हिवाळी सहल, दक्षिण गोवा :भाग ४ : परतीच्या प्रवासातील मंदिरे आणि कॅसिनो

आधीचा भाग
हिवाळी सहल, दक्षिण गोवा :भाग 3 : बटरफ्लाय बीच आणि लोलये-पैंगिण चे वेताळ

आज भटकंतीचा चवथा दिवस . तीन दिवस होऊन गेले, अनेक किनारे पाहिले तरी अजून समुद्राच्या पाण्यात डुंबायचे बाकीच होते . आज ती इच्छा सुद्धा पूर्ण करून घेतली.

नाश्ता वगैरे आटोपला. किनारे पाहून झाले होते. यानंतर कुठल्याही किनाऱ्याला जायचे नव्हते . परत एकदा पाळोळेचा किनारा नजरेत भरून घेतला आणि हॉटेल सोडले . हॉटेल थोडं महागडं असलं तरी खूप चांगली सुविधा मिळाली . परत कधी येणं झालं तर येथेच उतरायला आवडेल .

आज काही मंदिरे पाहत पणजीला पोहचायचे होते . गाडीवाले जाण्या - येण्याचे दोन्ही बाजूचे अंतर मोजतात त्यामुळे येथून गाडी केली किंवा बाहेरून गाडी बोलावली तरी खर्च तेव्हडाच लागणार होता . पणजीला आमच्या ओळखीतली एक गाडी होती तीच बोलवायचे ठरले . गाडीवाल्याने सांगितले मला स्थानिक लोक हॉटेलवर येऊ देणार नाहीत, तुम्ही काणकोण बस स्थानकावर या, मी तेथे तुम्हाला भेटेन .
आम्हालाही स्थानिकांचा रोश ओढवून घ्यायचा नव्हता . रिसेप्शनला जाऊन काणकोण साठी गाडी बोलावली . चालकाशी त्यांचे फोनवर कोंकणी भाषेत चाडी,चाडी असे असे काही बोलणे सुरु होते . नंतर कळले की कोणकोणला चार्डि किंवा चौरी असेही म्हणतात. कण्व ऋषींच्या वास्तव्यामुळे या भागास 'कण्वपुरम' असे नाव पडले व कालांतराने त्याचा उच्चार कोणकोण असा झाल्याचे समजते .
दहा - पंधरा मिनिटात चार्डि बस स्थानकावर पोहचलो . ठरल्याप्रमाणे गाडीचे तीनशे रुपये चुकते केले . आमची पणजीहून निघालेली गाडी आमच्या आधीच येथे येऊन पोहचली होती . काणकोण रेल्वे स्टेशनच्या ईशान्येस असलेले श्री मल्लिकार्जुन मंदिर पाहण्यासाठी निघालो .
गावडोंगरी किंवा श्रीस्थळ येथील निसर्गसौंदर्याच्या सानिध्यात वसलेले हे महादेवाचे मंदिर आहे .

सभामंडपानंतर येणाऱ्या मंदिराच्या अंतराळात काष्ठशिल्प असलेले सहा सुंदर खांब आहेत . यावर रामायण , महाभारतातील प्रसंग अतिशय सुंदरतेने कोरले आहेत. अंतराळाच्या छतावरही सुंदर नक्षीकाम आहे . गाभाऱ्यात महादेवाची शिवपिंडी आहे . प्रवेशद्वाराला चांदीची चौकट असून त्यावर यक्ष , किन्नर आहेत .

अमृत मंथन काष्ठ शिल्प ?

(प्रचेतस माहिती सांगू शकतील. कृपया मदत करा )

मंदिर परिसरात अनेक देवालये आहेत .
हे काशी पुरुष मंदिर . यातही काष्ठ शिल्प असलेले सहा सुंदर खांब आहेत .

सुंदर प्रदक्षिणा मार्ग

काही रथ

मंदिर परिसर

एक विठ्ठल रुक्मिणी मंदिरही दिसले .

पणजीच्या दिशेने निघालो आणि लेकीने सुचवलेले एक ठिकाण आठवले ते म्हणजे ' Sadolxem Bridge'. चालकाला हे ठिकाण माहित नव्हते . गुगलचा नकाशा बघून आमची गाडी उलट दिशेने म्हणजेच पेंगिंगच्या दिशेने धावू लागली . (ओळखीतली गाडी ठरविल्याचा हा एक फायदा ) गुगलने थोडासा चकवा दिला पण वाटेत विचारणा केल्यावर लगेच ठिकाण सापडले . या भागात हा पूल 'ब्लु ब्रिज' म्हणून ओळखला जातो .
सदोलक्सम (उच्चार माहित नाही ) हे एक छोटेसे गाव. तळपोना नदीमुळे हे गाव दोन भागात विभागले गेले आणि या पुलामुळे ते परत जोडले गेले आहे . पोर्तुगीज वसाहती काळातील हा एक सुंदर वारसा आहे . राज्याच्या दक्षिण भागात प्रवेश करणे, व्यापार इ .सोयीसाठी पुलाची उभारणी केली गेली . पुलावरून छोट्या गाड्या जाऊ शकतात . पुलाच्या आजूबाजूने असणाऱ्या निसर्ग सौंदर्यामुळे फोटोग्राफी व निवांत फेरफटका मारण्यासाठी हा पूल सध्या लोकप्रिय होत आहे . निळा रंग बराचसा उडाला आहे तरी या पुलाची सुंदरता लपत नाही

तळपोना नदी

थोडे रेंगाळून निघालो पुढच्या ठिकाणाकडे . दोन तासांचा प्रवास करून आम्ही पोहचलो श्री शांता दुर्गा मंदिराजवळ. फोंडा बस स्थानकापासून सुमारे तीन किमी अंतरावरील हे मंदिर कवळे गावात आहे . मंदिर पूर्वाभिमुख असून प्राकाराच्या बाहेरच एक सुंदर तलाव आहे .

दोघांनी हाफ पॅन्ट घातल्याने मंदिर परिसरात प्रवेश तर मिळाला पण मुख्य मंदिरात जाऊ दिले नाही . परत बाहेर येऊन सोवळे नेसून (भाडे २ ० रुपये) आत यावे लागले

देवालयाच्या समोरच एक सुरेख उंच दीपमाळ आहे

गाभाऱ्यात शांतादुर्गेची मूर्ती सिंहासनावर अधिष्टित आहे . देवालयाच्या डावीकडील मंदिरात श्री नारायणाची पाषाणमूर्ती आहे . मंदिरात फोटो घेऊ देत नाहीत त्यामुळे आतील फोटो नाहीत .

येथून पुढे तासाभरात पोहचलो ते प्रियोळ येथील श्री मंगेश देवालयाला . फोंडा तालुक्यातील प्रियोळ गांव व आसपासचा परिसर मंगेशी नावाने ओळखला जातो . श्री शांता दुर्गा मंदिराप्रमाणे हे मंदिरही पूर्वाभिमुख असून येथेही एक सुंदर तलाव आहे .

देवालयाच्या समोर उंचच उंच सुंदर दीपमाळ दिसते . मंदिराच्या तिन्ही बाजूस अग्रशाळा आहेत .

देवालयाच्या गर्भगृहात श्री मंगेशाची मूर्ती आहे . (मंदिरात फोटो घेऊ देत नाहीत ) या मंदिरातही तोकडे कपडे घालण्यावर निर्बंध आहेत. आपण काळजी घ्यावी .
मंगेशी मंदिर पाहून संध्याकाळी पाचच्या दरम्यान आम्ही पणजीत दाखल झालो . येथे आजच्या मुक्कामासाठी गोवा पर्यटन मंडळाच्या 'पणजी रेसिडेन्सी ' मध्ये आमच्या रूम आरक्षित होत्या . आज जाण्या येण्याचे अंतर पकडून गाडीने एकूण सव्वा दोनशे किमी अंतर कापले होते . गाडीवाल्याने ४ ५ ० ० /- मागितले ते दिले व उद्या सकाळी दहाला ये असे सांगून त्याला मोकळे केले .
आज सकाळच्या नाश्त्यानंतर काहीच खाल्लेले नव्हते . आधी रूममध्ये थोडे खायला मागवले व नंतर तासभर आराम . उत्तर गोव्याला पूर्वी दोन वेळा ओझरती भेट दिली होती . त्यावेळेपासून गोव्यातील कॅसिनो एकदा तरी बघायचे असे मनात होते . मिपाकर टर्मिनेटर यांचा कॅसिनोंवरील कोकण, तळ-कोकण आणि गोवा रोड ट्रिप - ५ हा भाग वाचल्यापासून हि इच्छा प्रबळ झाली होती आणि आम्ही दोघींनी नाही म्हटले तरी दोन्ही मित्र ऐकणार नव्हतेच . कॅसिनो बघायचा हा उद्देश समोर ठेवूनच आजचे हॉटेल बुक केलेले होते . मांडवी नदीच्या किनारी अगदी रस्त्यालगत हे हॉटेल आहे यातील नदीच्या बाजूकडील AC Deluxe रूम मधून मांडवी नदीचा नजाराही दिसतो त्यामुळे याच रूम आम्ही घेतल्या होत्या . कपड्यांच्या बाबतीत पुरुषांना कॅसिनोत प्रवेश करण्यासाठी ड्रेस कोड असतो असे वाचले होते . जसे शॉर्ट्स , स्लिव्हलेस टी शर्ट , चप्पल घालून येण्यास बंदी आहे . महिलांना मात्र असा कोणताही नियम नाही . त्याप्रमाणे साडेसातला आम्ही बाहेर जाण्याची तयारी केली .
हॉटलच्या समोरचा रस्ता ओलांडला की लगेच सगळ्या कॅसिनोच्या तिकीट विक्री काउंटरची रांगच लागते .
कॅसिनो प्राईड , डेल्टीन रोयाल',  'डेल्टीन जॅक' अशी एक एक ठिकाणी चौकशी करीत पुढे जात होतो . कुठे दोन, कुठे अडीच कुठे तीन हजार असे वेगवेगळे दर व त्यानुसार सुविधाही वेगवेगळ्या . असे करत करत आम्ही बिग डॅडी पर्यंत पोहचलो . येथे तर अजून जास्त दर होते . तरुण वयोगटासाठी वेगळा दर वगैरे . आम्हाला लागू होईल असा तिकिटाचा दर ४ ५ ० ० /- इतका ऐकून परत पहिल्या ठिकाणापर्यंत चालत आलो . पण तिकीट काढायचे मन होईना . तिकिटांसाठी रांगेत जास्त गर्दी नव्हती आणि आजूबाजूलाही स्त्रिया अगदीच कमी होत्या.बिग डॅडीला तर स्त्री - पुरुषांची झुंबड उडाली होती आणि त्यांचे पेहराव वगैरेही खूपच सुंदर वाटत होते . त्या क्षणाला तरी आम्हाला बिग डॅडी शिवाय दुसरा पर्याय दिसला नाही . परत येऊन प्रिमिअम श्रेणीची चार तिकिटे घेतली . यात अमर्याद जेवण/पेयपान , सर्व मजल्यांवर/डेकवर प्रवेश इ . गोष्टी समाविष्ट होत्या .
किनाऱ्यापासून नदीतल्या तरंगत्या कॅसिनोपर्यंत एका छोट्या बोटीने आपल्याला नेले जाते .

आपला कॅसिनोत प्रवेश होतो .

तळमजल्यावर जुगाराची रांगेने खूप टेबल लागलेली होती . काही लोक ससराइतपणे खेळत होते , काही आमच्यासारखेच तेथील वातावरणात सरवण्यासाठी अंदाज घेत नुसतेच इकडून तिकडे फिरत होते . तेथली झगमगाट पाहून गांगरल्यासारखे झाले . तेथल्याच एका कॅश काउंटरवर आमची तिकिटे दाखवून आमच्या हिश्श्याच्या प्रत्येकी ५ ० ० रु . च्या दोन OTP चिप्स घेतल्या . मध्यभागी थोड्या थोड्या वेळाने पोल डान्सचा कार्यक्रम सुरु होता . आम्ही चिप्स खिशात ठेवून न खेळताच वरच्या मजल्यावर गेलो . येथेही खालच्या मजल्याप्रमाणे जुगाराची वेगवेगळ्या प्रकारच्या खेळांची खूप टेबल्स होती . सराईतपणे पत्ते वाटले जात होते . येथेही अधून मधून पोल डान्स सुरु होता . चिप्स खिशात तशाच ठेवून वरच्या मजल्यावर गेलो . आता भूक लागली होती त्यामुळे येथे न थांबता अजून वरच्या मजल्यावरच्या उपहारगृहात गेलो . टेबल खुर्च्या मांडलेल्या होत्या . स्टेजवर बेली डान्स , इतर नाच गाणी व करमणुकीचे कार्यक्रम सुरु होते . आमच्या मनगटावर बांधलेली प्रिमिअम फीत पाहताच हवे ते व हवे तितके पेय मिळत होते . व्हेज, नॉनव्हेजचे बुफे डिनर काउंटर लागलेले होते .
करमणुकीचे कार्यक्रम बघता बघता बारा वाजून गेले . पेयांचे काउंटर बंद झाले . गर्दी ओसरायला लागली . या गडबडीत डेकवर जायचे आम्ही विसरलोच . प्रिमिअम तिकीटामुळे आम्हाला तेथे प्रवेश होता . डेकवर गेलो . येथेही खाण्यापिण्याची व्यवस्था होती . करमणुकीच्या कार्यक्रमाचे स्टेजही होते . पण आता बारा वाजून गेल्याने सर्व बंद झाले होते .

दोन चार फोटो काढले आणि तळमजल्यावर आलो . नशीब आजमावायचे होते . माझ्या चिप्सही नवऱ्याकडे दिल्या . कोणते गेम होते मला सांगता येणार नाही . चार चिप्सच्या आमच्याकडे आठ झाल्या पण थोड्याच वेळात सर्व संपल्या . त्यामानाने यांच्या मित्राचे नशीब चांगले होते . त्याने सहा हजारांच्या चिप्स मिळवल्या . मिळाल्या तेव्हड्या पुरे झाल्या असे म्हणून कॅश काउंटरला जाऊन रोख करून घेतल्या . रात्रीचा दीड वाजला. आम्ही छोट्या बोटीने किनाऱ्यावर पोहचलो . येथून पाच-सात मिनिटात चालत हॉटेलला पोहचलो.

आज सहलीचा पाचवा आणि शेवटचा दिवस . आज आम्हाला परतीच्या प्रवासासाठी करमळीहुन दुपारी अडीचची गाडी होती, तोपर्यंत अजून एकदोन पर्यटन स्थळे पाहता आली असती पण आम्ही टाळले . सकाळी आरामात उठलो . सर्व आवरून हॉटेलच्या उपाहारगृहात जाऊन फुकटच्या नाश्त्याचा आस्वाद घेतला . तोपर्यंत दहा वाजले .
रूम मधून दिसणारी मांडवी नदी आणि पूल

करमळीला जाण्यासाठी बोलावलेली आमची गाडी वेळेवर हजर झाली . आज काही भेटवस्तू , लहान मुलांचे कपडे वगैरे खरेदी करायची होती . गाडीवाल्याने आम्हाला मार्केटमध्ये आणून सोडले . येथील खरेदी आटोपल्यावर परत गाडीत येऊन बसलो . दोन्ही मित्रांची काहीतरी कुजबुज सुरु होती. थोडा अंदाज आला पण जेव्हा गाडी एका वाईन शॉप समोर थांबली तेव्हा अंदाज खरा होता हे जाणवले . दुकानात चौकशी केली असता परवाना घेतल्यास प्रत्येकी दोन बाटल्या बरोबर घेऊन जाता येईल असे समजले . प्रत्येकी वीस रुपये भरून चौघांचेही परवाने घेतले . दोन्ही मित्रांनी चार चार बाटल्या खरेदी केल्या .

परवान्याप्रमाणे रोड, रेल्वे , जल मार्गे दमनपर्यंत यांची वाहतूक करता येणार होती . परवान्यावर काय खरडले तेही नीट वाचता येत नाही . नियम निश्चित काय असतील याची कल्पना नाही . स्टेशनवर सामानाची तपासणी होते . सापडल्यास या वस्तू तेथेच सोडाव्या लागतात असेही काही जण सांगतात . स्टेशनला पोहचलो . गाडीवाल्याचा अर्धा दिवस गेला होता . त्याने बाराशे रुपये मागितले ते दिले आणि त्याचे आभार मानून निरोप घेतला . फलाटावर आलो .

गाडी लागलेलीच होती . सामानाची कुठलीही तपासणी झाली नाही. गाडी वेळेवर निघाली आणि रात्री अकराला आम्ही पनवेलला उतरलो .
थोडासा खर्चाचा तपशील
१ . जातांना रेल्वे विस्टा डोम व येतांना २ AC प्रवास - 4500 /- प्रत्येकी
२ . हॉटेल मुक्काम खर्च (चार मुक्काम ) - 12600/- प्रत्येकी
३ . स्थानिक भटकंतीसाठी चारचाकी , दुचाकी - 2700/- प्रत्येकी
३ . कायाकिंग व बोटिंग - 1200/- प्रत्येकी
४. जेवणखर्च,पेयपान - 3500/- प्रत्येकी
५ . कॅसिनो - 4500/- प्रत्येकी
एकूण खर्च - 29000/- प्रत्येकी

रेल्वेचा विस्टाडोम प्रवास , रस्त्याने चारचाकी व दुचाकीने केलेली रोमांचक भटकंती , जलमार्गे समुद्रात फेरफटका, किल्ला , किनारे , मंदिरे , कयाकिंग, कॅसिनो अशी विविधरंगी सफर हे या सहलीचे वैशिष्ठ .

समाप्त