निर्भया डॉक्युमेंटरी वगैरे ....

मीही नाही.

१. तुम्हाला बघणारे किती माहित आहेत आणि न बघणारे किती? मी बघणारे असंख्य लोक सांगु शकते, तुम्ही न बघणारे दोनच सांगु शकला आहात. त्यामुळे अपवादाने नियम सिद्ध होतो वगैरे...

२. बघा.. न बघा.. मला काही फरक पडत नाही.. मी कुणाला जज सुद्धा करत नाहीये. मी फक्त मुद्दा मांडला की पॉर्न बघणे हा सभ्यतेचा निकष असु शकत नाही.

३. ते जे दुर्मिळ २ लोक (किंवा अजुनही) आहेत जे पॉर्न बघत नाहीत, त्यांचे माझ्यातर्फे मनापासुन अभिनंदन..! वैयक्तिक पातळीवर मलाही ती गोष्ट आवडत नाही.

http://en.wikipedia.org/wiki/Oedipus_complex

Sigmund Freud, who coined the term "Oedipus complex" believed that the Oedipus complex is a desire for the parent in both males and females; Freud deprecated the term "Electra complex", which was introduced by Carl Gustav Jung in regard to the Oedipus complex manifested in young girls. -- विकिपेदिया

एखाद्या मानसशास्त्रज्ञाने सहज तुमची मजा केली नसेल कशावरून

असेही असेल... कदाचित.

विदा मिळाल्यास जरूर देइन.

पॉर्न फिल्म मधे काम करनारे हे कलाकार असतात.खरे नाते नसते. स्टोरी असते.नाते जाहिर करतात. शेवट ठरलेला असतो .बरेच दिवस वडील - मुलगी यांची फिल्म टॉप व्हीवड लिस्ट मधे होती.
पॉर्न च सोडा,सॉंग ऑफ आईस अॅड फायर ह्या जगप्रसीद्द पुस्तकावर बेतलेल्या गेम ओफ्फ थ्रोनस ह्यामलिकेत दाखवलेले बहीन भावाचे संबंध आनी लोकांना त्याविशयी असलेली उत्सुकता हेही वाढलेल्या टीआरपी चे एक कारण आहे.(एकमेव नव्हे)

माझ्या प्रतिसादात मी 'भारतीय' पुरूष असे विशेषण वापरलेले नाही आणि ते मला अध्याह्रतही नाही. विषय भारतीय संस्कृतीचा नाही. आपल्या संस्कृतीत मान्य नाही म्हणून ते सत्य नाही असे नाही ना? वाघ-सिंहाचे कळप नसतात. कोल्हे-कुत्रे यांचे कळप असले तरी बरेच नर एकाच कळपात असतात. मादीसाठी त्यांच्यात लढाया होतात. त्यांच्यात संकर होत नाही असे आपले म्हणणे चुकीचे आहे असे वाटते. कारण कळप हे कुटंबासारखे असतात पण त्यांच्यात माणसांप्रमाणे स्थळ सांगून येत नाही. एका कळपातून दुसर्‍या कळपात जाणे इतके सहज नसते.

मनुष्यप्राण्याची मूळ नैसर्गिक अवस्था आणि सद्य सामाजिक परिस्थिती यात प्रचंड तफावत आहे. कालमानानुसार बर्‍याच समजुतींमधे फरक पडत आलेला आहे. तो पडत राहीन. त्यामुळे मान्यता बदलतात पण नैसर्गिक सत्य बदलत नाही. सामाजिक संस्कार तर वरून लादलेले आहेत. तसे नसते तर बलात्कार वाईट संस्काराचा भाग आहे असे मानल्या गेले नसते. (बलात्कार हा वेगवेगळ्या मानसिक, शारिरीक भावभावनांचा परिणाम आहे. चांगल्या-वाईट संस्कारांशी त्याचे काही घेणे-देणे नाही असे माझे वैयक्तिक मत आहे.)

स्त्रियांकडे बघणार्‍या पुरुषांच्या नजरा बघणे हा माझा फार जुना छंद. त्यांच्या नजरा आपण पकडल्यावर होणारे त्यांचे चेहरे बघून मजेदार करमणूक होते. सगळ्याच नाही पण बहुसंख्य पुरुषांच्या वखवखलेल्या नजरा स्त्रियांकडे भक्ष्य म्हणून बघत असतात. इतके की नजरेनेच मनातल्या मनात काम उरकून घेतात. ते नैसर्गिक आहे असे स्वतःपुरते ते मानतात त्यावर एकमेकांची भलामण सुद्धा करतात. ते सगळे बलात्कारी आहेत किंवा करू शकतात असे काहीच नाही. म्हणून त्यांच्यात तशी इच्छाच नाही असे नाही. (थोडक्यात, कुणाचाही काहीही भरवसा देता येत नाही.)

मुळात बलात्कार आणि अंतर्मनातले शारिरीक आकर्षण हे दोन वेगवेगळे मुद्दे आहेत. त्यांची गल्लत होऊ नये.

बादवे, सिग्मंड फ्रायड नंतर समाजाच्या प्रचलित जाणीवा हलवून सोडणारे काही कुणी मांडले आहे का?

वरील प्रतिसाद समजला असावा अशी इच्छा आहे. नसेल समजला किंवा समजून उमजून परत स्वतःच्या विकृत समजूतीचे समर्थन करत रहाल, तर मात्र तुम्हाला तुमच्याच निष्कर्षांवर आधारीत एक अत्यंत असभ्य व अवघड प्रश्न विचारीन. तो प्रश्न विचारायची खरोखरच इच्छा नाही, परंतु स्वतःच्या वाक्यांचे समर्थन सुरूच ठेवलेत तर तो प्रश्न असभ्य असला तरी विचारावाच लागेल.

९५ टक्क्यांपेक्षा जास्त बलात्कारी पुरुष हे प्रत्यक्ष नात्यातले, अतिशय जवळचे नातलग आणि रोजच्या ओळखीतले असतात.

हे मी नाही म्हणत आहे. नॅशनल क्राईम रेकॉर्ड्स ब्युरोचा अहवाल आहे.

http://ncrb.nic.in/CD-CII2012/cii-2012/Table%205.4.pdf
TOTAL (ALL INDIA) 24470
parents: 393
Relatives: 1585
Neighbours: 8484
Other Known Persons: 14008

A rapist creates an opportunity that allows for a situation where there is privacy so that his control over the victim is complete. Figures point to the fact that most rapists are married. Experts believe that two prime reasons for rape, which have little to do with the marital status, are uncontrolled urge to enact sexual fantasies and to dominate. Therefore, it is not a crime of opportunity that is carried out in the spur of the moment, as rapists depose in their defence or make it sound to be a consensual act, but in most cases rape is well-planned and a considered act. The rapist actually enacts the rape in his mind for many times before he actually carries it out; the opportunity in most of the cases is created by manipulating situation carefully. That is why as many as 90 per cent cases are of 'Date Rape' where the victim is known to the rapist.

It is worrying that the crime against women is growing as percentage of total Indian Penal Code crimes, with about 21,000 cases of rape reported in India in 2007, growing at the rate of 7 per cent. Of this, 405 cases were that of incest.

Read more at: http://indiatoday.intoday.in/story/The+iceberg+of+rape/1/46911.html

बलात्कार करणारे आणि अजाणतेपणी शारिरीक आकर्षण मनात उद्भवणारे यात गल्लत करू नये.

"बहुसंख्य" शब्दाला आक्षेप घेतला आहे. त्यामुळे तो मागे घेत आहे. कुठलेही सरसकटीकरण नाही.

भारतात दर वर्षी २५००० बलात्काराच्या घटना घडतात. असे मानुयात की १० पैकी एकच मुलगी पुढे येते. म्हणजे २५०००० बलात्कार होतात. म्हणजे ३० करोड लोकांपैकी केवळ अडीच लाख लोक बलात्कारी असताना (हे प्रमाण ०.०८% होते)

तुमच्या गणिताबद्दल काही चुकीचे नाही. पण गणित कसे मांडता यावरही बरेच अवलंबून आहे.

१. १० पैकी १ मुलगी पुढे येते असे इथे मानले आहे. याचा खात्रीलायक विदा नाही. नोंदवले जाणारे बलात्कार २ पैकी १ असेही असू शकतात आणि १०० पैकी १ असेही असू शकतात्, १००० पैकी १ असेही असू शकतात. न नोंदवले जाणार्‍या गोष्टींचा विदा कसा काय असू शकतो? फक्त अंदाज असू शकतो. हा अंदाज लावणार्‍याच्या पुर्वग्रहाने प्रभावित होऊ शकतो. सरकारचा अंदाज ३०-४५% आहे. एनजीओंचा अंदाज ९०% वैगेरे आहे. विदा आहे म्हणजे फक्त नोंदवले आहे. प्रत्यक्ष आकडेवारीचा तो पुरावा नव्हे.

२. दर वर्षी २५०००: दर वर्षी हा शब्द फार महत्वाचा आहे. ३० करोड मधून २०१२ या वर्षी 24,923 हजार गुन्हे दाखल झाले. २०१३ मधे 33,707 गुन्हे दाखल झालेत. ३० करोड पुरुष २०१२ आणि २०१३ या दोन्ही वर्षात तेच होते. मागच्या ५ वर्षाचा विचार करता १,२६,४०५ गुन्हे नोंद झाले आहेत. ह्या ५ वर्षातही ३० करोड पुरुष तसेच आहेत हे लक्षात घ्या.

२००१ ते २०१४ या १५ वर्षांचा विचार करता सुमारे ३ लाखापेक्षा जास्त प्रत्यक्ष बलात्काराचे गुन्हे नोंदवले गेले आहेत.

आता इथे तुमचे गणित लावले तर ३ लाख गुणिले १० = ३० लाख एवढे गुन्हे झालेत ज्याची नोंद झाली नाही.

३. प्रत्यक्ष बलात्कार च्या सोबतच बळजबरी करणे, अतिप्रसंग, लैंगिक इच्छेचं प्रत्यक्ष प्रदर्शन, सूचक प्रदर्शन ह्या घटना नोंदवल्या जातात. आयपीसी धारा ३५४ आणि ५०९ नुसार २००९-२००१३ मधे २,८९,६८४ गुन्हे नोंदवले आहेत.

२००१ ते २०१४ या १५ वर्षांचा विचार करता सुमारे ९ लाख अतिप्रसंग, विनयभंग हे गुन्हे नोंदवले गेले आहेत.

आता इथे तुमचे गणित लावले तर ९ लाख गुणिले १० = ९० लाख एवढे गुन्हे झालेत ज्याची नोंद झाली नाही. तरी यात सहेतुक स्पर्श, कामांध नजरेने बघणे (ज्याचा पिडीत स्त्री पुरावा देऊ शकत नाही पण तिने ते अनुभवलेले असते) याचा समावेश नाही.

म्हणजे तुमच्या गणिता नुसार ९० लाख + ३० लाख = १ करोड २० लाख गुन्ह्यांची नोंद झाली नाही असा फक्त अंदाज आहे. यात ९५% पेक्षा जास्त ओळखीचे लोक आहेत. लक्षात असू द्या या १५ वर्षात कुठल्याही वेळेला भारतात किमान २५ करोड पुरुष उपस्थित आहेत.

४. कुठलाही लैंगिक गुन्हा करणे आणि लैंगिक इच्छा असणे यात खूप फरक आहे. ढोबळ अंदाजाने, झालेल्या एका लैंगिक गुन्ह्यामागे होऊ शकणारे १० गुन्हे जरी मानले तरी ही संख्या १२ करोड होऊ शकते. किंवा जास्तही होऊ शकते. पण कमी निश्चितच होणार नाही. निश्चितच ही संख्या कुठल्याही वेळेस भारतात उपलब्ध पुरुषांच्या ५१% पेक्षा जास्त असू शकते. परस्पर संमतीने होणार्‍या पण समाजमान्यता नसणार्‍या लैंगिक संबंधांचीही कुठे नोंद होत नाही. त्यांचीही संख्या वरच्या आकड्यात धरली नाही आहे. याचा अर्थ ते अस्तित्वात नाहीच असे नाही.

लोकसंख्येच्या बाबतीत मांडल्या जाणार्‍या टक्केवारीच्या खेळाचा मला सर्वस्वी तिरस्कार आहे. याच मुर्ख टक्केवारीच्या आधारावर सरकार नागरिकास जगण्यास दिवसाला ३५ रुपये पुरे असे माणुसकीहिन विधान करू शकते. नुकसानभरपाई म्हणून संकटग्रस्त शेतकर्‍याच्या हातावर रु. २ फक्त चा धनादेश ठेवू शकते.

१२० कोटी जनते मधे १२ जरी बलात्कार झाले तरी माझ्या मते त्याची संपूर्ण जबाबदारी १२० कोटी जनतेवर येतेच येते. त्यापासून ते पलायन करू शकत नाही. टक्केवारीमधे गोष्टी अगदी छोट्या दाखवल्या जाऊ शकतात किंवा मोठ्याही.

पैलवान यांच्या विधानाला दुजोरा देत म्हणू इच्छितो की टक्के बघण्यापेक्षा लोकांकडे बघा. घाणीत उतरायला आवडत नाही म्हणून घाणीपासून डोळे फिरवणे योग्य नाही. कुणी घाणीकडे बोट दा़खवते त्यालाच घाणेरडा म्हणणे तर अत्यंत हास्यास्पद आहे.

वरची तुमची मुक्ताफळे तुम्ही माझ्या तोंडी घालू पाहताय ते माझ्या प्रतिसादात कुठेतरी ध्वनित होत आहे काय? ३३ ओळींच्या माझ्या प्रतिसादात तुम्हाला माझे एकमेव वाक्य खटकले?

बलात्कारास विरोध झाला असता तर तुमच्या दिव्य आकलनशक्तीला तो समाजात दिसून आला असता. स्त्रियांना समाज देत असलेल्या वागणुकीत बदल दिसला असता. एकट्या फिरू नका, चाकू-मिरची पावडर बाळगा, कराटे-कुंगफू शिका हे सर्व स्त्रियांनाच करायला लावणारा समाज अजूनही स्त्रीलाच कारण समजतो हे तुमच्या लक्षात येत नाही काय? ९५% बलात्कारी ओळखीचेच असतात. त्यांच्या विरूद्ध स्त्रियांनी कुठे कुठे आणि कसा कसा विरोध व प्रतिकार करावा? त्यांना प्रतिकार करण्याची शिकवण देणारा तुमचा समाज पहिलेछूट पुरूषांनी बलात्कारच करू नये म्हणून नेमके काय करत आहे? बलात्कार नक्की काय असतो हे तुम्हाला तरी नीट समजले आहे काय?

समाजाचा बलात्कारास विरोध नाही त्यातल्या अमानुषपणास आहे हा माझा निष्कर्ष आहे. त्यातून 'माझा बलात्कारास विरोध नाही' हा चमत्कारिक आणि आश्चर्यजनक निष्कर्ष आपल्या ज्या दिव्य मेंदूने काढला आहे त्यास राष्ट्रीय वस्तुसंग्रहालयात ठेवले पाहिजे. तुम्ही 'तोड-मरोड-पेश-कर' चॅनेलवरचे टीनपाट पत्रकार दिसता.

चला आता तुमचे स्वतःचे वाक्य घेऊ:

माझे मत असे आहे कि ५०० / १००० बलात्कारी लोकांना एकाच दिवशी फाशी द्यावे. हाल करून .. जिथे गुन्हा सिद्ध झाल्या तिथे तरी. जसे कि निर्भया प्रकरण ..

५०० / १००० बलात्कारी लोकांना: 'बलात्कारी लोक' ही काय कुठली जमात, जात, वंश आहे का गोळा करून आणायला? चोर-दरोडेखोर यांच्या काही जाती असतात असे पोलिस मानतात. तुम्हीही तसेच मानता काय? बलात्कारी असे कुणाच्या कपाळावर किंवा कुठल्याही अवयवावर लिहीले असते काय? मानसशास्त्रिय चाचण्यांमधे एखादा पुरूष बलात्कारी होता, आहे, किंवा होऊ शकतो असे सिद्ध करता येते का? सांगायचा मुद्दा असा की बलात्कारी पुरूष कुठेही, कुणीही होऊ शकतो. त्याला जात, धर्म, वंश, शिक्षण, संपत्ती, पुर्वेतिहास असा कुठलाही निकष लावता येत नाही.

एकाच दिवशी फाशी द्यावे: फाशी द्यावे अशी मागणी करणार्‍याच्या भावनेमागे 'ती शिक्षा सर्वोच्च असून गुन्हेगाराला न्याय्य अशी आहे' असे त्याचे वाटणे असते. फाशी देऊन आपला राग तत्सम कृत्यावर तेवढ्याच प्रखरतेने प्रदर्शीत करायचा आहे असे त्याला दाखवायचे असते. पण न्यायव्यवस्था फाशी ही दुर्मिळात दुर्मिळ गुन्ह्यांमधे द्यावी असे मानते. असे गुन्हे करणारांना समाजात राहू देणे घातक असते. फाशी किंवा तत्सम अघोरी शिक्षा देऊन गुन्हेगार संपेल, गुन्हा नाही संपणार. फाशी देऊन पिडीतेस न्याय मिळाला असा आपला ग्रह करून देण्यात सरकार, न्यायव्यवस्था यशस्वी झाली म्हणजे त्यापुढे कुणी बलात्कार करणारच नाही असा होत नाही. याचा ढळढळीत पुरावा निर्भया प्रकरणानंतरही होणारे बलात्कार आहेत. बलात्कारी आणि बलात्कार निर्माणच होऊ नये म्हणून काहीही न करणारा समाज फाशीच्या शिक्षेची मागणी करतो हे तितकेच मुर्खपणाचे आहे जितके एखादा शेतकरी तण उगवूच नये म्हणून काहीच प्रयत्न न करता वाढलेले तण उपटायला महागडी यंत्रे कशी विकत घेता येतील याचा विचार करतो आणि या तणानी आपले कसे नुकसान केले आहे असे ज्याला त्याला सांगत बसतो.

तुमच्या वाक्यातून मी असाही अर्थ काढू शकतो की बलात्कार झाल्यास तुम्हाला काही फरक पडत नाही फक्त बलात्कार्‍यास फाशी होणे महत्वाचे.

समाजाचा सगळा फोकस फाशी होण्यावर आहे, गुन्हाच घडू नये यावर नाही.

अत्यंत अमानुष शिक्षा देऊनही सौदी अरबमधील बलात्कार थांबलेले नाही. त्यामुळे फाशी ही शिक्षा बलात्कार थांबवेल अशी अपेक्षा धरणार्‍यांनी जरा जमिनीवर उतरावे. शिक्षेच्या भीतीपेक्षा योग्य शिक्षण, संस्कार आणि सद्विचार गुन्हा घडण्यापासून रोखण्यास समर्थ आहेत. दुर्दैवाने संस्कार आणि सद्विचार यांना आपला समाज काय किंमत देतो हे आपणास माहित नाही का?

जिथे गुन्हा सिद्ध झाल्या तिथे तरी: गुन्हा सिद्ध होणे ही एक महाप्रचंड किचकट प्रक्रिया आहे हे आपणास माहित नसावे. आपण जरा न्यायव्यवस्थेचा अभ्यास करा, बलात्काराच्या प्रकरणात गुन्हा सिद्ध होणे हे किती कठीण आणि फिर्यादीस मानसिकरित्या बलात्कारापेक्षाही त्रासदायक आहे हे लक्षात येइल. इकडून नाणं टाकलं की तिकडून कोकच्या बाटलीसारखा न्याय बाहेर येत नाही साहेब. त्यात गुन्हेगार श्रीमंत, राजकारणी, वजनदार आणि मान्यवर असेल तर विसराच. सगळी व्यवस्था पुरुषांच्या मानसिकतेची आणि कायदे स्त्री-धार्जिणे असतांना अशा विचित्र परिस्थितीत नि:पक्षपाती न्याय होइलच याची काय खात्री. तसेही न्यायालयात फक्त निर्णय सुनावले जातात, न्याय मिळत नाही. जे मिळतं त्याला न्याय म्हणण्याची जगरीत आहे. पुराव्याअभावी नराधम बलात्कारी सुटतात. खोट्या केसेस झाल्याने आयुष्यातून उठलेले असंख्य पुरुष आहेत. त्यांचे कुठे नाव येत नाही की कुणी त्यांच्यावर डॉक्युमेंटरी बनवत नाही.

स्त्रीने आरोप केला की तो खराच मानून प्रत्येक पुरूषाला नराधम समजून फासावर लटकवायला लागले तर समाजात माजणार्‍या अराजकाचा तुम्ही काहीतरी विचार केला आहे काय?

एक आदर्श(?) म्हणून निर्भयाच्या केसचे उदाहरण पाहू. यात बलात्कार झाल्याचे भक्कम पुरावे आणि साक्षीदार होते. त्यामुळे पोलिसांना सबळ आरोपपत्र दाखल करता आले. सर्व स्पष्ट आणि धडधडीत समोर असतांना आरोपींच्या वकिलांचे युक्तिवाद तोकडे पडले. त्यात आरोपीचे वकिलही काय दर्जाचे होते हे डॉक्युमेंटरीत दिसून आले. त्याच केसमधे राहूल गांधी आरोपी आणि कपिल सिब्बल वकिल असते व विरूद्ध कितीही सबळ पुरावे असते तर हाच निकाल आला असता याची तुम्ही छातीवर हात ठेवून खात्री देऊ शकता काय?

प्रत्येक बलात्कार हा याच प्रकारे होतो काय? हजारो स्त्रिया रोज विविध दडपणाखाली, दहशतीखाली, गैरसमजूतीखाली दबून बलात्कार सहन करत आहेत. त्या बलात्कार कसा सिद्ध करणार आहेत? सगळीकडे स्त्रीया अनामिक भयाखाली वावरत आहेत. फाशीच्या फँटसीमधे धुंद असलेला तुमचा समाज त्यांना दहशतमुक्त करण्यासाठी नक्की काय करत आहे?

असो.

कायदे सक्षम आहेत. ते पाळण्याची मानसिकता समाजात नाही. त्यामुळे कितीही कठोर कायदे केले तरी ते न्यायालयाचे सुविचार यापलिकडे त्यांना काडीचेही महत्त्व नाही. सुजाण नागरिकत्व म्हणजे काय याची कपर्दिकही ओळख नसलेल्या समाजाला गर्दीच्या मानसशास्त्राप्रमाणे वागायला आवडते. विचारपुर्वक आणि योग्य दुरगामी परिणाम करणारे निर्णय घेणे, ते सक्षमपणे राबवणे यात प्रचंड हिंमत व धैर्य लागते. समाजाला असा खरोखर कामाला लावणारा विचार नको असतो, झुंडीच्या बेधुंद मानसिकतेत रमायला कष्ट पडत नाहीत. तुम्हीही तेच करत आहात.

आज बरेच जण नागालँडमधे झालेल्या प्रकाराबद्दल आनंद व्यक्त करत आहेत. असेच झाले पाहिजे, हेच योग्य आहे असे सगळ्यांना वाटत आहे. पण एक समाज म्हणून आपण हिंस्त्र होत चाललो आहोत हे लक्षात आले काय कुणाच्या? गुन्हा सिद्धही न होता मारलेला माणूस हा बलात्कारी म्हणून मारला की दुसर्‍या धर्माचा, दुसर्‍या देशाचा आमच्या गावात येऊन 'आमच्या बायकांवर' अत्याचार करतो म्हणून वर्गसंघर्षातून मारल्या गेला हे कोण तपासणार? नागा लोकांमधे बलात्कार कधी झालेच नाहीत काय? किंवा आता अजिबात होणार नाहीत काय? आपल्या हिंस्त्र कृतीतून नुसता राग व्यक्त करून खरंच स्त्रियांना समाज एक दहशतमुक्त आकाश देऊ शकतो का?

या प्रश्नांची उत्तरे तुमच्याकडे नसतीलच कारण तुम्ही तेवढा विचार करण्याच्या कुवतीचे दिसत नाही. त्यामुळे सुखी राहा.

येक्झॅक्टली !!

आपण पाकिस्तान नाही , आपण भारत आहोत ... आणि म्हणुनच बलात्कारी असला , पशुतुल्य असला तरीही एक माणुस म्हणुन आपण त्याला त्याचे मत मांडायला दिले पाहिजे !

दाखवली आहे.

गुरुजी तुम्ही एक संस्था सुरू करा जी याबाबद मार्गदर्शन करेल. गुरुजी सर्टिफाईड कंटेंट असं सर्टिफिकेट घेणं सक्तिचं असावं.

(वरिल वाक्यात पुरूष दाता आणि स्त्री याचक असा भास होत असल्याने सौम्य निषेध.)

स्त्रीमुक्ती म्हणजे पुरूषांच्या सत्तेमधून मुक्ती असा मर्यादित अर्थ नेहमीच काढला जातो. खरेतर स्त्रियांची स्वतःच्या गुलामगिरिच्या मानसिकतेतून मुक्ती असा अर्थ असायला हवा. समाजात ५०% स्त्रिया आहेत आणि उरलेल्या ५०% इतकेच स्वतंत्र आयुष्य त्या स्वतः ठरवलं तर जगू शकतात हा आत्मविश्वास स्त्रियांना येइल तेव्हा खर्‍या अर्थाने स्त्री-मुक्ती ह्या शब्दाची गरज राहणार नाहे. स्त्रियांना दुय्यम वागणूक देण्याबद्दल जेवढी पुरूषांमधे एकी आहे, तेवढीच एकी स्त्रियांनी दाखवली तर स्त्री-मुक्ती करण्याची जबाबदारी पुरुषांवर टाकायची गरज राहणार नाही.

माझ्या मते स्त्रीयांची मने लहानपणापासून दोरखंडाला बांधलेल्या हत्तीच्या पिल्लासारखी आहेत. मोठा झाल्यावरही आपल्या शक्तीची जाणीव न झाल्याने बोटभर जाडीच्या दोरीनेही तो महाकाय हत्ती एखाद्या खुंट्याला बांधून ठेवता येतो. त्याच्या वजन आणि आकारमानाच्या मानाने टिचभर असलेला माहूत त्याला इथून तिथे सहज नाचवतो.

आपली शक्ती ओळखा. मुक्त आहात, मुक्त राहा. प्रत्येक दिवस महिलादिन म्हणून साजरा करा.

अधिक माहिती आणि प्रोत्साहनासाठी बघा : मिर्च मसाला (१९८५)