टोल सेवा वापरली नसतानाही फास्टॅग भुर्दंड

पोलीसात तक्रार नोंदवण्याची गरज आहे.
कारण कोणीतरी तुमच्या नंबरप्लेटचा वापर करतो आहे.
मी चारचाकी गाडी विकताना टोल फास्टॅग स्टीकर काढून घेतले होते. मात्र ते अकाउंट इनॅक्टीव केले नव्हते.
ज्याने गाडी घेतली तो कर्नाटकला घेऊन गेला. मात्र जाताना प्रत्येक ठिकाणचा टोल त्या फास्टॅग अकाउन्ट मधून जात होता.
मी कार डीलर कडे तक्रार केली. त्याने स्वतः च्या खिशातुन ते पैसे मला दिले.

माझा दुसरा अनुभव आरटीओचा
त्याच चारचाकी गाडीचा गाडी विकल्यानंतर वर्षभराने मला गाडी विदाउट हेल्मेट चालवल्याचा गुन्हा यासाठी साठी दंड केल्याचा मेसेज आला.
गम्मत म्हणजे त्यानी फोटो दिला होता तो एका स्कूटरचा होता.
मी ग्रीव्हन्स पोर्टलवर तक्रार नोंदवली.
तीन दिवसात मला माझ्यावरचा गुन्हा मागे घेतल्याचा मेसेज आला आणि मुंबईपोलिसांच्या पोर्टलवरही ते अपडेट झालेले होते.

एक शंका आहे. माझ्या जुन्या गाडीचा नम्बर पोलीसांच्या लेखी अजूनही माझ्याच नावावर आहे.
ते कसे बदलून घ्यायचे. गाडी ज्याने विकत घेतली त्याची माहिती माझ्याकडे नाही.मात्र माझ्याकडे असलेला एकमेव पुरवा म्हणजे ट्रान्सफर ची पावती डिलरने दिलेली आहे.
( गाडी चोरीला गेल्याची तक्रार देऊ का असा एक द्वाड विचार येऊन गेला.)
पण या सगळ्यासाठी कुठे विचारणा करायची ते माहीत नाहिय्ये

गाडी विकल्यावर या मालकाचा या वाहनांनी आजपासून काहीही संबंध नाही अशा स्वरूपाची पावती आरटिओ खात्याकडून मिळायला हवी. इतर बाबतीत तत्पर असणारे खाते इकडे अपडेट्स कधी आणणार? संगणकीकरण झाले आहे ना?

https://www.youtube.com/post/Ugkxjl2VEa3nOvWVEjpZ40WBM-iPjCX0wfdP

का

पहिल्याछुट, देशातील एका हिंदू बांधवाला हिंदूचं सरकार असूनही अशा प्रकारे न वापरलेल्या रस्त्याचं टोलला सामोरं जावं लागलं, वाईट वाटलं. दु:ख झालं. महाराष्ट्र आणि केंद्रसरकारबद्दल सरकारच्या धोरणाबद्दल तीव्र नाराजी व्यक्त करतो. साल्यांनो अरे माणसाचा धर्म तरी बघत जा. बाय द वे, हे लोक धर्म बघून चलन कापत नाही, हेही या निमित्ताने सिद्ध झालं. अर्थात, आपल्या गोबरयुगात पैशांच्या कापाकापी आणि लुटमारीचं अजिबात आश्चर्य वाटत नाही. (हलकेच घ्या )

आता मुद्द्यावर येऊ. बाकी, न गेलेल्या रस्त्यावरुन टोल घेतला, कापला असा अनुभव आला नाही. काल विद्यापीठात मंत्री येणार होते, अभिजात मराठीच्या कौतुकाचा कार्यक्रम होता. विद्यापीठाच्या कार्यक्रमात डोकावून जाऊ आणि लवकर निघता येईल अशा बेताने रस्त्याच्या कडेला गाडी उभी केली. मंत्र्याच्या स्वागतासाठीच्या प्रवेशद्वारावर मित्रमंडळीसोबत उभा राहिलो. मंत्री आले नाहीत कंटाळा आला. पण, मंत्री येणार म्हणून जो फौजफाटा येतो त्या फौजफाट्यात सर्वात पुढे ते ट्राफीकवालेही असतात त्या ट्राफीकवाल्याने आपल्या गाडीचा फोटो काढून पंधराशे रुपयाची पावती फोटोसहित पाठवली. पंधराशेचा मेसेज आल्याने मुड ऑफ झाला. शांतपणे विचार केल्यावर लक्षात आलं. थोडा त्रास झाला असता पण गाडी गर्दीत कुठेतरी कोंबली असती तरी चालले असते असे वाटले. कार्यक्रम सोडून तसाच निघालो. धन्यवाद.

आता आपल्या दुस-या मुद्द्याकडे येतो. प्रश्न बहात्तर रुपयांचा नाही, पण ज्या पद्धतीने हे झालं त्या अशा लहान-सहान गोष्टींचा राग येतो. ताण होतो. व्यवस्थेविरुद्ध पेटून उठावे वाटते, हे केलंच पाहिजे. जीवंतपणाचे लक्षण आहे. असं म्हणतात की, ''आदमी मरने के बाद कुछ नही सोचता, आदमी मरने के बाद कुछ नही बोलता, कुछ नही सोचने और कुछ नही बोलने पर आदमी मर जाता है'' आपण जीवंत आहोत तेव्हा बोलले पाहिजे आणि व्यवस्थेविरुद्ध भिडले पाहिजे.

मला असा ताण या पार्किंगवाल्यांचा येतो. आठेक दिवसापूर्वी रेल्वे स्टेशनला गाडी उभी केली. आजुबाजूला गाड्या उभ्या होत्या म्हणून लावून दिली. परत आलो तेव्हा एक मुलगा पावतीचं इलेक्ट्रीक मशीन घेऊन माझ्या स्वागतासाठी उभा होता. मला पाहून मशीन वर केलं म्हणाला पच्चीस रुपये. म्हटलं पार्किंग किधर है, त्याने पाचशे मिटरवर लावलेला बोर्ड दाखवला. म्हटलं, भाई पार्किंगकी जगह उधर है, तू पार्किंग के पैसे इधरसे ले रहा है, ये कुछ ठीक नही है. ( त्याचा आव नम्र होता, म्हणून माझा टोन मोठा केला. तो जर मोठ्या आवाजात बोलला असता तर, मी फार घासघीस केली नसती. हल्ली असे वाद परवडत नाही) दहा रुपये देव, म्हटला आणि विषय संपला.

आता आपल्या तिस-या मुद्द्याकडे येऊ. पोलिसात तक्रार द्यावी काय ? मला असे वाटते की, जर आपण टोल नाक्यावरुन गेलो नाही हे नक्की असेल आणि त्याचा दंड भरावा लागलाय असे वाटत असेल तर, पोलिसांकडे न जाता पोलिसांच्या सायबर विभागाकडे तक्रार नोंदवावी, तेच अशा तक्रारींचा त्यांच्या पद्धतीने फॉलोअप घेतील असे वाटते. अर्थात, यात वेळ फार जातो आणि काय लागेल ते माहिती नाही प्रयत्न करावे लागतील, यश अपयश हा नंतरचा भाग.

माझा सायबर तक्रारीचा एक अनुभव सांगून थांबतो. फेसबूकवर माझा फोटो चिकट्वून कोणी तरी, नवे डू अकाउंट करुन कोणत्या तरी हॉस्पीटलमधील कोणत्या तरी मुलाचा आयसीयूमधील गंभीर मुलाचा फोटो डकवून माझ्या मित्रमंडळींना मेसेंजेसवर वीस हजार रुपयांची मागणी केली होती. ताण आलाच, मग मी प्रत्यक्ष सायबर विभागाकडे तक्रार केली. दोन चार वेळी प्रत्यक्ष कार्यालयात भेटी दिल्या. अशी हजारो प्रकरणे त्यांच्याकडे असतात. पण, जो पर्यंत कोणी पैसे दिलेले नसतात, कोणी फसत नाहीत. तो पर्यंत ते काही गांभीर्याने प्रकरण हातात घेत नाहीत, असे वाटले. रिपोर्ट करा वगैरे सांगून आता ते प्रकरण जवळजवळ मी विसरत चाललो आहे.

पण, तुम्ही पाठपुराव करीत राहा. शुभेच्छा.

-दिलीप बिरुटे