कविता II अजून एक चान्स तू घ्यायला हवा होता II

होय खरंय ते . मी माझ्या जवळजवळ दोनशे कविता मिपावर टाकायचे ठरवलं होत . सुरुवातही झक्कास झाली होती . काही मित्रही लाभले , क्षणात जवळ आले आणि आपलेसे होऊन गेले ..
हेच काळापासूनचे काही सुखद क्षण घेऊन मी आता परतीच्या वाटेवर आहे . मी कालपासून जी मेहेनत घेतली होती कविता पोस्ट करण्याची ती आता फक्त एका कवितेवर आलेली आहे . मिपा मंडळाला मी सांगूनही पाहिले, पण मंडळाने मला व्यक्तिगत संदेश वाचण्यास सांगितला . मी त्यावर गेलॊसुध्द्धा , पण तेथे काहीच नव्हते ....मित्रानो , जोपर्यंत मला माझ्या कविता पूर्वपदावर प्रकाशित मिळत नाहीत किंवा त्यामागील कारण काळात नाही तोपर्यंत मी येथून निरोप घेतलेला बरा.. माझ्यामुळे जर कोणी दुखावलं गेलं असेल तर माफी आणि अल्पावधीत प्रेमाचा धनी केल्याबद्दल आभार .. कळावे लोभ असावा ....
सिद्धेश्वर विलास पाटणकर C

साहेब मायलेज काय विचारताय ,, धूमकेतू म्हणा हवं तर .. अगदी नाही म्हटलं तरी रॉकेट... सुटलो कि असा सुटतो ,, सरळ बनतो गळ्यातलं लॉकेट .... मित्रा ,, माझं बोलणं झालं आहे संपादकीय मित्राशी , मला नियम कळले आहेत .. आता नियमाप्रमाणे भेटू .. काही मोजक्या कवितांसोबत ...

या रेनिडेमध्ये जेनीची प्रतिक्रिया ,, मतबल सोने पे सुहागा ... जेनी ताई भेटू आपण ... नक्की भेटू ... आपण मला बंधनात जे अडकवलंय ... बांधून राखीचा धागा ...

धन्यवाद माझ्या बंधुभगिनींनो .... अतृप्त आत्म्याने जो प्रसाद दिधले , त्याने तांब्याला अजून भोक पडले ... कधी मोदकराव करतात डराव डराव , कधी मारवा देते नवा गारवा ... हर्शाळले मन माझे असे कि ... अश्या बंधूभगिनीनीचा नेहेमी मिळो आढावा ....

जेंन्नीताई जेंन्नीताई तू कि नाही मला जीन वाटलीस , या शुष्क दिव्याला , तुझ्या अभिप्रायाने घासलेस , शब्द बाहेर आले आणि दोनशे कवितांची माळ बनली ... मिपाला माळ जाड वाटली , तुला मात्र एका ओळीत वाचविशी वाटली .... तुझी थोर पुण्याई फळाला आली ... जेंन्नीताई जेंन्नीताई तू कि नाही मला जीन वाटली.... प्राध्यापकांची छडी मिपावर पडता ... अर्धी माळ गायब झाली .... तुझी प्रतिक्रिया आली .... अन परत शब्दांनी उचल खाल्ली... जेंन्नीताई जेंन्नीताई तू कि नाही मला जीन वाटली....

जेनी ताई , जेनी ताई , इतका वेळ तुम्ही कुठं होता बाई .... कविता वाचलीत जरी तुम्ही ... हे दुसऱ्याला सांगायचं नाही ... जेनी ताय जेनी ताय, आता कविता गेली उडत ... इथेच देत बसुया अभिप्राय ... जेनी ताय जेनी ताय.. दादा म्हणतेस ना मला.... चल तर मग झुलवूया प्रतिक्रियांचा झुला ... जेनी ताय जेनी ताय..इथे चालतील दिले तरी शंभर अभिप्राय ....जेनी ताय जेनी ताय..अजून काय नाय अजून काय नाय ... तुझा दादा

भर पावसात मी अभिप्रायांनी भिजतो आहे .... हातात वॉटरप्रूफ मोबाईल , मिपा आणि तुम्ही ... मी मस्त आनंद घेतो आहे ... हे शरीर जरी शहारले त्या मुसळधार धारांनी.... असंख्य भेटतील पुन्हा या मिपाच्या कट्ट्यावर , जेनिवाणी भगिनी .... बंधूहि असतील , कुणी शहाणे , कुणी दिवाने .... मी सोडणार नाही तुम्हाला इतक्या सहज ... द्या तुम्ही लाख बहाणे .... भर पावसात एक चूक घडली .... माझ्या भगिनीची .... अचानक भेट झाली ..... शब्द शब्दाना भिडले असे कि .... हि कोसळणारी धारहि बोथट झाली .... तो ढग तरी मला सांगत होता .... वेड्या हा तुझा रस्ताच नाही ... इथे जाशील तर इथेच राहशील ... ह्या प्रांताचा अनभिषिक्त सम्राट तू .... घेत जा असेच अभिप्राय ... दुर्लक्षित कर सारे .... मी ऐकले नाही त्याचे ... कारण ... कारण ... मला माझे बंधू भगिनी आहेत प्यारे .... तुम्हा सर्वांचा दादा

मला काळाला नाही आपला अभिप्राय ... मुळात आय डी कुठला ते सांगा ...

हे जेनी ताय, कुठं होतीस बाय ... चाल सांग पाहू आता हे डू आय डी काय ... हे जेनी ताय ... लवकर सांग पाहू बाय .... माझ्याकडं येळ कमी हाय ... सांगशील ना बाय ... काय ग जेनी ताय ....

तुमचा दादा

अडाण्याला गोत्र नसते ... शहाण्याला गात्र .... मूर्खांची गिनती करू नये ..गल्लोगल्लीत सापडतील पात्र ...

जेनी ताय आणि बाकी सर्व भाय ...आता बाय बाय ... पाऊस काय थांबायचा नाय .... मोबाईल वॉटरप्रूफ आहे मी नाय ... शुभसंध्याकाळ आणि शुभरात्री ...उद्या भेटू पुन्हा सर्व ठेवा तुम्ही खात्री ...

तुमचा दादा