अखेर

अज्ञातकुल's picture
अज्ञातकुल in जे न देखे रवी...
22 Nov 2011 - 7:57 pm

मी अडखळलो धडपडलो ठायी ठायी
सांभाळ मुला रे सांगुन गेली आई
ती प्राणपणाने लढली घन तिमिरात
कष्टात गुंतली अथक राबली बाई

मायेत गुंफुनी ऊब; गाइली अंगाई
भेटलो कधी तिज अखेर; आठवत नाही
वाढता वाढता वय गढले संसारात
मन शिणले; अवचित वृद्ध पाहिली माई

हरवल्या सावल्या हरले ऋण ओघात
मी जडलो अंधारात जखडलो उणा पोरका आत
ठरवून न ठरवूनही न घडले कांही
निसटल्या क्षणांनो सांगा मज;
मी कसा होउ उतराई....

.............अज्ञात

करुणकविता

प्रतिक्रिया

अत्रुप्त आत्मा's picture

22 Nov 2011 - 8:29 pm | अत्रुप्त आत्मा

शब्दात प्रतिक्रीया नोंदवायला तुमच्या कविते एवढीच प्रगल्भता आणी प्रतिभाही लागेल...ती माझेपाशी नाही. आपल्या ह्या काव्यांजलीस विनम्र अभिवादन

मिसळलेला काव्यप्रेमी's picture

23 Nov 2011 - 10:52 am | मिसळलेला काव्यप्रेमी

अगदी असेच म्हणायला आलो होतो!! अआ. माझ्या भावनांना शब्द दिल्याबद्दल आपले आभार!!

पैसा's picture

22 Nov 2011 - 11:23 pm | पैसा

छान कविता.

मनीषा's picture

23 Nov 2011 - 7:24 am | मनीषा

(समृद्धी, प्रगतीचा हा शाप म्हणायचा की वास्तविकता ?)
अतिशय सुंदर कविता !

विदेश's picture

24 Nov 2011 - 9:10 am | विदेश

ठरवून न ठरवूनही न घडले कांही
निसटल्या क्षणांनो सांगा मज;
मी कसा होउ उतराई....

आता शक्यच नाही .

सुहास झेले's picture

24 Nov 2011 - 9:43 am | सुहास झेले

सुंदर कविता.... :)

navinavakhi's picture

24 Nov 2011 - 4:14 pm | navinavakhi

अतिशय सुंदर कविता !

रुमानी's picture

24 Nov 2011 - 5:33 pm | रुमानी

कविता आवडलि.

राघव's picture

30 Nov 2011 - 2:47 pm | राघव

अगदी मनातून खोलवरून आल्यासारखे वाटले.
एवढी सुंदर कविता वाचावयास दिल्याबद्दल खूप खूप धन्यवाद.

राघव