कुणीतरी..
कुणीतरी माझच मला,
नव्यानं ओळखायला शिकवलं..
आरशाचं स्थान जनात नसून,
मनात असलेलं दाखवलं..
विचारांच्या पसारा-याला,
मनातच आवरायला शिकवलं..
बावरलेल्या मनालाही,
आशाकिरणांनी सावरलं..
सैरभैर चित्ताला त्यानं,
विवेक देऊन स्थिरावलं..
कोमेजलेलं चैतन्य,
एका आशीर्वादानं फुलवलं..
बदक नाही, प्रत्येक जीव,
राजहंसच आहे हे जाणवलं..
"त्याच्या"कडे बघताना,
"त्याची"च हो, हे समजावलं...!!
जयगंधा..
३०-११-२०२०.
प्रतिक्रिया
1 Dec 2020 - 11:34 pm | छोटा चेतन-२०१५
छान
8 Dec 2020 - 6:06 pm | Jayagandha Bhat...
धन्यवाद
4 Dec 2020 - 7:16 am | आर्णव
छान आहे कविता.
8 Dec 2020 - 6:07 pm | Jayagandha Bhat...
धन्यवाद
4 Dec 2020 - 9:38 am | ज्ञानोबाचे पैजार
मस्त छान आहे कविता आवडली
पैजारबुवा,
8 Dec 2020 - 6:56 pm | राघव
कल्पना चांगली. पुलेशु.
30 Dec 2020 - 7:05 pm | Jayagandha Bhat...
सर्वांना धन्यवाद.