यावे तरी तु का समोर

यावे तरी तु का समोर
जवळ मज नसतांना
तहानले मन माझे
नयन हे भिजतांना

अजुनच कमी होते अंतर
तु लांब जातांना
आठवेस तु अधिकच
मी तुज विसरतांना

शब्द अबोल करणारे
वियोगात मी लिहितांना
कंठी दाटून येतात
ह्रदयातुनी उतरतांना

का असावी अशी ही वेदना
न दिसे कुणास दुखतांना
श्वासही करते परके मला
तु जवळ नसतांना!