आज तुच माझा आधार आहे
ज्या आधाराला तुझ्या प्रितीची धार आहे
डोक्यावर असला जरी काळजीन्चा भार
आठवण होता तुझी जातो पळून सारा आजार
जात असता जोडी समोरुनी फुलपाखरान्ची
आठवण येते तुझ्या सन्गतीची
अम्रुताहुनी गोड तुझ्या प्रितीची
तू केले आहे माझ्या हृदयात पक्के स्थान
म्हणूनी हरपले माझेही देहभान
तुला आहे माझ्या प्रितीची जान
म्हणुनच आहे माझ्या जगण्यात शान.
प्रतिक्रिया
3 Nov 2010 - 1:37 pm | गणेशा
छान ...
3 Nov 2010 - 1:46 pm | काव्यवेडी
चान्गली कविता !! छान !!