आहे तीच जड झाली, नका लादू रे आणखी
खुळ्या अपेक्षांची ओझी किती पेलावी सारखी?
रोज अंतहीन चालणारी जीवघेणी स्पर्धा
उरी फुटेतो धावून इवलासा जीव अर्धा
तोही राही कुठे आता? जग झाले अनोळखी
पाय-यांना ओलांडून थेट शिखराचा ध्यास
वेड्या पतंगासारखा उंच जाण्याचा हव्यास
जाग येते तेव्हा दशा होते पिसाटासारखी
बोल समजुतीचेही खुपतात जसे काटे
गणगोत, आप्त-मित्र कुणी आपले न वाटे
पिता प्रेमाचा भुकेला, माय मायेला पारखी
अपयश सोसवेना, येते पदरी निराशा
कुणी जाणून घेईना मूक आक्रोशाची भाषा
काही क्षणांची वेदना होते आयुष्याची सखी
उमलत्या फुलांना का कोमेजण्याचीच आस?
प्राण कंठाशी आलेले, घुसमटणारे श्वास
असं मरण सोसून कोण झालं कधी सुखी?
प्रतिक्रिया
8 Jan 2010 - 12:49 am | शेखर
मस्त कविता....
गेल्या आठवड्यात केलेल्या विद्यार्थ्यांच्या आत्महत्येच्या पार्श्वभुमीमुळे कविता एकदम मनाला भिडते....
उमलत्या फुलांना का कोमेजण्याचीच आस?
प्राण कंठाशी आलेले, घुसमटणारे श्वास
असं मरण सोसून कोण झालं कधी सुखी?
हे कडवे खुपच खास
8 Jan 2010 - 1:07 am | प्राजु
उमलत्या फुलांना का कोमेजण्याचीच आस?
प्राण कंठाशी आलेले, घुसमटणारे श्वास
असं मरण सोसून कोण झालं कधी सुखी?
१००% खरंय गं.
खूप आवडली कविता. खूपच आवडली.
- प्राजक्ता
http://www.praaju.com/
8 Jan 2010 - 3:36 am | चित्रा
वास्तव डोळ्यासमोर उभे केले आहे. कवितेने मनाला स्पर्श केला.
(अवांतर - थ्री इडियटस त्यातील सगळा अतिरंजितपणा/वेडेपणा बाजूला ठेवून प्रत्येक आईबापाने बघण्यासारखा आहे).
8 Jan 2010 - 9:40 am | सहज
आवडली.
8 Jan 2010 - 11:10 am | फ्रॅक्चर बंड्या
मस्त कविता...
binarybandya™
8 Jan 2010 - 7:56 pm | मदनबाण
रोज अंतहीन चालणारी जीवघेणी स्पर्धा
उरी फुटेतो धावून इवलासा जीव अर्धा
तोही राही कुठे आता? जग झाले अनोळखी
सॉलिट्ट्ट्ट... ;)
मदनबाण.....
At the touch of love everyone becomes a poet.
Plato
10 Jan 2010 - 12:15 am | श्रावण मोडक
आवडली कविता!
10 Jan 2010 - 4:08 pm | अनिल हटेला
आवडली कविता !!
बैलोबा चायनीजकर !!!
Drink Beer,
Save Water !!
;-)
11 Jan 2010 - 8:16 am | ऋषिकेश
अप्रतिम!! नेमकी!!!!
--ऋषिकेश