सावरी...

हळुवार सोडवावं
एकेका आठवणीचं पान..
कुठ्ठं फाटू न देता, न चुरगळता...
निगुतीनं घड्या घालून
होड्या कराव्या त्यांच्या..
आणि सोडून द्याव्या अलगद,
वाहत्या आयुष्यावर...
खरंच असं करून बघ.
खरंच..
मग पुन्हा एकदा अनुभवशील
सावरीचं हल्लक मोकळेपण...
अगदी मन भरून...