एका झाडाचा मृत्यू ..[?]

तरी काल अलगद कोवळी पालवी फुटू
लागलीय
ईवली ईवली तांबूस रंगाची
लव त्याच्या फांदि-फांदिला
त्यानां कोठे एवढी समज
नि उद्याची चिंता
ती आपल्याच नादात
हरवून स्वप्नात ....!!

मस्त..............!!!!!!
खरच हो माणूस आपल्या स्वार्थासाठी अशी दिमाखात उभी असलेली झाडे

जमीनदोस्त करतो आहे.

खुप च छान लिहिलि आहे कविता

मनाला स्पर्शुन जाते :)

तरी काल अलगद कोवळी पालवी फुटू
लागलीय
ईवली ईवली तांबूस रंगाची
लव त्याच्या फांदि-फांदिला
त्यानां कोठे एवढी समज
नि उद्याची चिंता
ती आपल्याच नादात
हरवून स्वप्नात ....!!

ते पिंपळझाड जिवंत मित्राप्रमाणेच भासले, आणि ह्या कडव्यातुन त्याची जीवनाची ओढ समजुन येते आहे.
मनस्पर्षी कविता.

असेच गावाकडचे घराच्या बाजुला असलेल्या पिंपळाच्या झाडाची आठवण झाली .

धन्यवाद

वरच सार कव्य वाचताना झाल्या नाहीत एव्हढ्या वेदना त्या नव पालवीच्या उल्लेखान झाल्या प्रकाश.

पिंपळाच्या मुसक्या बांधून ठेवल्यात
दोरखंडाने
शुभमुहूर्त बघून
त्याला फासावर द्यावयाचे नक्की झालेय
पिंपळाची पाने कधीपण सळसळू लागलीत
आपल्या मृत्यूची वाट बघत
अस्वस्थ ..कासावीस .... !!
घाबरून चीडीचीप्प...

चेतनगुणोक्ती सुंदर झालीये. शेवट खूप अंगावर येतो!