उन्हाला कसा थांगपत्ता नाही
कसे झाकले नभाला धुक्याने
इथे अतृप्त सुर्य व्यक्त होतो
जराशा कवडश्यातूनी मुक्याने ............
प्रवासा पुन्हा हाक अस्तित्व देते
गंधीत मृदाचे तृणांचे शहारे
इथे स्पर्श ओला निळ्या सागराचा
गगनातूनी जणू थव्यांचे पहारे .............
इथे धुंद असते अशी शर्वरी की
कुठे चांदणे विरघळून जाते
किती बोलणे ते चमकत्या विजेचे
तुझे चालणे मात्र दरवळून जाते ..............
- किरण कुमार
प्रतिक्रिया
1 Mar 2021 - 8:00 am | कानडाऊ योगेशु
सुंदर कविता.आवडली.
1 Mar 2021 - 12:21 pm | राघव
मीटर थोडे अधिक सांभाळले तर आणिक सुबक होईल.
बाकी मृदा, तृण, शर्वरी, कवडसा हे सहसा न वापरले जाणारे शब्द वाचून छान वाटले. पुलेशु.
1 Mar 2021 - 12:39 pm | ज्ञानोबाचे पैजार
अगदी असेच वाटले
कवितेतला भाव मात्र भावला,
पैजारबुवा,
1 Mar 2021 - 2:48 pm | किरण कुमार
सुचनेचे स्वागत आहे.
1 Mar 2021 - 5:08 pm | गणेशा
इथे धुंद असते अशी शर्वरी की
कुठे चांदणे विरघळून जाते
किती बोलणे ते चमकत्या विजेचे
तुझे चालणे मात्र दरवळून जाते
वा भारी
13 Mar 2021 - 8:37 am | आगाऊ म्हादया......
पुलेशु
13 Mar 2021 - 7:29 pm | प्रमोद देर्देकर
खुपच छान. आवडली