ह्या नंतरची कथा काय असावी ?

???
हे काय आहे?

पुढे लिहायला कथेत उरले काय?

सफल होगी तेरी आराधना काहे को रोती हो?

मनावर ताबा उत्तम ताबा!

हि फक्त सुरुवात आहे...

कहानी आपल्याला लिहायची आहे...

बाकि, आपल्याला ( मला )लिहिता येत नाहि...फक्त वाचायला जमते...( वाचाल तर वाचाल)...

दूर कुथेतरी एका गर्द हिरव्या रानात होते एक ओथंबलेलं निळं आभाळ आणि बेधुंद कोसळणारा पाऊस वउन्मत्त निसर्ग ,शा॑त दूरवर लुकलुकणारे दिवे ,गूढ अनोळखी वाटा , निळे जांभळे डोंगर , म॑त्राने भारलेला आसमंत , त्याची गच्च ओली मिठी , माझा गरम श्वास , दोघा॑चे थरथरणारे देह ,त्याचा ह्ळुवार स्पर्श , केसा॑तुन निथळ्णारे पाणी , हळवे सेरभैर मन ,जपते एकच म्॑त्र - माझा तो आणी ती चा मी.

(रिकाम्या जागा भरून दिलेल्या आहेत.)

न॑तरची कथा
"अग, काही विसरलो का आपण"
"हो रे...विक्स ची ड्बी राहिली घरि...काकू म्हणाल्या होत्या, ह्या उरळीका॑चन च्या चिखलचिकित्साकेन्द्रा॑च्या उपचारा॑त मोकळ्या हवेत, थ॑डीत पावसाखाली उभे करतात, साधेदुखीसाठि..

:)

दूर कुथेतरी.......गर्द हिरव्या रानात.......ओथंबलेलं निळं आभाळ......बेधुंद कोसळणारा पाऊस.......उन्मत्त निसर्ग.......दूरवर लुकलुकणारे दिवे......अनोळखी वाटा......जांभळे डोंगर.....भारलेला आसमंत.....गच्च ओली मिठी......गरम श्वास......थरथरणारे देह.....ह्ळुवार स्पर्श......निथळ्णारे पाणी.....सेरभैर मन.......तो आणी ती.....मौका सभी को मिलता है.

जय हिंद , जय महाराष्ट्र.

दूर जंगलात मुसळधार पाऊस,अशामधे टर्कीफ़ाय अवस्था होते हो.पुढे निर्दिष्ट किंवा अपेक्षित गोष्टी तिथल्यातिथे करण्याचा मूड कोणाचा असेल?

कीतिही नाही म्हटले तरी मैत्रीणीला फोन करावासा वाटत आहे, ह्या कथेच्या नंतरची कथा काय असावी हे ठरवण्यासाठी.........

दूर कुथेतरी.......गर्द हिरव्या रानात.......ओथंबलेलं निळं आभाळ......बेधुंद कोसळणारा पाऊस.......उन्मत्त निसर्ग.......दूरवर लुकलुकणारे दिवे......अनोळखी वाटा......जांभळे डोंगर.....भारलेला आसमंत.....गच्च ओली मिठी......गरम श्वास......थरथरणारे देह.....ह्ळुवार स्पर्श......निथळ्णारे पाणी.....सेरभैर मन.......तो आणी ती......

- निळ्या आभाळात (पक्षी: दिवसाढवळ्या) दूरवर लुकलुकणारे दिवे असतात? आणि असले तरी दिसतात?

- मुळात ओथंबलेले (पक्षी: काळ्या ढगांनी भरलेले) आभाळ निळे असते? (बेधुंद पाऊस कोसळतोय म्हणजे आभाळ काळ्या ढगांनी भरलेले असणार ना?)

अशा क्षुल्लक दुरुस्त्यांची गरज आहे, असे वाटते. (एरवी 'शीन' चालून जावा.)

ह्या नंतरची कथा काय असावी ?

अगोदरची सांगीतली तर चालेल काय ?

अहो निनादभाऊ..
ते आसनी नाही आसानी आहे.
जिंदगीभर आसनी ने अर्थाचा अगदीच अनर्थ होतोय!

ओथंबलेलं निळं आभाळ......बेधुंद कोसळणारा पाऊस

निळं आभाळ आणि पाउस? ते सुद्धा कोसळणारा? कुठल्या ग्रहावरची ष्टोरी हाय?

छुट्टा नय्यै ना ...

मला जेफरी आर्चर ह्यांची आठवण आली. ते अशीच गोष्ट लिहितात कित्येकदा फरक एवढाच की साधारण गोष्ट ४, ५ पाने व अर्ध्या वर सोडून तीन पर्याय देतात (वाचणा-याच्या मानसिकतेवर सोडतात) किंवा पर्याय न देता शेवट वाचणा-यावर सोडतात.

तसेच काहिसे आपण केले आहे पण वाचणा-यावर बरेचसे सोडलेले आहे.

तो आणि ती .. दोन साप.

- ओंकार.

कथेपेक्षा चित्र काढा.

असो...

ह्यावर लिहिता येईल छानशी कथा पण मग ती मचाकवर द्यावी लागेल ;)

दूर कुथेतरी.......गर्द हिरव्या रानात.......ओथंबलेलं निळं आभाळ......बेधुंद कोसळणारा पाऊस.......उन्मत्त निसर्ग.......दूरवर लुकलुकणारे दिवे......अनोळखी वाटा......जांभळे डोंगर.....भारलेला आसमंत.....गच्च ओली मिठी......गरम श्वास......थरथरणारे देह.....ह्ळुवार स्पर्श......निथळ्णारे पाणी.....सेरभैर मन.......तो आणी ती......

त्याने तिची मान मुरगाळली...... निथळणारे पाणी थोडे आत जाऊ दिले..... ओठावर ओठ टेकवले.... आणि त्या धुंद वातावरणात..... थरथरणार्‍या हाताने.... डोळे बंद करून.... काळीज जाळत आत जाणारा..... 'ओल्ड मंक'चा एक मोठ्ठा घोट घेतला

दूर कुथेतरी.......गर्द हिरव्या रानात.......ओथंबलेलं निळं आभाळ......बेधुंद कोसळणारा पाऊस.......उन्मत्त निसर्ग.......दूरवर लुकलुकणारे दिवे......अनोळखी वाटा......जांभळे डोंगर.....भारलेला आसमंत.....गच्च ओली मिठी......गरम श्वास......थरथरणारे देह.....ह्ळुवार स्पर्श......निथळ्णारे पाणी.....सेरभैर मन.......तो आणी ती......मग म्हातारी म्हणाली.......चल रे भोपळ्या........टुणुक टुणुक्........मग सिहांने उंदराला पंज्यात पकडले........आणि शिकार्‍याने कबुतरावर नेम धरला.......बिरबर अकबराला म्हणाला........आणि सगळ्या माकडांनी आप-आपल्या टोप्या फेकल्या........मग सिंदबाद च जहाज त्या अक्राळ-विक्राळ तडाख्यातुन सुटल.......पण बगदादच्या चोराला मात्र काहीच दाद मिळेना....... आणि हिवाळा संपला तरी माकडाचे घर बांधायचे राहुन गेले.....मग माकडाने मगरीच्या पाठीवर टुणकन उडी मारली......आणि कासवाने शर्यत जिंकली म्हणुन ससा झोपायला गेला.....शिकार्‍याच्या पायाला मुंगी चावल्याने कबुतराने सिंहाला चोच मारली......बिरबल सिंदबादच्या जहाजातल्या टोप्या शोधायला गेला....माकडाने मगरीला टोपी घातली.....आणि बगदादच्या चोराने कासवावर नेम धरला.......

ओथंबलेलं निळं आभाळ......बेधुंद कोसळणारा पाऊस.......उन्मत्त निसर्ग.......दूरवर लुकलुकणारे दिवे......अनोळखी वाटा......जांभळे डोंगर
या ऐवजी
घट्ट गुदमरवणारी आभाळ.... बेधुंद कोसळणारा पाऊस ...उन्मत्त निसर्ग.. दूरवर श्वापदाप्रमणारे मधुनच चमकणारे दिवे....... काळ्पत शेवाळामुळे गिळगीळीत दिसणारे डोंगर..... पाठीत भरलेली उसण्...त्याने पाय उचलायचा प्रयत्न केला.... सोनेरी पहाट व्हावी आणि त्यामुळे डोळे दिपून जावे प्राकाशित अंधार व्हावा तसे काहीसे झाले...त्याने शेजारच्या झाडाला घट्ट मिठी मारली......त्या ओल्या मिठीने ते वठलेले झाड देखील शहारले..... वातावरणात एक प्रकारचा दमट दर्प भरून राहिला होता...झाडाच्या सालीचा तो गिळगिळीत स्पर्ष होताच त्याचे सर्वांग शहारले....कधीतरी तारुण्यात चुकून घडलेला तो ओला स्पर्श आथवला... अंगावरचा शहारा अधीकच गर्द झाला... त्याला स्वतःचाच उछ्वास गरम वाटू लागला...
कोसळणार्‍या पावसाचा जोर वाढू लागला.... अचानक त्याच्या बाजूने एक उग्र दर्प येवून गेला....वातावरणात कसलासा जडपणा जाणवायला लागला...त्याच्या पोटात भडभडून आले.... आतडी गोळा होऊन उलटीतून बाहेर येतील असे वाटू लागले.....मनाची अवस्था सैरभैर.......... त्याला तीची आठवण झाली........ कालच्या अ‍ॅक्सीडेन्ट मधे ट्रकच्या चाकाखाली चिरडले गेलेले तिचे शरीर..... तिच्या गर्भाशयाबरोबर तिच्या अनेक पिढ्या तिथेच गारद झाल्या....काळोख आता त्याच्या अदॄष्य जिभानी केवळ सभोवतालच नाही तर त्याला सुद्धा गीळून टाकत होता.....कडाडकन कुठेतरी वीज चकाकली.....त्याला त्या उजेडात जे दिसले त्यानी तो सम्पूर्ण थरारला..... त्याच्या अंगातली थंडी कुठल्या कुठे पळाली...... गार बर्फाच्या सुरीने कोणीतरी आतडी कापत आहे असे काहिसे वाटू लागले.

हे कसे वाटतय दोस्ता...........

मान गये विजुभाऊ..
खरच काटा आला अंगावर

वाचून छान नक्कीच वाटलं नाही पण तसं ते प्रत्येक लिखाणाबाबतीत वाटावं असं मुळीच नाही. उलट एकदम वेगळा अनपेक्षित रस आणलात.. शहारा आला.

तेवढा "गारद" हा शब्द इतर भाषेशी आणि एकूण रसाशी जुळला नाही.

आता कसं एकदम बेस्ट बोललात....
हा विचार लेख टाकायचा आधी केला असतात तर बरं झालं असतं

-- सुखसारिका वटी

जरा उशीराच वाचल हे ....

असे चालेल का?

दूर कुथेतरी.......गर्द हिरव्या रानात.......ओथंबलेलं निळं आभाळ......बेधुंद कोसळणारा पाऊस.......उन्मत्त निसर्ग.......दूरवर लुकलुकणारे दिवे......अनोळखी वाटा......जांभळे डोंगर.....भारलेला आसमंत.....गच्च ओली मिठी......गरम श्वास......थरथरणारे देह.....ह्ळुवार स्पर्श......निथळ्णारे पाणी.....सेरभैर मन.......तो आणी ती......अचानक तो बेंबीच्या देठा पासुन जोरात ओरडतो........."आई शी झाली...."...