आई समीप येता

आईमुळेच पाही ||
आईपुढेच नम्र
आईपुढे कृतज्ञ |
नमतो इथेच तोही
सर्वांहुनि सर्वज्ञ ||
या ओळी तर एकदम उत्तम आहेत बघ. छान कविता आहे. अशाच अजून येऊद्या.
पुण्याचे पेशवे

आईमुळेच पाही ||
आईपुढेच नम्र
आईपुढे कृतज्ञ |
नमतो इथेच तोही
सर्वांहुनि सर्वज्ञ ||
या ओळी तर एकदम उत्तम आहेत बघ. छान कविता आहे. अशाच अजून येऊद्या.
पुण्याचे पेशवे

श्री. अजय जोशी,
फार सुंदर कविता लिहीली आहे तुम्ही. अभिनंदन.
त्या माऊलीस जरूर दाखवा.

अजयराव अप्रतिम कविता. पुढील वाटचालीसाठी शुभेच्छा!

जगतात राम नाही
आईशिवाय काही |
सौंदर्य सृष्टी जगती
आईमुळेच पाही ||
आईपुढेच नम्र
आईपुढे कृतज्ञ |
नमतो इथेच तोही
सर्वांहुनि सर्वज्ञ ||
खरं आहे

|| भले सज्जनाला चारु चिकन अन रोटी | नाठाळाला ठेऊ उपाशी पोटी ||
-इनोबा म्हणे

जगतात राम नाही
आईशिवाय काही |
सौंदर्य सृष्टी जगती
आईमुळेच पाही ||

छान आहे कविता....

कविता ठीक वाटली! त्यात ममत्वापेक्षा, आपुलकीपेक्षा छापिलपणा जास्त वाटला..

फक्त,

नमतो इथेच तोही
सर्वांहुनि सर्वज्ञ ||

या ओळी जरा बर्‍या वाटल्या, वेगळ्या वाटल्या!

आपला,
(मातृभक्त) तात्या.

आईस पुत्र वाटे
हृदयामधील प्राण ||
जगतात राम नाही
आईशिवाय काही |

कविता आवडली.

मदनबाण

प्रासादिक रचना!

चतुरंग

लहान शब्द समुहातली उत्कट विचारांची कविती आहे .

मला वाटते आई हीच निस्वःर्थी प्रेम करू शकते. पत्नी नाही.निदान प्रत्येक वेळी तरी नाही.

मीनल.

अतिशय सुन्दर ,