" समजूत "

छान लिहीलय, काँलेज मधल्या नवतरूणी, नवतरूणी ने लिहीले आहे असं वाटत.

कवीतेला वय असतं
असे उगाच का वाटतं
पण कवीच्या वयाशी
काही घेणेदेणे नसतं
हे ही कधी कधी पटतं

अशा १०१ जिलब्या घालता येतील
स्मरतेस तू
झुरतेस तू
हसतेस तू
रुसतेस तू
आठवतेस तू
विसरतेस तू
झोपतेस तू
उठतेस तू

वाऱ्याच्या झुळूकेबरोबर येतेस तू ,
आरशातही पाहताना दिसतेस तू ..
पण प्राण अडकतो श्वासात,
जेव्हा अवचित कधी दिसतेस तू !

वरच्या चार ओळी. वैश्विक सत्य असतं. श्वास अडकणे, घसा कोरडा पडणे, मनातल्या मनात हसणे, कविता पाडणे, वगैरे.
हा संसर्ग बेक्कार असतो. प्रेमाचा विषय मला रसिक म्हणून कायमच आवडतो. लिहिते राहा.

''राहील सारा हा पसारा तू गेल्यावर
श्वासांचा मग होईल वारा तू गेल्यावर. ''

-दिलीप बिरुटे
(प्रियकर)