(अनुवादीत. कवी-शीव शंकर वशिष्ट)
ही केशरी संध्याकाळ
छेडीते मनाची तार
वाटे उडून जावे
निळ्या नभाच्या पार
ते दोन दोन विहंग
उडून गगनी होती धूंद
लक्षावधी गगने येवूनी
करिती माझ्या मनी आक्रंद
सप्तरंगात मी हरवली
झुळझुळ झऱ्यात मी न्हाहली
छेडीते मनाची तार
वाटे उडून जावे
निळ्या नभाच्या पार
फुलांचा सुगंध घेवूनी हा वारा
येवूनी बिलगे माझ्या शरिरा
रंगात मिसळूनी रंग
गगनी दिसती हे पतंग
विहार करिती एकमेका संग
ही केशरी संध्याकाळ
छेडीते मनाची तार
वाटे उडून जावे
निळ्या नभाच्या पार
श्रीकृष्ण सामंत
प्रतिक्रिया
1 Jul 2008 - 11:03 pm | शितल
फुलांचा सुगंध घेवूनी हा वारा
येवूनी बिलगे माझ्या शरिरा
रंगात मिसळूनी रंग
गगनी दिसती हे पतंग
विहार करिती एकमेका संग
हे कडवे मस्तच
1 Jul 2008 - 11:29 pm | श्रीकृष्ण सामंत
आभार
www.shrikrishnasamant.wordpress.com
श्रीकृष्ण सामंत
"कृष्ण उवाच"
shrikrishnas@gmail.com
2 Jul 2008 - 6:38 am | अरुण मनोहर
सुंदर जमलीय कविता.
7 Jul 2008 - 10:41 pm | श्रीकृष्ण सामंत
अरुण मनोहर ,
आपल्याला कविता आवडली हे वाचून बरं वाटलं
www.shrikrishnasamant.wordpress.com
श्रीकृष्ण सामंत
"कृष्ण उवाच"
shrikrishnas@gmail.com