कसे उदास नि बेचव वाटते हे आयुष्य ..!!

कविता खुपच करुन आहे,
मन एकदम खिन्न झाले.
कोणत्याही प्रियकराची/पतीची, नंतरची अवस्था खुप मनातुन लिहिलेली आहे,
पुन्हा पुन्हा वाचली कविता, मन एकदम हरवुन गेले.
डोळ्यापुढे असा नायक उभा राहिला आणि वाईट वाटत राहिले. हे शब्द.. शब्द न राहता जिवंत चित्रच भासले जणु.

---

अवांतर : अशी कविता लिहितानाची अवस्था ही खुप वेगळी असते, कविता खुप छान झालीये म्हणुनचा आनंद असतोच .. आपल्या आयुष्यातल्या काही घतना काही अनुभव समर्थपणे शब्दात पेलतो आहोत आपण असे आपल्या मनाला वाटते आणि छान वाटतेच, पण त्याच वेळी कवितेतील करुन कहानी मनाचे बांध घट्ट धरुन ठेवते.. ती आठवण, तो काळ पुन्हा विचारांचे काहुर निर्माण करतो आणि नक्की आपण सुखी झालोत.. की आठवणीं मध्ये भावुक झालो हेच कळत नाही.
असेच अनुभव " आई.. " कवितेच्या वेळी घेतले होते.. माझ्या मित्राच्या ओळखीच्या लोकांचे अनुभव त्यात होते..तेंव्हा ही हीच परिस्थीती होती.

आपण असेच लिहित रहा.. वाचत आहे.आपल्या कवितेपैकी ही एक कविता ही मला खुप आवडली या संज्ञेत येत आहे.

या कवितेत काहीच मिसींग नाहीये फक्त कवितेतल्या तरुणाच्या प्रेयसीशिवाय

छान छान छान च!

तुम्ही सांगितले त्याप्रमाणे मी वाचुन पाहिले पण मला कवितेतला नायक हा तरुणच असावा असे वाट्ते .यावर कवितेच्या कविंनीच 'प्रकाश' टाकावा .

ओघवती आणि छान आहे कविता.

कसे आठवत राहतात
प्रेम तुटल्याचे क्षण
सरळ नकार
त्याच्या मर्दपणाची
बेदम हार ..!!