बुधवारची कविता: (वाढदिवस - ३)

अफलातुन !!!
=))

:B :B :B वेळवडी :B :B :B

जबरदस्त =))

श्री रा रा पुण्याचेजी पेशवेजीसाहेब

आपली कविता वाचली, तिला आपण विडंबन म्हणत असाल तर ती चुक आहे. खरे तर एका विटंबनेची ती कविता आहे असे म्हटले तरी हरकत नाही. आपल्या कवितांमधून इतिहास समोर येतो. शेवटी इतिहास म्हणजे तरी काय ? तर असे असे घडले हे सांगणारी कथा ही इतिहास असते. इतिहासात केवळ सनावळ्या, जन्ममृत्युच्या नोंदी नसतात. तर कसे कसे का का कधी कधी घडले याचा खुलासा ज्यातुन होतो तो इतिहास. ब्रिटीश येण्यापुर्वी भारतात पुराणकथांच्या द्वारे पुर्वी कसे घडले, का घडले याचा निश्चित असा उहापोह करुन सांगितले जात असे. परंतु स्वातंत्र्य संपुन पारतंत्र्यात जेव्हा ब्रिटीशांची मनमानी सुरु झाली तेव्हा केवळ घटना कधी घडली यालाच महत्व उरले, का घडली, कशासाठी घडली, त्यामागची प्रेरणा काय होती या गोष्टी दुय्यम ठरत गेल्या. त्यानंतर स्वातंत्र्य मिळाल्यावर नवनिर्वाचित सरकारने जुनी पद्धत आणणे म्हणजे सर्वधर्मसमभावाच्या विपरीत वर्तन आहे असे समजुन आपण ज्या व्यक्तिंविरुद्ध, सत्तेविरुद्ध जीवाचे रान करुन लढलो होतो, ते विसरुन त्यांच्याच पद्धतीची शासनव्यवस्था आणली. हा सगळा इतिहासाचा भाग असतो. आणि हा इतिहास शालेय शिक्षणपद्धतीतुन सांगितला जात नसेल तर पुराणकथा, दंतकथा, सांगोवांगीतुन पसरत रहातो.

पेशवे यांच्या कवितांचे मुल्य या निकषावर पाहिले असता त्या कविता अशा अर्थाच्या इतिहासाचा प्रसार करण्यात प्रथम दर्जाच्या असुन त्या समजुन घेण्यासाठी निश्चितच पात्रता लागते. परंतु कोणतीही गोष्ट ही अनायासे समजली तर तिचे मुल्य रहात नाही त्यामुळे पेशव्यांच्या कविता समजण्यासाठी थोडे प्रयत्न केले तरी हरकत नाही.

अतिशय उत्तम कविता.

धन्यवाद.

--अवलिया

श्री पुण्याचे पेशवे -जी,

विडंबन छान आहे.
पण अश्या पध्दतीच्या विडंबनामध्ये आपली प्रतिभा वाया घालवू नये असे मला तरी मनापासून वाटते. हि & हि विडंबने म्हणजे उच्च कलाकृती कधीच ठरु शकणार नाहीत.

माझ्या सल्लाकडे लक्ष द्यावे अशी विनंती.

असो,

लोळून घेतो.

=))

=))

=))

*****

राज जैन, सध्या नर्‍हे, पुणे येथे मुक्काम

क्या बात है! प्रस्तुत कविता निव्वळ विडंबन नसून तिला स्वतंत्र काव्याचा दर्जा आहे या आणि श्री. अवलियांच्या प्रतिक्रियेतील इतर मतांशी सहमत आहे.

>>> उडले कुठे कुणीसे, खपले आणी कितीसे
ओहोहोहोहो, जियो पेशवे! 'दोन मोत्यें गळाली, सत्तावीस मोहरा हरविल्या, रुपये खुर्दा किती गेला याची तर गणतीच नाही' हे जुने ऐतिहासिक वाक्य आठवले आणि अंमळ...छ्या:! जाऊ द्या.

नंदनमराठी साहित्यविषयक अनुदिनी

कुठं होता इतके दिवस? विडंबन भारीच. शब्दांवरची तुमची हुकमत दिसून येते!!!

माननीय पुण्याचे पेशवे-जी अतिशय सुंदर अशी पद्य रचना. खरेतर आपण कोणा एक पद्यास ह्या मागची प्रेरणा म्हणले आहेत हा आपला विनय झाला. आपल्या सारखा प्रतिभावान दर्जेदार पद्यलेखक येव्हड्या विनम्रपणे वागतो हे बघुन हृदय भरुन आले.

आपल्या मौलीक रचना असाच वाचता वाचता हे डोळे मिटले जावेत, हिच प्रभुचरणी प्रार्थना.

©º°¨¨°º© परा ©º°¨¨°º©
आमचे राज्य

:(
गुण फुकट घालवत आहात पेशवे महाराज.

पेशव्या...
आजपासुन मिपा तुझ जा.. :-)

--टुकुल

या कवितेला मी विडंबन म्हणणार नाही. ही एक उस्फुर्त कविता आहे. (कविने, कशी कुचंबना होत आहे? हे मांडण्याचा यशस्वी प्रयत्न केल्याचे मला जणवते आहे.) पेशवे आपण कुठेही कमी पडलात अथवा वाया गेलात असे मला वाटत नाही.अवलियांशी १००००% सहमत." ज्याच जळतं त्यालाच कळतं" म्हणुन एक मैत्रीचा सल्ला देतो.
कुणी निंदा अथवा वंदा
आपण कुरवाळावा आपल्या छंदा

"चित्रमय विचित्र प्रतिसादाची पद्धत जयपालने आंतरजालावर आणली"
***************************************************
दुरितांचे तिमीर जोवो/विश्व स्वधर्मसुर्ये पाहो/जो जें वाछील तो तें लाहो/प्राणिजात/