रोमांचक भूल !

आईची आन ग्रूदेव कसला छब्बूक चैलछबिला माल पेस्तवलायत ... हळूहळू कैक भूमिगत मिपाकर (माझ्यासारखे)खास हजेरी लावून जातील बघा .. मी तर म्हणतो ==========

सुडौल अन कमनीय नारी

बॉम्बशेल , तंबोराधारी

चरचर काळीज चिरते

नजर जरी ती जमिनीवरती

वॅंगल थोड्या चुकलाय.
आणि सगळे पाहतील पण मी नाही पाहिला असे म्हणतील अन लिहीणार तर अजीबात नाही.
लोकलाज.

लगे रहो काका
और आनेदो
पैजारबुवा,

छान आहे कविता !

(मी फोटो पाह्यला नाही असे नम्रपणे नमुद करू इच्छितो, अध्यक्ष महोदय !)