तंबाखू व सिगरेटचा विळखा कसा सोडवावा??????

तुम्ही कोणती तंबाखू चघळता? गाय छाप असेल तर लेटेस्ट पॅकिंग केव्हा चेंज झालेय? चुना कोणता वापरता? तंबाखू तोंडात कोणत्या भागात ठेवता? किती वेळ ठेवता? गिळण्याचा कधी प्रसंग आलाय का? असल्यास कसे वाटते? एक गाय छाप किती दिवस जाते? त्याशिवाय सकाळी प्रेशर येत नाही अशी अवस्था आहे का? चहा किंवा जेवण झाल्यावर आपसूक मळनियंत्र चालू होते का? ह्या सगळ्या प्रशनाची उत्तरे द्या मग आपण तुमच्या समस्येकडे बघू

आपोआप सुटेल. :)

रच्याकने:
हळूहळू सुटत नाही. काहींची अ‍ॅटॅक येऊनही सुटत नाही. लाथ मारून बंद करा. अन बंद ठेवा. नाही तर आपल्या जी मधे डी नाही असं म्हणून आयुष्यभर चघळत रहा. सिंपल.

रच्याकने २ :
विश्वाने व सर्व फुकाड्याम्नी/चघळ्यांनी लक्षात घ्यावे, की वास लपत नाही हॉल्सने. बायकोपासून तर मुळीच नाही. एकदा विडी तंबाकू सुटली, की इतरांचा वास किती घाण येतो ते समजून स्वत:ची रोज लाज वाटेल.

हे सतत ऐका,मन:सामर्थ्य पराकोटीचे वाढेल, व्यसन आपोआप सुटेल

नानासाहेब,

तंबाखू, सिगरेटच्या व्यसनाचं नंतर बघूया. आधी मिपावर असंख्य डु आय तयार करून असभ्य आणि जातीयवादी प्रतिसाद लिहिण्याचं व्यसन सोडा. ते सोडलं तर इतर व्यसनं आपोआप सुटतील.

जी गोष्ट करताना तुम्हाला सिग्रेट्सची आठवण एकदाही येत नाही अशी गोष्ट शोधा, आणि ती करत रहा.
शुभेच्छा.

वैद्यकीय सल्ल्याने वापरा. फायदा होतो हे पाहण्यात आहे. माझ्या एका बहिणीच्या नव-याची पूर्णपणे सुटलेली आहे. अर्थात मनावर कंट्रोलही तेवढाच पाहिजे.

निकोडर्म की काहीतरी नावाचे स्टिकर असते ना! मला फारसे माहित नाही, चौकशी करा.

१ . तुम्हाला सिगरेट ,तंबाखूचे व्यसन कसे लागले ?

वयाच्या 15व्या वर्षा पासून व्यसन लागले, तालमीतुन बाहेर पडले की अंगावरली माती धुस्तोवर थंडीच्या महिन्यात घाण काकडा बसत असे तेव्हा आमच्या तालमीतल्या थंडाई घोटणाऱ्या भय्या ने एक दिवस 'गर्मी का बुटी' म्हणत एक चिमूट सरकवली होती हातात त्यानंतर साधारण एखाद वर्षाने लक्षात आले की बुआ आपण दिवसाला दोन विडे सहज लावतोय. ट्रेनिंगचे अकरा महिने तंबाखू पूर्ण बंद होता अन त्याचा डोज नसल्याने काही फरकही पडत नव्हता, तेव्हा व्यसन हे मेंटल असते त्याची शारीरिक गरज काहीच नाही हे पटले, तूर्तास मुजफ्फरपुरी किंवा बक्सरी पत्ती खातो बिहारची प्रसिद्ध (ही आपल्याकडे असते तशी सुक्की पत्ती नसते तर cure केलेली लांब लांब कापलेली ओलसर पत्ती असते अन किक फर्मास लागते)

२.हे व्यसन सोडण्यासाठी तुम्ही काय प्रयत्न केले वा करता आहात?

पहिले तर मी denial mode मध्ये होतो की बोआ आपल्याला व्यसनच नाही अन हे म्हणतानाच रोजचे एक पाकीट स्वाहा होऊ लागले होते, नंतर आपण करत असलेला वाय झेड प्रकार लक्षात आला अन मी 'हळू हळू' तंबाखू बंद करायचा प्रयत्न करू लागलो म्हणजे कधी रेशनिंग करीत असे तर कधी नियम घालत असे उदा ज्या दिवशी मटण खाईन त्याच दिवशी विडा मळेल इत्यादी, पण ते सगळे फेल असते , शेवटी मी शेगाव ला गजानन महाराजांसमोर सोडली तंबाकू !! त्यात कॅच होता म्हणजे आपण देवाला बोललो की 'आजपासून मी विडा मळणार नाही' आता गार एरिया मध्ये राहतो तरी तंबाकू गरजेचा वाटत नाही अजिबात, जर एखाद्या मित्राने घोटला तर एक चिमूट खातो पण रोजचे 12 विडे वगैरे बंद झाले आहेत अन आठवड्यात एखाद विडा वगैरे सूरु आहे, तो सुद्धा कंपनी म्हणून होतो तो नसल्यास पाचनचक्र गडबडले आहे वगैरे काहीच वाटत नाही आधीपासूनच. अमुक गोष्ट आपण सोडू शकतो हि खात्री आल्यावरच त्यात पडावे, चार आण्याचं काळीज असल्यास असल्याचा नाद न केलेलाच बारा

३.पुन्हा व्यसन लागू नये यासाठी काय करता येईल?

मला तरी असे काही सांगता येणार नाही वरती लिहिले आहे त्यात काही सापडले तर पहा

४. निकोटीन रिप्लेसमेंट थेरपी कीती प्रमाणात यशस्वी होते?

कल्पना नाही, वापरलेली नाही

५. तंबाखुमुक्त आयुष्याचे तुम्हाला झालेले फायदे काय आहेत?

कसं सांगू बुआ आधी तोटे काय झाले ते कळू दे ;)

व्यसन सोडण्यास शुभेच्छा!!

प्रामाणिक कथन . तंबाखु खाणारे बरेचजण "तंबाखु खाल्ल्याने फूड पॉयझनींग होत नाही " असे समर्थन करतात . ते कितपत खरे आहे ? तंबाखु आणी बंबाखु मध्ये काहि फरक आहे का ?

१. तुम्हाला सिगरेट, तंबाखूचे व्यसन कसे लागले ?

व्यसन लागले नाही. कारण सिगरेट व इतर प्रकारचा तंबाखू यांची "अन्न, पाणी आणि प्राणवायू" यांच्याइतकी आवश्यकता कधीच वाटली नाही !

सिगरेट ओढली आहे. काही वर्षे केवळ 'सोशल स्मोकर' होतो, म्हणजे पार्टी वगैरे च्या वेळेस सिगरेट ओढत असे... काही पार्ट्यांत अनेक पाकीटे संपवली आहेत :)

तंबाखू खाल्लेला आहे. किक बसूनही त्यात तसे फार आकर्षक असे काही वाटले नाही. तंबाखू खाऊन पिचकार्‍या मारणारे लोक पाहून नेहमीच गलिच्छ वाटते. तेव्हा ती सवय लागणे शक्यच नव्हते.

२. हे व्यसन सोडण्यासाठी तुम्ही काय प्रयत्न केले वा करता आहात?

जरूर पडली नाही कारण व्यसनच लागले नाही.

३. पुन्हा व्यसन लागू नये यासाठी काय करता येईल?

वर सांगितल्याप्रमाणे कोणत्याही प्रकारच्या तंबाखूच्या अभावाने माणूस मरत नाही. तेव्हा अशी गोष्ट अत्यावश्यक आहे असे वाटणे हे (अनावश्यक गोष्टींचा फुकाचा आधार शोधत फिरणार्‍या) कमकुवत मानसिकतेचे लक्षण आहे.

व्यसन लागलेच असले तर ते सोडण्याची सर्वात खात्रीची गोष्ट म्हणजे, "व्यसन सोडण्याचा प्रयत्न करू नका... ते फक्त आणि फक्त सोडा."

शारिरीक अवलंबित्व (अ‍ॅडिक्शन) निर्माण करणार्‍या गोष्टींचे (उदा : कोकेन) एका प्रमाणापेक्षा जास्त असलेले व्यसन पायरीपायरीने सोडण्याची गरज असू शकते. तंबाखू त्या गटात येत नाही. तेव्हा तो सोडण्याच्या (नसलेल्या) पायर्‍या तयार करू नका... तो सोडा, बस सोडा. उदा : या क्षणाला सर्व सिगरेट्स तोडून टाका. त्यांचे तुकडे व खायच्या तंबाखूची सर्व पाकीटे घराबाहेरच्या कचर्‍याच्या कुंडीत टाका. त्यानंतर परत त्यांना कधिही तंबाखूचा वापर (विकत घेऊन किंवा दुसर्‍याने दिला तरी) करू नका. व्यसन खरोखरच सोडायचे असले तर बस इतकेच करायचे आहे, बाकी सर्व गैरसमज / अंधविश्वास आहेत !

'हे पटत नाही' किंवा 'पटते आहे पण ते करण्याची अंगात धमक नाही' यापैकी काही असले तर, कमीत कमी तंबाखूला किंवा इतर कोणा व्यक्तीला दोष देण्याइतका अप्रामाणिकपणा दाखवू नका. :)

४. निकोटीन रिप्लेसमेंट थेरपी कीती प्रमाणात यशस्वी होते?

वर सांगितलेली थेरपी न जमण्याएवढे मन कमकुवत असले तर इतर कोणतीही थेरपी हि स्वतःची फसवणूक करणे आहे. पूर्णविराम !

५. तंबाखुमुक्त आयुष्याचे तुम्हाला झालेले फायदे काय आहेत?

मला स्वतःला व्यसन लागले नसल्याने स्वानुभव नाही. पण, अनेक रुग्णांच्या अनुभवाचा फायदा घेऊन खालील सर्वात महत्वाचा जीवनबदल करणारा फायदा असा...

व्यसन सुटल्यापासून दोन एक आठवड्यात "केळे आणि सफरचंद यांचा स्वाद वेगवेगळा असतो" हा आश्चर्यकारक शोध लागतो !

त्याबरोबर इतर अनेक फायदेही होतात, त्यातील काही असे :

अ) इतरांना तुम्ही गलिच्छ आहात असे वाटणे बंद होते (अर्थातच, इतर गलिच्छ सवयी नसल्यास ;) )

आ) व्यसनावर खर्च होणार्‍या पैश्याचा अनावश्यक व्यय थांबतो. तो उपयोगी गोष्टींसाठी किंवा बचतीसाठी वापरता येतो.

इ) व्यसनामुळे होणारी (पक्षी : पैशाचा अपव्यव करून विकत घेतली जाणारी) शारिरीक, मानसिक व भावनिक हानी थांबते.

ई) व्यसन सोडताना दाखविलेली मानसिक ताकद आत्मविश्वास वाढविते. हा आत्मविश्वास आयुष्यात अनेक वेळेस प्रत्यक्ष-अप्रत्यक्षरित्या कामी येतो.

इतरही बरेच फायदे आहेत. पण हे फायदे वाचून फरक पडत नसला तर इतर सर्व गोष्टी व्यर्थ आहेत... आणि व्यर्थ गोष्टीत रस नसल्याने इथेच थांबतो :)

व्यसन लागताना कुणाला विचारलत का की आता मी सिगारेट ओढु का किंवा तंबाखु खावु का? मग आता बंद करताना का बरे मित्र , नातेवाईक आठवतात.

फक्त आणि फक्त तुमच्या मनाबवर ताबा हवा बाहेरील कोणत्या ही साधनांचा , उपायांचा आधार हे फक्त आपले आपण करुन घेतलेले मनाचे समाधान असते.
बाकी गजानान महाराजांच्या दरबारी जावुन तंबाखु सोडणे (ज्यांची प्रतिमा ही नेहमी चिलीम ओढणारी अशी दाखवतात) हा केवढा विरोधाभास.

अवांतर :- तंबाखुमुळे कर्करोग होतो म्हणाताय तर कित्येकांना वयाची नव्वदी पार केलेले पाहिले आहे जे दररोज सारखी तंबाखु आणि चहा बीडीवर दिवस काढतात. तेव्हा उगाचा कसले ताण नको.

शुभेच्छा!

तुम्हाला सिगरेट ,तंबाखूचे व्यसन कसे लागले ?

वयाच्या 22 व्या वर्षी सिगारेट वढायला सुरवात केली, मित्रांमध्ये मी एकटा पीत नव्हतो, पोरांनी शिव्या घालू घालू सवय लावली, नेहमीचे वाक्य, काय होत नाय दिन्या वढ बिन्दास्त. मग सकाळ, दुपार, संध्याकाळ काळ संपत होते पण सिगारेट काय संपेना. प्रेशर येत नाय म्हणून वढायची हे नवीन कारण त्यात वाढले. जेवण केल्यावर सिगारेट ओढल्यापर्यंत जेवण न केल्यासारखे वाटू लागले. साथ अजून सुटली नाही. दिवसाला 5 व्हायच्या आत्ता 1 वर आलोय ती पण रात्री जेवल्यावर.

२.हे व्यसन सोडण्यासाठी तुम्ही काय प्रयत्न केले वा करता आहात?

मित्रांना शिव्या घालतो, एकटा असल्यावर ओढणे टाळतो. अधून मधून बातम्या येतात की सिगारेट मुळे caner होत नाही, थोडा आत्मविश्वास वाढतो.

३.पुन्हा व्यसन लागू नये यासाठी काय करता येईल?

स्वतःवर नियंत्रण.

झुरका मारला आणि पुन्हा त्या वाटेला गेलो नाही!

वडील सिग्रेट ओढतात. त्या सिग्रेटीत एवढं असतं तरी काय ते बघूयात म्हणून एक दिवस घरात कोणी नसताना एक अर्धवट राहिलेली सिग्रेट घाबरत घाबरत पेटवली आणि बाबा घेतात तसला मस्त झुरका मारला की, आणि जी काय वाट लागलीये! ठसकून उसकून हैराण, मळमळ, उलटीचे फीलिंग, डोळ्यातून पाणी, डोके गरगरून चक्कर सगळे प्रकार १५ मिंटात झाले! :( तेव्हा जी फेकून दिली ती कायमची.
वडिलांचे एक मित्र चेनस्मोकर. ते एकदा मला म्हणाले "आयुष्यात सिग्रेटला कधीही हात लावू नकोस! या व्यसनाने माझे जेवढे नुकसान केले आहे तेवढे कशानेही झाले नाही. माझी तब्बेत तर खराब झालीच परंतु यात जेवढा पैसा मी बरबाद केला त्यात मी अँबेसिडर मेंटेन करु शकलो असतो! त्यामुळे या वाटेला तू चुकूनही जाऊ नकोस!!"

आता मागे वळून बघताना असं वाटतं, या सगळ्याचा फायदा असा झाला की कॉलेजात असताना जे टिपिकल यात अडकण्याचं वय असतं त्यावेळी मला याचं काहीच वाटत नव्हतं आणि धोके आधीच माहीत होते!:)

वरती डॉक्टर म्हणतात तसे सोडायचे तर तडकाफडकी व्यसनापासून फारकत घ्यायची अन्यथा जमत नाही.
कोणासाठी तरी सोडू, बायका मुलांसाठी सोडू असले काही नसते. त्यांच्यासाठी सुरु केली होतीत का? मग त्यांचा काही संबंध नसतो. तुम्हाला मनापासून वाटत असले तर सोडा, फक्त तुमच्यासाठीच तुम्ही ते करत असता हे लक्षात ठेवा म्हणजे मग कोणतीही लंगडी कारणे सुचत नाहीत!
तुम्ही एकट्याने व्यसन सोडू शकत नसलात तर व्यसनमुक्ती केंद्राची मदत घ्यावी त्याने उपयोग होत असावा असे वाटते.

मी (सोमवार ते शुक्रवार) दिवसाला ४-५ शिगरेटी पीत होतो. व्यसन असल्यामुळे विकांताला सुध्दा १-२ लागायच्या. नंतर रोजचे प्रमाण २ वर आले. याआधी दोनदा सिगरेट सोडायचा अयशस्वी प्रयत्न केला होता. पहिल्या वेळी ७-८ महिने आणि दुसऱ्या वेळी आठवडाभर ? सिगरेट सोडली होती. सिगरेट सोडायची इच्छा तर प्रबळ होती. आंजावर शोध घेतला असता जे काही उपाय मिळाले ते खुपच हास्यास्पद होते. आधी एखादी तारिख नक्की करा, आजूबाजूच्या मित्रांना हे सांगा, तंबाखूविरहित सिगरेट प्या, इतर पर्याय शोधा वैगरे. याने काहीही होत नाही.
इथे एक घाव दोन तुकडे हेच योग्य आहे. मी सिगरेट सोडली ती अचानकपणे, आधी न ठरवता वैगरे. उद्यापासुन सिगरेट बंद असे मनाशीच ठरवले. त्यावेळी सुदैवाने उन्हाळ्याचे दिवस होते. सिगरेट प्यायची तलफ आली कि अर्धा लिटर थंड पाणी प्यायचो. पोटात गार पाणी गेल्यामुळे अर्धा तास सिगरेट प्यावीशी वाटायची नाही. परत अर्ध्या तासाने तलफ आली की पुन्हा अर्धा लिटर थंड पाणी. पहिल्या दिवशी ३ वेळा, दुसऱ्या दिवशी २ दा आणि तिसऱ्या दिवशी १ दा अर्धा लिटर थंड पाणी प्यायले. बस, सुटली माझी सिगरेट. नंतर कधीही सिगरेट प्यायलेली नाही. आज सव्वा वर्ष झाले. आधी दुपारी जेवण झाल्यावर, मित्रांबरोबर फुकणारा मी, आता मला आजूबाजूला कोणी फुकत असेल तरी त्या धुराने त्रास होतो.
दिवसाला एक पाकिट संपवणारे, आता सिगरेटच्या किंमती वाढल्यामुळे परवडत नाही म्हणुन, दिवसाला ८-१० कप चहा पिणारे लोक आजूबाजूला बघितले आहेत. सुदैवाने मला त्याची गरज भासली नाही.
वरती इतरांनी दिलेले सल्ले सुध्दा अवश्य विचारात घेता येतिल.

याच क्षेत्रात एका ग्रुपबरोबर थोडे काम करत असल्याने लिहित आहे.
तंबाखू आणि सिगरेट हे व्यसन तुमच्या डोक्यात असते.याचे उदाहरण सांगते.
आमचा एक जुना पेशंट आहे.गेली दहा वर्ष दिवसाला वीस पंचवीस सिगरेटी आणि तंबाखूचे व्यसन आहे.त्याला निरनिराळे पॅचेस,च्युइंगगम सगळे देऊन झाले.पण हा बाबा निरनिराळ्या कारणांनी रिलॅप्स व्हायचा. बायकोच आजारी,धंद्यातला ताण,कधी नुसतं दुकानात बसतो मग टाइमपास म्हणून गुटखा खातो काय काय कारणं.
मध्ये दात सुजलाय म्हणून आला.त्याच्या खालच्या छोट्या दाढेभोवती फ्लाॅवरच्या भाजीचे तुरे असतात तशी ग्रोथ दिसली.ताबडतोब बायप्सीला पाठवला.आणि बेक्कार असा स्क्वॅमस सेल कार्सिनोमा निघाला.तिथे डायग्नोज झाल्यावर चक्कर येऊन काय पडला.देव देव सुरु झाले.यच्चयावत पॅथीचे डाॅक्टर उपचाराला लागले.
नुकताच त्याचा जबडा काढला आहे.भेटायला आला तेव्हा सोबत त्याचा हेच सर्व करणारा भाऊ होता.त्याने याचे बघून सर्व व्यसन सोडले एका क्षणात.आता हात लावायची हिंमत नाही.
सांगायचा उद्देश असा की मूर्तिमंत भिती समोर उभी राहिल्यावर एका क्षणात व्यसन सुटले.
जरा टाटा कँसर हाॅस्पिटलच्या ओरल आणि लंग कँसर डिपार्टमेंटला भेट देऊन या.तंबाखू सिगरेट काय वाट्टोळे करते आयुष्याचे बघा.आपोआप व्यसन सुटेल.जमले तर एखाद्या गरजुचे बील भरुन या येता येता.अशा पाॅझिटिव्ह गोष्टी व्यसनमुक्तीला नक्की मदत करतात.

या विषयातील तज्ञ व्यक्तिंशी सल्लामसलत करून योग्य तो निर्णय घ्या. हाताची पाची बोटे सारखी नसतात त्यामुळे इथल्या एकाला लागू झालेला उपाय तुम्हाला लागू होईलच असे नाही. सतत वेगवेगळे उपाय करून ते वर्क आउट नाही झाले तर फ्रस्ट्रेशन यायची शक्यता जास्त. त्यापेक्षा व्यवस्थित स्वतःचे मूल्यमापन करून घेऊन तज्ञ व्यक्तीच्या मार्गदर्शनाखाली उपाय करने उत्तम. शुभेच्छा!

टफि,

विषय निघालाच आहे तर माझ्या व्यसनाची चित्तरकथा ऐकवतो.

इथे इंग्लंडमध्ये दुपारचं जेवण (=लंच) भारतातल्यासारखं भारदस्त नसतं. साधं स्यांडविच असतं. म्हणून सुरुवातीस इथे आलो तेव्हा दुपारचं जेवण झाल्यावर अर्धा लिटर कोक ढोसल्याखेरीज पोट भरलेलं वाटंत नसे. एके दिवशी कोकाकोलात कोकेन असतं असा लेख वाचनात आला आणि अस्मादिकांना व्यसन लागल्याची जाणीव झाली.

हे व्यसन तितकसं गंभीर नव्हतं. नकळत लागलं होतं. आणि आपल्याला व्यसन लागलं आहे याची गंधवार्ताही नव्हती. पण जेव्हा ध्यानी आलं तेव्हा ताबडतोब सोडलं. कसलीही अडचण आली नाही.

नंतर काही महिन्यांनी स्प्राईट प्यायचा नाद लागला. त्याची आंबटशी चव आवडू लागली. रोजचा अर्धा लिटरचा रतीब सुरू झाला. मात्र लंचच्या वेळेस हवा असा शरीराचा आग्रह नव्हता. याखेपेस देखील व्यसन लागल्याची जाणीव नव्हती. एके दिवशी बाटलीवरचं लेबल वाचत होतो. त्यात दिसलं की प्रॉडक्ट ऑफ कोका कोला अॅड कंपनी. मग काय, उरलेलं सांगायलाच पाहिजे का ! स्प्राईटला धुडकावून लावायला एक क्षण पुरेसा होता. पूर्वानुभव होताच ना पाठीशी ! ;-)

सांगायचा मुद्दा काये की शीतपेयांचंही व्यसन लागू शकतं.

आ.न.,
-गा.पै.

तुम्हाला खरोखर व्यसन सोडायचे आहे की काहीतरी करुन स्वतःचा टीआर्पी वाढवायचा आहे ?
खरोखर सोडायचे असेल तर व्यसनमुक्ती केंद्रात जा.

व्यसन सोडायचे असेल तर एका क्षणात, आत्ताच्या आत्ता.

लगेचच जवळचा, इकडे तीकडे लपवलेला, सर्व मुद्देमाल (तंबाखु, सिगरेट, ईत्यादी) या क्षणी कचर्‍याच्या कुंडीत फेकुन या व परत त्याचा वीचार करु नका. अगदीच असह्य्य झाले तर ग्लास भर पाणी प्या. या पेक्षा जास्त काही विचार करु नका. आपल्याला कसले व्यसन होते ते विसरुन जा. विशय संपला

एखादा चांगला छंद लावून घ्या आणि तलफ आली की त्यात मन घाला.

अजया यांचा प्रतिसाद आवडला. तोंडाच्या कँसर झालेल्यांचे फोटो बघून कपाळात येतात. सिगारेटच्या पाकिटांवर ८०% भाग व्यापणार्‍या चित्रांना सिगारेट कंपन्यांचा यासाठीच विरोध असतो. त्या फोटोंचा परिणाम होतोच.

एकदम बंद करा, तल्लफ , विथड्रॉवल सिम्प्टम हे सगळे मनाचे खेळ आहेत . स्वतः ठराव नि एकदम बंद करा.

जोपर्यंत आपल्या माणसाला आपल्या व्यसनाची कल्पना नसते तो पर्यंत आपल्या मनात व्यसनाविषयी अपराधी पणा ची भावना असते, ह्याच भीतीचा मला सिगारेट सोडायला उपयोग झाला

एकदा माझे महिन्याचे बजेट पुरते बोंबले होते, पुढचे १५ दिवस सिगारेट विना काढायचे ऐवजी आपण सिगारेट विकत घेऊ शकत नाही असा विचार करत होतो.
दिवसाच्या ४ गरम झटक्यात बंद झाल्या. वर काहीही त्रास झाला नाही. पण स्वतःशी प्रामाणिक राहाव लागत.
वोलेट मध्ये ( तिचा / पिल्लू) चा फोटो लावा जेणेकरून सिगारेट साठी पैसे काढताना त्यांचा विचार मनात येतील... !
जोपर्यंत आपल्या माणसाला आपल्या व्यसनाची कल्पना नसते तो पर्यंत आपल्या मनात व्यसनाविषयी अपराधी पणा ची भावना असते, हीच भीती चाही मला सिगारेट सोडायला उपयोग झाला

२००१ ते २०१६ पित होतो सिगारेट...
विश्वास नाय बसणार तुमचा पण लास्ट बजेट मध्ये दर वाढल्या पासून बंद केली सिगारेट.
आता पैसे वाचवून ITC चे शेअर घेतोय.

गांजा प्या . सिगारेट वरील आसक्ती आपोआप कमी होईल !