हाणा! मारा!! ठेचा!!!

झणझणीत एकदम.

आता करायलाच पाहिजे!

आयला त्या ठेच्याच्या धाग्याने चांगलीच आग लावलीय. मी पण आताच हिरवे टोमॅटो आणी मिरच्या घेऊन आलोय. आज मस्त पैकी खर्डा आणी भाकरी सोबत जय महाराष्ट्र दिन साजरा करणार.

मस्त!!! पाककृतीही आणि तुमचे लिखाणही...जीभेवर एकदम चव आली ठेच्याची! :)

सहीच.. :)

दिसतोय. हा विकांताला करुन ठेवतोच. बाकि थाई लाल मिरच्या (छोट्या वाल्या) असतात मात्र ठसकेबाज. त्या मानाने वर आहेत त्या नुसत्या रंगाला असतात. असो आपुनको ठेच्याशी मतलब. पाकृ आणि लिखाण ठेच्यासारखचं ठसकेबाज ह्वेसानंल.

स्साला ते घाटी लोग हाय ने, ते असलं काय्तरी खर्डा करते.. स्साला बिजा दिन सगला सुपडा साफ होते..

स्स्स..ज्जाळ्ळ.. लै भारी
ह्या दोन-तीन दिवसात ठेचा,खर्डा यांनी चैन पडू दिली नाही. शेवटी मेसमधे जाताना एक पाकीट लाल मिरचीचा ठेचा विकत घेतला. दही आणी ठेचा आधाशासारखा हाणला. पुढे पेस्तनकाका म्हणतात त्याप्रमाणे.. ;)

याला म्हणतात अस्सल ठेचा! नुसता फोटू पाहूनच जीभ खवळली.

आणी चुलीत भाजलेल वांग.बरोबर गरम गरम बाजरीची भाकरी,कांद्याची पात्,आणी कैरीच लोणच,सांडगे आणी पापड्,आणी वरती ग्लासभर गोड ताक.समाधी लागती राव.

क्या बात! क्या बात!! क्या बात!!!

भावना चाळवल्याबद्दल वर्णन अन फटू दोहोंपैकी कशाचा निषेध जास्ती करावा या दुग्ध्यात पडलो आहे.

ए १
हाय साला काय कातील फोटो आहे एकदम..

अपर्णा, ठेचा लै भारी दिसतोय. आता खर्डा पण येऊ दे !

कल्ला !!

यात कैर्‍या च्या बारीक फोडी पण मस्त लागतात !!

सल्ला : फोटो जरा मोठे टाका !!

लाल ठेचा, हिरव्या मिर्च्यांचा खर्डा, तीळकूट वगैरे वगैरे छानपैकी तिखट चवीचे आणि तोंडाला लाळ सुटवणारे असले की चार घास नेहमीच जास्त जातात. लोणच्याला मात्र ती करामत नाही तितकीशी साधता येत.

अस्सल कोल्हापुरी ठेचा दिसतोय.

चांगल ठेचुन काढलं की... ;)
सुंदर लिखाणाची "तिखट" पाकॄ. ;)
कधी बाजारात गेलो तर कोल्हापुरी ठेचा नक्की घेउन येतो.

(ठेचा प्रेमी) :)

सुंदर फोटो. रंग मस्त आहे. ठेचा ठेवलेली बरणी क्यूट आहे. पाकृ नेहमीप्रमाणेच गोष्ट सांगावी तशी!

समस्त कोल्हापुरी पैलवानांची आगाऊ माफी मागून नम्रपणे नमूद करू इच्छितो, की वर्‍हाडी ठेच्याची सर कोल्हापुरी ठेच्याला येत नाही.
जिज्ञासूंनी 'केळकर यांचा वर्‍हाडी ठेचा' आणि तो वरच्या चित्रातला 'प्रवीण' ठेचा आणून स्वतःच शहानिशा करून पहावी.
(कदाचित तो ब्रँडच वाईट असू शकतो, मान्य आहे)

आई ग्गं..कसला भारी फोटो आलाय..!!
एकदम मस्त पाकृ...डीट्टेल पाकृ बद्दल धन्यु :-) नक्की करून पाहाणार

च्यायला...खर्डा म्हणा कि ठेचा म्हणा कि अजुनकाहि... जिभेला कातिलाना झटके देण्याचं काम चोख बजावतो हा प्रकार.
पाकृ तर काय तुफ्फान जमली आहे. एक नंबर.

मस्त्त्त्त्त्तं ठेचा , पाकृ सांगण्याची पद्धत +१११११
कातिल फोटो :)

सर्व ब्रँड फालतू...वर्‍हाडि असो की कोल्हापुरी. ब्येस्ट ठेचा/खर्डा घरचाच!!!! :)

एकापेक्षा एक भारी पाककृतींचा पाऊस पडतोय
तेवढीच गरमीतून आणि उकाड्यातून सुटका :-) :-) :-)

सगळ्यांना धन्यवाद

zakaas...

वर्णन, पाकृ आणि फोटो, सगळेच झक्कास.

मधुराशी सहमतः)
एकदम उत्सुकतेने वाचायले लागले!
झकास पाककृती

यस हाच ठेचा. पण अद्वेय ने दिलेली पाकृ पण एकदा करुन बघायला हरकत नाही. तिखटाने ज्यांच्या नको तिथे जाळ निघतो त्यांनी तोच ठेचा म्हणुन खावा. बादवे अद्वेयची पाकृ कदाचित खर्डा या प्रकाराच्या जवळपास जावी. ठेचा म्हणजे मात्र हाच पाहिजे,

अपर्ना ताइ, मे तुमचा फएन झलो. तुमचयासथि कय्पन. हना मरा थेचा.

ठेचा जम्या! ये लाल रंग कब मुझे छोडेगा...

खूप छान पाककृती आणि फोटो देखील.

बाकी जिभेच्या चवचालपणावर एकमत. काल एका मुंजीला गेलो होतो. त्या कार्यालयातलं जेवण अप्रतिम असतं असं ऐकलं होतं. पुण्यात सगळंच अप्रतिम असतं. मुंजविधी सुरु असतांना माझं लक्ष जेवणाच्या घोषणेकडं लागलं होतं. बरं कुणाला विचारायची सोय नाही; लोकं म्हणतील घरी जेवायला मिळतं की नाही याला. म्हणून चुळबूळ करत बसून राहिलो. चिक्कार गर्दी असूनदेखील विशेष 'बघण्यासारखं' असं काहीच नव्हतं. निदान थोडा वेळ का होईना मनावर थोडा प्रसन्नतेचा शिडकावा होतो. पण आमचं नशीब खोट! बाहेरच्या रणरणत्या उन्हासारखंच कार्यालयातदेखील नुसती रणरणच होती. अचानक एक धमकीवजा सूचना ऐकू आली. "जेवण तयार आहे; सगळ्यांनी जेवणासाठी पहिल्या मजल्यावर जावे". मी लगेच माझ्या सोबतच्या २-३ सोसायटीमित्रांकडे अपेक्षेनं पाहिलं. ते ढिम्म बसून होते. शेवटी मीच "चला जेऊन येऊ या; विधी संपतील तोपर्यंत. मग आल्यावर भेटू; घरी जायला उशीर होईल नाहीतर आणि ऊन तर वाढतच चाललं आहे..." असं बोलून त्यांना घेऊन पहिल्या मजल्यावर कूच केलं. जेवण घेतल्यावर मात्र घोर निराशा पदरी आली. बटाट्याची सुकी भाजी आंबट लागत होती; एक दुसरी भाजी अत्यंत गचाळ होती. त्यात पाणी, चिंच, आणि काहीतरी गिळगिळीत अशी विचित्र चव लागत होती. आम्रखंडापेक्षा फ्लेवर्ड दही बरं लागलं असतं. हराभरा कबाब खरंच चांगले होते पण त्यासोबत दुसरं काही असलं तर त्याची मजा. छ्या, फारच रसभंग झाला. :-(

एनीवे, भाकरी टाका तव्यावर; आम्ही आलोच. ;-)

मस्स्त पाकृ. पण जास्ती जळजळ नै झाली. साबांनी कैरीचा ठेचा करुन पाठवलाय खास मला आवडतो म्हणुन :)

अपर्णा ताई लय भारी ठेचा बघ.
पण माझा आपला ओल्या लाल मिरच्या, बचकाभर लसूण(सालासहीत), मीठ आणि जिरं बाकी काहीच नको.
खाताना ठेच्यावर कच्च तेल आणि बाजरीची शिळी भाकरी आणि नाचणीचा चुलीवर भाजलेला पापड. माझ्यासाठी पंचपक्वान्न.

हा ठेचा खाल्ल्यानंतर बाथरुमच्या बाजूलाच ठाण मांडून बसायला लागेल.. असो ह्यावरुन मितानच्या तिखटीची पाककृती आठवली..

मितानच्या तिखटीची पाककृती >>>>> मला नाही दिसली ती. कधी, कुठे, केव्हा दिलेली.

फोटो लई भारी. अपर्णाताई तुमची पाकृ सांगायची पद्धत रसाळ आहे, अगदी तुमच्याशी गप्पा मारतेय अस वाटल.

लय झ्याक !

मिरचीच्या एकाहून एक लै भारी पाकृ येत आहेत. त्या पाहूनच तोंडात लाळ आणि पोटात जाळ झाला आहे. :)

भारतियांचे मिरचीशिवाय इतके "पान" हलणार नाही या भविष्याची कोलंबसला थोडीतरी कल्पना असती तर तो भारताबरोबर मिरचीचा व्यापार सुरू करून गडगंज झाला असता... पुढच्या सगळ्या वसाहतवादाच्या उपद्व्यापाची गरजच पडली नसती. ;)

लेख अगदी पाक्रु सारखाच ठसकेबाज .
डोंबिवलीत फडके रोड वर काळे यांचे शमी गृह उद्योग नावाचे एक दुकान २५/३० वर्षे आहे. त्यांच्याकडे खर्डा नावाचा एक लाल भडक जाळ प्रकार मिळतो. सांगली येथून ते मागवतात (त्यांच्या एका नातेवाईकाचा उद्योग आहे) गेली २५ वर्षे तीच चव टिकून आहे. एकदा खाऊन बघा.
व्हराडी,कोल्हापुरी, प्रवीण सर्व विसरून जाल.
या खरड्याची महती श्री काळे यांच्या तोंडून ऐकणे हा सुद्धा एक छान अनुभव आहे.