(माझी जन्माची शिदोरी )

अडगळशेठ,
हे विडंबन नसून एक उत्तम हास्य कविता आहे..
एकदम झकास.. चहा फोडणी, नरकाची मेस.. हा हा हा..
चालू दे..
(स्वयं स्वयंपाकी)केशवसुमार

बासुंदीत ही दोडके,
हे का नव्हते थोडके,
आमरसात बटाटे,
आली शिर्‍यात हाडके

आमरसात बटाटे पर्यंत नुसतंच छान होतं, पण शिऱ्यातली हाडकं हे कहर...

हा हा हा हा!
धमाल. अडगळपंत एकदम झ्याक झालीए शिदोरी. ह ह पु वा.

नवनवीन विषय हाताळून श्री अडगळ मराठी आंतरजालावरील विडंबनास वेगळी वाट दाखवत आहेत, असे वाटते.

एकदम जोरदार काव्य! ;)

शिव्या तरी किती घालू ,
गेली विटाळून वाणी,
तुझ्या बापानं का कधी,
दिली चहाला फोडणी ?

हे भलतंच आवडलं!! =)) =))

उत्तम हास्यकविता. विडंबनाचे लोढणे नसते तर अधिकच खुलवू शकला असता.

लै लै लै लै भारी!!!! ज्याम आवडली...

एकदम चमचमित!!

'तुझ्या बापानं का कधी,
दिली चहाला फोडणी ?' तर ढणटड्याण ..टड डड्याण..

ह ह पु वा

=)) =))

हा हा हा..

एक नंबर विडंबन.

झकास!!!

उत्तम हास्यकविता.
(मूळ कविता वाचली नसल्यासही रसास्वादात काही फरक पडत नाही....त्यामुळे विडंबन म्हणत नाही.)

आरं तिच्या... कहर झालाय कि हो!
झक्कास जमलीये फोडणी!! ;)

शिदोरी असावी तर अशी!