हळव्या झाल्या काळजातल्या ओल्या खुणा
हृदयातला रेशमी घाव दाखवू कुणा
फुले शोधता लागला जिव्हारी काटा
डोळ्यातल्या दर्यात उसळती अश्रूंच्या लाटा
नभाच्या वेशीवर उदास रंग उतरे
उरी लागलेला बाण घेऊन रावा फिरे
हरवून दूर गेली ओळखीची वाट
मोरपीशी स्वप्नांचा कोसळू लागे तट
मावळतीच्या वणव्यात सूर्यबिंब जळून गेले
प्राणाच्या शेजेवर निखारे उधळून गेले
प्रतिक्रिया
10 May 2022 - 6:26 am | सुरसंगम
मस्त.
10 May 2022 - 7:47 am | चांदणशेला
धन्यवाद
11 May 2022 - 12:02 am | श्रीगुरुजी
सुंदर काव्य!
12 May 2022 - 10:42 am | प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे
आवडली कविता.
खास.
-दिलीप बिरुटे
12 May 2022 - 11:36 am | ज्ञानोबाचे पैजार
छान आहे कविता आवडली
पैजारबुवा,
12 May 2022 - 10:27 pm | चांदणशेला
सर्वांचे मनापासून आभार
27 May 2022 - 8:22 am | श्रीगणेशा
मस्त!
27 May 2022 - 8:56 am | चित्रगुप्त
काळजातल्या ओल्या खुणा हळव्या होणे - रेशमी घाव - फुले - जिव्हारी काटा- अश्रूंच्या लाटा - नभाची वेस - उदास रंग - उरी लागलेला बाण घेऊन फिरणारा रावा - हरवून दूर जाणे - मोरपीशी स्वप्ने - मावळतीच्या वणव्यात सूर्यबिंब जळून जाणे - प्राणाच्या शेजेवर निखारे उधळून जाणे --- या सगळ्या शब्दांच्या पसार्यातून कवीला नेमके झाले तरी काय आहे, हे आमच्यासारख्या अगदी गद्य, दळभद्री, गधड्या माणसाला कळणे कधीच शक्य नाही बुवा. तरी एकंदरित कविता वगैरे सुचणे, लिहीणे हे काहीतरी भारी काम असते, ते करू शकणारे लोक प्रतिभावंत वगैरे असतात, असे आम्हास वाटते, सबब आमुचा रामराम घ्यावा.
27 May 2022 - 10:19 pm | राघव
तुम्ही म्हणताय ते खरंय.. पण अगदी असेच असते असे मात्र नाही. अनेक जण खूप साधे शब्द वापरूनही रचना करत असतात.
अर्थात् शब्द सोपे असोत वा जड.. जर मुळात गाभा पोहोचत नसेल तर रचना वाया जाते हे मान्य. :-)
27 May 2022 - 10:17 am | सरिता बांदेकर
मस्त
11 Jun 2022 - 12:04 pm | चांदणशेला
सर्वांचे मनापासून आभार