सरणाचो आराम देवानेच दिलेलो असा..

गवि साहेब,आपले आभार आणि..

मी निराश अजिबात नाही आहे. उलट मी मस्त आनंदात जगतो. आई वडील रुपी प्रत्यक्ष घरात दोन देव सदैव पाठीशी असताना मी निराश कशाला होऊ.

खर तर जे घडताना दिसल ते मांडायचा प्रयत्न केला आहे.

काल मुंबईत रेल्वे बंद होती तेव्हा घरी व ऑफीसला जायला निघालेल्या लोकांना रीक्षा वाले ज्या प्रकारे लुबाडत होते मग तो गरीब माणुस असला तरी त्याच्याकडुन ते वाटेल तसे पैसे घेत होते त्याला हव्या त्या ठीकाणावर सोडण्यासाठी तेव्हा ही कविता सुचली.

एका माणसाला त्याच्या आप्ताला एका रुगणालयात बघायला जायच होत घोडबंदर ठाणे येथे तेव्हा त्याला रीक्षावाल्याने २५० रुपये सांगितले ठाणे स्टेशन पासुन आणि त्या माणसाकडे तेवढे रुपये नव्हते व ठाणे स्टेशन ते घोडबंदर रीक्षाचे साधारण पणे ७० ते ८० रुपये होतात. ती रीक्षा वाल्याची अरेरावी बघुन ही कविता सुचली.

चौकटराजा साहेब, सलाम सारखी कविता करायचा प्रयत्न करतो पण सलाम म्हणजे अस्सल सोन आहे .
राम गणेश गडकरी हे म्हणायचे की खरा कवी स्वर्गात रहातो व खोटा कवीला स्वर्ग दोन बोट उरलेला असतो.
सलाम सारखी कविता लिहिणारे खरे अस्सल कवी आहेत व मी जो कवी आहे तो खोटा कवी म्हणता येइल.

तरीही नक्कीच प्रयत्न करिन आपला आर्शिवाद असावा.