रमतगमत

हिंडताना दूर देशी, गर्द रानी हरवलेला
कोणत्या वाटे इथे येऊन मज मी भेटलो

निसरड्या वाटेवरी, हलकेच पाऊल टाकता
मखमलीचा पायगोवा सोडुनी गुंगावलो

वाटले विहिरीत वाकून डोकवावे मोडल्या
चाहुलीने कोणत्या बोलाविले मज ना कळे

वर्तुळे पाण्यावरीची स्तब्ध होऊ पाहता
दिसत शेवाळातले आकाश निळसर बावरे

घेता विसावा सावली पारावरी रेंगाळली
ऊन कुरवाळीत होते कुरण हिरवे कोवळे

दूर कोठे वाजणारी बासरी मी ऐकताना
स्पर्शली कविता मनोमन मोरपंखासारखी

सांजवेळी गोधुली घरट्यात पक्षी पावता
मिटुनी डोळे सूर शोधत बैसलो तेजाळले