विराणी- गझल

आणि हो गझल आवडेश..

वाह ! गझलही मस्त. तांत्रिकदृष्ट्या गझलेचा आमचाही अभ्यास जेमतेमच आहे. त्यामुले दिलेली माहितीही आवडली.
बाकी, मतला म्हणून आलेल्या वरच्या दोन ओळी आणि शेवटच्या दोन ओळी तालात म्हणता येतात
आणि अर्थांच्या दृष्टीनेही त्या ओळी आवडल्या.

लिहिते राहावे.

-दिलीप बिरुटे

गझलही छानच. मी कधीतरी कविता करतो पण गझलेच्या वाटेला अजून तरी गेलो नाही, तरी तुमच्या वरील लेखावरून एकदा तरी प्रयत्न करीन म्हणतो.

खूप सुरेख.

आवडली गझल..

थांबलो आहे कधीचा, चालणे संपेचना
जखम होती--जाहला व्रण; वाहणे थांबेचना

दाह तुझिया फुंकरेचा मज आता तो सोसवेना
बेगडा आहे दिलासा, रात्र सारी पोसवेना

उजळुनी अंधार आणी दशदिशांना पांगताना
जवळूनी मी पाहिल्या त्या सावल्याही लांबताना

मीच काही आरशाला पाहण्यासाठी धजेना
चेहरा माझाच मजला नीट काही ओळखेना

सैल झाले बंध सारे, मागचे आणी स्मरेना
सुचली अशी ओठी विराणी, डोळिया पाणी ठरेना

गझल लिहिण्याचा विचार आणि प्रयत्न करताहात त्याबद्दल स्वागत,अभिनंदन!
मात्रा ही उच्चारासाठी लागणार्‍या वेळेवरुन र्‍हस्व कींवा दीर्घ ठरविली जाते.
उदा.१) व्रण शब्दाच्या मात्रा '२ १' न होता,'१ १' अश्या होतील.
२) 'प्रयत्न' मध्ये प्र ची १,य एकटाच असला तरी समोरचा 'त्' त्यासह उच्चारला जात असल्याने २,व शेवटी न ची १,अश्याप्रकारे,'१२१' होतील.

काफियाबद्दल—
पहिल्या द्विपदीत आपण,संपेचना आणि थांबेचना असे कवाफी योजले आहेत. इथे 'पे' आणि 'बे' मधील 'ए' ही अलामत निश्चित होते आहे.
त्यामुळे पुढील सर्व कवाफीमध्ये 'ए' ही अलामत व त्यानंतरचा 'चना' हा सबंध असणे आवश्यक होईल.
उदा.भेटेचना, उगवेचना, वेच ना ई.

शुभेच्छा!

आपण कदाचित वाचली असेलही,पण नसेल वाचली तर,भट साहेबांची 'गझलेची बाराखडी' जरुर अभ्यासायला हवी.

आपल्या धाग्यात माधव ज्युलीयन अर्थात माधव त्रिंबक पटवर्धन यांचं छंन्दोरचना हे पुस्तक इथे टाकून ठेवतो.
कधी वृत्तांचा अभ्यास करायला लागला तर आपल्या सर्वांनाच उपयोगी पडेल.

भटसाहेबांची गझलेची बाराखडी इथे डकवून ठेवतो. आपल्या सर्वांनाच उपयोगी पडेल.

-दिलीप बिरुटे

गझल छान

गझलेच्या तंत्राविषयी केलेलं विवेचन अगदी खरं आहे. आपली गझल रचना अप्रतिम आहे. वाह वाह क्या बात है!

एवढ्यातच सुरेश भटांचे एल्गार आणी रंग माझा वेगळा दोन कविता संग्रह वाचायला घेतले आहेत.
आपण,धष्टपुष्ट व सत्यजित यानी केलेले विश्लेषण खुप सुदंर आहे.

थांबलो आहे कधीचा, चालणे संपेचना

पोहचायचे कुठे आहे, तेवढे कळेचिना

अशीच अवस्था पण जोपर्यंत गंतव्य स्थान येत नाही तोवर चाललेच पाहीजे.

चक्रव्युह एक माझा प्रयत्न आपल्या पुढे ठेवण्याचे धाडस करत आहे.

आता विसाव्याचे क्षण,स्वानंदा करता लिहीतो. पुन्हा नव्याने सुरूवात करणे शक्य नाही पण अशक्य सुद्धा नाही.

ही कुठली वसुंधरा ही तर मयसभा
जागो जागी इथे छ्द्मवेषी उभा

सापळे इथे माणसाचे माणसाला धरावया
वैखरीतून पेरती मोती सावजाला घेरावया

अठरा औक्षहिणी सेना यांची, चक्रव्युह मांडला
घेरूनी महारथीनी वीर अभिमन्यू कोडंला

जाहला रक्तबंबाळ परी ओटिपी अस्त्र न सोडले
कपटींनी कपट करून भ्रमणध्वनी- तुन चोरले

भेदिले शुन्यमंडळा रिता केला भाता
अभिमन्युचे...
राहीला न वाली कोणी राहीला न त्राता.....
२-९-२०२२

गझल आवडली.