एकतारी

धपापता ऊर
गातसे ललित ।
हळवे ते सूर
जीवघेणे ।।

विरहाने चूर
ठिणगी विदेही।
जाणवतो धूर
काळजात ।।

वेदनेचा पूर
क्षितिज ओलांडे
वासुदेव दूर
भिजे स्वतः ।।

राऊळीं कापूर
एकटा झुरतो ।
ज्याची हुरहूर
तोच जाणे ।।

चांदण्या फितूर
दिसे कृष्णमेघ ।
वाजे कणसुर
एकतारी ।।

- अभिजीत