छंद दे..

तिसरी आणि पाचवी द्विपदी वगळून परत वाचली. त्या दोन द्विपदी कुठं तरी गुणगुणताना खटकल्या. 'आक्रंद' हा शब्दही नेमका त्या द्विपदीत काय अर्थाने येतो हे कळले नाही. हे अपवाद सोडले तर...
रचना आवडली.

मस्त गं...

--प्रभो
-----------------------------------------------------------------------
काय सांगावे स्वतः विषयी,आहात तुम्ही सूज्ञ !! एका सारखे एकच आम्ही,बाकी सगळे शून्य !!
प्रभोवाणी

छंद फावल्या वेळात करतात.
ती आवड असते.
तेच जिवन झाल तर त्यापेक्षा उत्तम ते काय?
मीनल.

छान आहे काव्य.
------------------------

डायबेटीस विरुद्ध लढा

- पाषाणभेद उर्फ दगडफोड्या-(इंजन मेक्यॅनीक)

रोज जोडूनी तुटावे हे असे धागे नको
जीवनाला बांधणारा एक प्रेमऽबंध दे ..
सुंदर रचना... :)

मदनबाण.....

At the touch of love everyone becomes a poet.
Plato

अतिशय सूंदर रचना...
आवडली...!

भावोत्कट रचना आवडली ....अप्रतिम
मला छंदाबिंदात काही जमत नाही हो काय करावं...?

कविता अत्यंत आवडली.. भावना फारच तरल आहेत.. आणि शेवटच्या ओळीतला ट्विस्ट तर छान च आहे...
(अवांतर - छंद फावल्या वेळातला हा एक अर्थ झाला... कधी कधी तो सारे आयुष्य देखील व्यापतो.. उदा. लागलासे छंद.. मुखी गोविंद गोविंद..)

श्रावण जींच्या प्रतिक्रिये वरुन खालील सुचले..
अर्थात कवयित्रि ची प्रथम क्षमा मागतो कारण मी काही सुचवावे हा माझा अधिकार मुळीच नाही.. फक्त जे सुचले ते लिहिले..

कोसळ नको भिजवणारा तापलेल्या भूमिला
चार थेंबानी खुलावा, आगळा मृदगंध दे..

-- झोड हस्ताची नको रे, तापलेल्या या धरेला ..
चार थेंबानी खुले तो, आगळा मृदगंध दे..

बधिर झाल्या भावनांची कास का मीही धरू?
वेदनेला पेलण्याला, या उरी आक्रंद दे..

-- वेदनेच्या कंपनांनी, बधीर ना व्हावे कधी,
वेदनेला पेलण्याला, या उरी आक्रंद दे..

रोज जोडूनी तुटावे हे असे धागे नको
जीवनाला बांधणारा एक प्रेमऽबंध दे ..

-- रोज जोडूनी तुटावे हे असे धागे नको
दरवळे जो जीवनी तो, प्रेम-रस मकरंद दे..

स्तोम नाही प्रार्थनांचे, दक्षिणेची लाच ना
लीन व्हावे ज्या पुढे मी, त्या तुझा बस्स! छंद दे.
सुंदर ..नेहमीप्रमाणे

"मी न मीरा, मी न राधा, ना तयाची प्रेमिका
दर्शनाने मुग्ध व्हावे, तोच देवकिनंद दे.."
सुंदर ओळी :-)

***************************************************
दुरितांचे तिमीर जोवो/विश्व स्वधर्मसुर्ये पाहो/जो जें वाछील तो तें लाहो/प्राणिजात/

विडंबन सुधारण्यासाठी मलाही काही वरील प्रमाणे सुचना द्या!

सुरेख कविता !

शेवटचे कडवे :

स्तोम नाही प्रार्थनेचे , आसही कसलीच ना ,
लीन मी आजन्म व्हावे.....आगळा हा छंद दे !

मी तुम्हाला काहे सुचवणे हे म्हणजे काजव्याने सूर्याला जरा प्रकाश वाढव असे म्हणण्यासारखेच आहे नाही?

स्तोम नाही प्रार्थनांचे, दक्षिणेची लाच ना
लीन व्हावे ज्या पुढे मी, त्या तुझा बस्स! छंद दे..

क्या बात है !

-दिलीप बिरुटे