मुर्ख

आयुष्याच्या उतरणीला
सगळे बोट दाखवतात
तु किती मुर्ख आहे
म्हणून सारे हीणवतात

माणुसकीच्या नात्यानं
जमेल तेवढे करत होतो
स्वतःच्या स्वार्था आधी
जबाबदारीला पुढं ठेवत होतो

तीच जबाबदारी आता
मुर्खपणा ठरते
ज्यानां आधार दिला
त्यांच्याच कडुन कळते

जेव्हां चुकत होतो
तेव्हां बरोबर म्हणायचें
गणित नाही कळाले
आता बरोबर वागताना
मार्क शुन्य पडले

आता काय उपयोग
हे सगळं बोलून
जेव्हा हातातले सारे
पक्षी गेले उडून

मेल्या सगळ्या भावना
बोथट झाल्या संवेदना
पण आतला माणुस
काही मरत नाही
माणुसकीचा लळा
काही सुटत नाही

शहाण्यांच्या जगात
हे आसचं चालायच
"शहाण्या" लोकां कडून
कस जगायचं
हे नव्यानं आता शिकायचं

माणुसकीच्या नात्यानं
जमेल तेवढे करायचं........

१५-२-२१