कधी तुझी याद....संधीप्रकाशात
आणि मग खळबळ....कुठेतरी आत
चिंब जणू तू....चिंब पावसात
ओला ओला शहारा....चिंब शरीरात
उरी काहिली काहिली....जरी चांदरात
होई काळीज निखारा....तुझ्या विरहात
मन पाखरू पाखरू....फडफडे पिंज-यात
आणि पिंज-याची चावी....जगाच्या हातात
कधी मेघ दाटू येता....काळ्या आकाशात
तुझी चाहूल चाहूल....मातीच्या वासात
कधी तुझा वारा....भरे माझिया शिडांत
कधी माझी लाट....नेई तुला सागरात
दूर देशी तू....तरीही मनात
ठायी ठायी तूच....मन-देश अंतरात
प्रतिक्रिया
15 Apr 2014 - 11:15 am | यशोधरा
आवडली.
15 Apr 2014 - 2:56 pm | कवितानागेश
छान आहे.
15 Apr 2014 - 3:19 pm | सार्थबोध
छान आहे
15 Apr 2014 - 3:21 pm | मदनबाण
मस्त ! :)
16 Apr 2014 - 7:37 pm | मृगनयनी
छान कविता!.. खूप दिवसांनी कुणाची तरी आठवण झाली!.. थॅन्क्स चाणक्य!
15 Apr 2014 - 3:37 pm | स्पंदना
फारच छान चाणक्य!
15 Apr 2014 - 5:06 pm | प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे
आवडली कविता.
-दिलीप बिरुटे
15 Apr 2014 - 5:37 pm | शुचि
हे कडवे विशेषकरुन!
15 Apr 2014 - 6:19 pm | मिसळलेला काव्यप्रेमी
दिलखुष..... :)
16 Apr 2014 - 9:10 am | इन्दुसुता
आवडली
16 Apr 2014 - 9:16 am | चौथा कोनाडा
कधी तुझा वारा....भरे माझिया शिडांत
कधी माझी लाट....नेई तुला सागरात
या ओळी विशेष आवडल्या. सुंदर रचना !
16 Apr 2014 - 7:18 pm | प्यारे१
सुंदरच! आवडली.