उन्हाळी दुपार सुस्तावले रान
मुके पानपान जाहलेले
आंब्याच्या पानात पाखरे गुडुप
मेंढ्यांचा कळप आंब्याखाली
बाभूळ झाडाची फाटकी सावली
तेथे विसावली गुरे काही
सुक्या नदिकाठी नग्न उभे साग
आकाशात आग लागलेली
कुणी एक बाई सरपण शोधात
लेकरू पोटात वाढताना...
- वैभव देशमुख
प्रतिक्रिया
17 Sep 2010 - 12:43 pm | पाषाणभेद
वा वैभव अगदी चित्रमय कविता. गावाच्या आठवणी जाग्या केल्यात भाऊ!
18 Sep 2010 - 2:41 am | शुचि
>> बाभूळ झाडाची फाटकी सावली
तेथे विसावली गुरे काही >>
सुंदर चित्रमय कविता.
24 Sep 2010 - 12:52 pm | वैभव देशमुख
धन्यवाद..
24 Sep 2010 - 12:57 pm | ज्ञानेश...
शेवटचे कडवे ह्रदयस्पर्शी आहे.
धन्यवाद !