला हरकत नाही.

भेट आवडली.
एकेकटे भेटता त्यामुळे खूप गप्पा होत असतील. आठ दहा जणांचा कट्टा झाला की तेवढ्या व्यापक गप्पा होत नाहीत.
तुम्हा दोघांकडे विषयांचा स्टॉक भरपूर असतो.

यावरून आठवलं की फार मागे पुणेकर मिपाकर घारापुरी लेणी पाहायला येणार होते. मी लॉन्च तिकिट खिडकीपाशी थांबलो होतो आणि आलेल्यांना पाठवत होतो. दोघे जण गप्पा मारत बाजूच्या कट्ट्यावर बसले होते. अंदाजाने त्यांना विचारले की मिसळपाव कट्ट्यासाठी आला आहात का? तर हो म्हणाले. ( पेठकर काका आणि दीपक कुवेत यांच्या हॉटेल चालवणे या विषयावर गप्पा होत्या.) त्यांच्याशी ओळख करून घेऊन तिथे थोडा वेळ बसलो होतो. हल्ली दोघेही दिसत नाहीत.

अबा,कुप्रसिद्ध असलात तरी प्रसिद्धच आहात. आता कु का सु ते इतरांनाच ठरवू द्यात.

मस्त वृतांत.

कुठल्याही मिपाकराची भेट ही दोन अनोळखी फौजींच्या भेटी सारखीच असते. आम्हां फौजींना ओळख लागत नाही. तसेच मिपाकरांनाही असा माझाही अनुभव आहे. फक्त कळाले की मग तो वर्षानुवर्ष ओळखीचा असल्या सारखेच वाटते.

सर्व प्रथम आपणा दोघांना प्रत्यक्ष्य (फोटोत का होईना ) भेटून आनंद झाला. माझ्या दुर्दैवाने मी आजपर्यत एकाही मिपाकराला भेटू शकलो नाही. नावाला जर चेहऱ्याची जोड असली की आपुलकी जरा जास्तच वाढते असा माझा अनुभव आहे. मी अमेरिकेत ह्युस्टनला असतो पण पुढच्या वर्षी भारत भेटीला यायची इच्छा आहे, त्यावेळी मिपावर पोस्ट टाकीनच व जमेल तितक्या मिपाकरांना भेटीन.

शाळांची सुट्टी असल्याने नातवंडे घरी आली होती. त्यामुळे पाच सहा दिवसांपासून लेपटॉप वर बसलो नव्हतो. पण मोबाइल वर आलेल्या ईमेल वर बाहुबलींचा निरोप मिळाला. त्यांचाशी संपर्क साधला. ते मेरठ इथे होते. आमच्या 22 व्या माल्याचा फ्लॅट मधून नाकाच्या रेषेत मेरठ हाइवे जास्तीस्जास्त एक किलोमीटर दूर असला तरी समोर नोयेडा अथॉरिटीचा मोठा पार्क आणि नंतर एक गाव असल्याने सहज दिसतो. सोमवारी बाहुबली साडे दहा वाजता घरी आले. त्यांची शरीर यष्टी बाहुबली सारखीच आहे. स्वभाव ही अत्यंत प्रेमळ आहे. त्यांच्या जवळ वेळ कमी होता. टॅक्सी खाली थांबलेली होती. घरगुती चर्चा झाल्या. आम्ही मीपाववर असलेल्या एकाही धाग्यावर चर्चा केली नाही. फक्त प्रधानमंत्री कार्यालयाचे काम काय असते यावर दोन किंवा चार मिनिट त्यांच्या प्रश्नांना उत्तरे दिली. सौ ने पोहे केले आणि सोबत अनारसे. (सौ. आणि ला ही आवडत असल्याने आमच्या घरी अनरस्याचे पीठ सौ. करून फ्रीज मध्ये ठेवते). त्यांना घर दाखविताना मेरठ हाइवे ही दाखविण्याचा प्रयत्न केला पण वारा चालत नसल्याने आ नि आकाशातील प्रदूषण मुळे स्पष्ट दिसला नाही. आज तर प्रदूषण आणिक जास्त आहे. पण बाहुबली समोर प्रदूषणाचा उल्लेख केला नाही. तसे ही एनसीआर मध्ये पावसाळा आणि संक्रांती ते होळी वारे चालतात फक्त तेंव्हाच प्रदूषण कमी असते. उन्हाळ्यात जेंव्हा लू चालते तेंव्हा वार्‍या सोबत धूळ ही भरपूर असते. त्या मुळे प्रदूषण ही भरपूर असते.
बाकी अर्धा-पाऊण तास घरी थांबले असले तरी त्यांची दिल्ली भेटीची आठवण नेहमीच राहील.

वाह.. पटाईत काका जुने अन जाणते मिपाकर !
वृत्तांत छान रसभरीत वर्णन..
स्नेहा

विवेकपटाईत काका आणि तुमच्या भेटीचे वर्णन छान! तुम्ही आवर्जून मिपाकराना भेटत राहतात याचे कौतुक वाटते!.

पटाईट साहेब दिसायला भारी आहेत. चेहरा पट्टीवरुन माणूस चांगला, गोड वगैरे आणि प्रेमळ वगैरे वाटतात, तसे असतीलही. आता विचार आणि दळणाच्या बाबतीत थोडं गाय,गोबर, कबर वगैरे आहेत पण एवढं तेवढं चालायचंच. आबा आणि पटाईट हे जालावर विचारांच्या बाबतीत एकदम शेवटची टोकं असे असूनही भेटी-गाठी झाल्या, चहा-पान झालं. हे पाहुन वाचून छान आणि आनंद वाटला. मिपा संस्थापक तात्या म्हणायचा आमचं भांडण आचा-याशी त्याच्या जिल्बीशी नाही.

-दिलीप बिरुटे