काव्य जगावे

कविता अतिशय उत्तम भाषांतरीत केलीयेत तुम्ही.

फक्त एक वाटलं -
"छा रहा है सारी बस्ती में अंधेरा,
रोशनी को घर जलाना चाहता हू"
या ओळींतून जो सामाजीक जाणीवेचा, आसपासच्या समाजाशी निगडीत असण्याचा आशय व्यक्त होतो, तो आशय खालील ओळींमध्ये अतिव्यापक होऊन हरवतो.
"या विश्वाचे तम मिटवाया,
मी माझे घरटे जाळाव"

पण बाकी कडवी अतिशय मस्त भाषांतरीत पेलली आहेत!!
**********************************
या जगात दुर्लभ असे काही असेल तर ती सद्वासना आहे - वाचनात आलेला सद्विचार (ज्ञनेश्वरीतील ओवीवर आधरीत)

भाषांतर उत्तम झालं आहे. कवितेचं भाषांतर करताना शब्दाला शब्द ठेवल्याने होणारी हानि इथे दिसत नाही. 'चाहता हू' चं 'व्हावे' केलेलं आहे ते इतर कशाहीपेक्षा जास्त फिट बसतं. बऱ्याच वेळा भाषांतर करताना कवितेचा रेखीवपणा जातो. इथे बांधणी मूळ कवितेपेक्षा जास्त पक्की झालेली आहे.

मूळ कवितेत कवी आपल्या कवितेशी बोलतो आहे असं वाटतं. ते भाषांतरातही आलेलं आहे. मला शाइराना चा अर्थ नीट कळला नाही (कवित्व करणे?), पण शेवटच्या ओळीचा 'मृत्यूचे मी काव्य करावे' अशासारखा अर्थ आहे का?

राजेश

चांगलं जमून आलं आहे. शेवटची ओळ मात्र अनुवादाच्या दृष्टीने जरा कठीण आहे. जे चित्र मूळ कवितेत उभं होतं ते भाषांतरात थोडं सैल पडतं असं वाटतं. 'जानो पे' याचा अर्थ मांडीवर असा होतो. 'हिचकी' या शब्दाचा इथल्या context मध्ये मराठीत बसेल असा शब्द नाही. 'शायराना' चे ही तसेच. प्रत्येक भाषेची स्वतःची काही शब्दचित्र उभी करण्याची ताकद असते आणि काही मर्यादाहि असतात. असो. एकूण आवडले.

आवडला हा प्रयोग. :)
- (सर्वव्यापी)प्राजक्ता
http://www.praaju.com/