घोषणा झाली मला फेटाळलेली...
'हुश्श' झाली आसवें कंटाळलेली
माणसे झाली पहा आता शहाणी
फार पूर्वी भोवती घोटाळलेली
पालवी कोठे नसू द्या फार मोठी
आणि ती नक्की नको नाठाळलेली
एकही अश्रू दिसेना आज कोठे
गोष्ट होती आजही रक्ताळलेली
नेहमी असते खर्याची गोष्ट मागे
जातसे जत्रा पुढे वाचाळलेली
मद्य कसले घेत बसता धुंद होण्या....?
जीवने बनवा नशा फेसाळलेली..!
खोल आहे मी समुद्रासारखा; पण...
आजही देतो उन्हें गंधाळलेली
फायदा नसतो उधारी फेडण्याचा
माणसे गेल्यावरी सांभाळलेली
आजही गावाकडे लज्जा दिसावी...
जीवनाची लक्तरे गुंडाळलेली..!
टेकला माथा जिथे, तेथेच फुटला...
जीवनें इतकी कशी खडकाळलेली..?
एकदा ना एकदा होतील विजयी...
आजही दु:खे उरी कवटाळलेली
प्रतिक्रिया
6 Nov 2010 - 6:44 pm | शुचि
फारच अंतर्मुख करणार्या ओळी.
आपली "स्मरण असावे" कविता वाचल्यापासून मी आपली फॅन आहे.
>> नेहमी असते खर्याची गोष्ट मागे
जातसे जत्रा पुढे वाचाळलेली >>
क्या बात है!
>> खोल आहे मी समुद्रासारखा; पण...
आजही देतो उन्हें गंधाळलेली>>
हे खासच.
>> घोषणा झाली मला फेटाळलेली...
'हुश्श' झाली आसवें कंटाळलेली>>
कळस
6 Nov 2010 - 7:33 pm | बिपिन कार्यकर्ते
छान!
9 Nov 2010 - 11:14 am | विसोबा खेचर
सहमत..
7 Nov 2010 - 6:33 am | नगरीनिरंजन
>>टेकला माथा जिथे, तेथेच फुटला...
>>जीवनें इतकी कशी खडकाळलेली..?
सुंदर ओळी. एकूणच गझल छान.
7 Nov 2010 - 6:01 pm | अजय जोशी
धन्यवाद!
शुचि, बिपिन कार्यकर्ते, नगरीनिरंजन मनापासून धन्यवाद!
9 Nov 2010 - 11:12 am | फ्रॅक्चर बंड्या
अप्रतिम ...
फार आवडली कविता
12 Nov 2010 - 10:18 pm | अजय जोशी
धन्यवाद!
पुन्हा एकदा धन्यवाद!
12 Nov 2010 - 10:20 pm | अविनाशकुलकर्णी
मस्त..
13 Nov 2010 - 3:14 am | प्राजु
अतिशय आशय संपन्न गझल!! सुरेख!
एकही अश्रू दिसेना आज कोठे
गोष्ट होती आजही रक्ताळलेली
नेहमी असते खर्याची गोष्ट मागे
जातसे जत्रा पुढे वाचाळलेली
मस्तच!