अंधारा काठी उगवल्या राती
आकाशी पेटते चंद्रदिव्यांची ज्योती
गडद रंगांनी नभ गुरफटते
सावल्यांच्या रानात रेशमी चांदणं उतरते
पानांच्या गर्दीत ओला कवडसा पाझरतो
झाडांच्या कंठात वारा शीळ घालतो
पावला पावलांत मुकी रानवाट मिटते
काळोखाच्या कुशीत चिमण्यांचे गाव हरवते
प्रतिक्रिया
5 Jan 2018 - 11:10 pm | श्रीगुरुजी
सुंदर काव्य!
खालील पंक्ती विशेष आवडल्या.
6 Jan 2018 - 11:55 am | चांदणशेला
धन्यवाद
7 Jan 2018 - 11:16 am | चाणक्य
तुमचं नाव ही एक कविता आहे राव. 'चांदणशेला'...काय मस्त शब्द आहे.
7 Jan 2018 - 11:17 am | चाणक्य
नाव 'हीच' एक कविता...असे वाचावे.
7 Jan 2018 - 12:31 pm | चांदणशेला
मनापासून धन्यवाद
8 Jan 2018 - 7:05 pm | नाखु
लहान मुलांच्या शाळेबाबत खरं असं वाटतं
"पावला पावलांत मुकी रानवाट मिटते
काळोखाच्या कुशीत चिमण्यांचे गाव हरवते"
अप्रतिम कविता
कविता चुकार नाखु
9 Jan 2018 - 1:05 pm | चांदणशेला
धन्यवाद