बघ जरा बघ जरा,

जातं फिरवता फिरवता, कुणी माणुसकी भरडू नये,
खूंटीचे त्रैत मांडून, स्वतः इब्लिस होऊ नये !

रक्ताच कांडणं दळूनं, कुणी माज जोडू नये
श्रमीकांच्या रक्तानं माखून, 'वाह ताज' म्हणू नये !

फिरकी घेत, गिरकी घेत, किती बेफिकीर होशील ?
भरडलेल्या अमानूष गणितांवर थिरकत, किती ओंगाळवाणा होशील ?

मेंदूला चिडवताना, मनांना डिवचताना कुठे आहे भान ?
नको चिवडतबसू बापजाद्यांची अस्तीत्वहीन शान

बस्स झालं, रक्ताळलेलं जातं तूझ, आता फिरवू नको कुठे,
बघ जरा बघ जरा, पेटलयं चोहीकडे माणूसकीच रानं !