म्हागृ महिमा..

हाहाहाहा!

लौल.

आणखी एक पानः

खूप वाईट परिस्थिती होती हो, खूपच वाईट. रावल्या हुंदके देत होता, लक्ष्या तर धाय मोकलून रडत होता. अपयश समोर उभं होतं. त्यांना म्हटलं, अरे बाळांनो असा धीर सोडू नका. काबिल बनो, कामयाबी तो साली झक मार के पीछे भागेगी. (कोणीतरी लिहून घेतलं वाटतं हे. नंतर एका सिनेमात हा डायलॉग म्हणून आला म्हणे. पण त्यात सगळे माझे ज्युनियर असल्याने मी तो पाहिला नाही.) लक्ष्या आणि रावल्या म्हणाले, म्हाग्रू मला वाचवा. (हेही कोणीतरी म्हणालं होतं. नक्कीच कोणीतरी ज्युनियर असणार.) मी त्यांना म्हणालो, रावल्या तुझं बिहेव चुकतंय. आय हॅव नथिंग टु ऑफर यू बट ब्लड, टॉईल, टियर्स अ‍ॅण्ड स्वेट. वी विल फाईट ऑन बीचेस. (हेही कोणी ज्युनियर... पण आता तुम्हाला माहीत आहेच.) मग असा धीर दिल्यावर लक्ष्या आणि रावल्या गेले बाहेर आणि चिकटून बसले दिवसभर. मी बाहेरूनच त्यांना मार्गदर्शन करत होतो. जिथे गॅप असेल त्या बाऊंड्रीबाहेर जायचो, आणि ते तिथे मारायचे शॉट. (त्यांना दिसावं म्हणून विग काढून ठेवला होता. डोकं तापलं, पण काय करता. एकदा म्हागॄपदी पोचलं की थोडं सहन करावं लागतंच.) दिवसभर असा गोल गोल इकडेतिकडे पळत राहिलो, आणि लक्ष्या आणि रावल्या तिथे तिथे मारत राहिले. मध्येच मला घाईची लागली म्हणून ड्रेसिंग रूममध्ये जावं लागलं. लक्ष्याचा गैरसमज झाला की आता गॅप तिथे आहे, म्हणून त्याने चक्क सिक्सर मारली की हो!

- "ईडन गार्डन्समध्ये म्हाग्रू" या प्रकरणातून साभार.

भारीच

हे लै भारीय

हे लै भारीय. हाहापुवा

जबरदस्त! मझा आला.

हाहाहाहा!

लॉल =))

म्हागृंचा अपमान हे.
तेंच्या आतम्चरित्रातुन घेतलेल्या तुकड्यांच सुद्ध्हा एक पुस्तक(ग्रंथ ~ जाडजुड बाड)) व्हईल. तुम्ही लैच लवकर आवरलत.
ते रमेश सिप्पी, अमिताभ बच्चन, ए.के. हंगल, धर्मेण्द्र, वगैरेंवर्च्या उपकारांना का फाटा दिलात ?????

##सही##
"मिसळपाव" खावून नाना "उपक्रम" चालवून जे "मनोगत" व्यक्त होते ते "मायबोली"तून "ऐसी अक्षरे" वापरुन हे दाखवून देईन कि "मी मराठी"च आहे.

ये बीक चुकी है मीडिया वाचून, एकदम पाकिस्तानातल्या सुप्रसिद्ध अश्या 'गोरमिंट आंटी' ची आठवण आली अन तिचे (कदाचित एआयबीनेच) बनवलेले हे शे ग्वेरा स्टाईल पोस्टर पण

जब्रा!!

Sandy

अगागागागागा!!
फेबुवर अनेक मित्रांनी बाजार उठवलेला त्यांच्याइतकच हेही आवडलं. पण फार लवकर आवरतात का पीळ गावकर?

पार बाजार उठिवला की तुम्ही!

मीनाकुमारीने उर्दू शिकवलं त्यांना.

पण ते इतर कलाकारांचीही स्तुती करतात याकडे दुर्लक्ष करू नका.

लई भारी!!!!
म्हाग्रुंचे कैसे बोलणे ।
म्हाग्रुंचे कैसे चालणे ।
म्हाग्रुंचे कैसे नाचणे ।
अवघा हलकल्लोळ करावा।
म्हाग्रु मस्तकी धरावा।
महाराष्ट्र कारणे।

=)). =)) =))
बेक्कार पंचनामा !

ही ही ही.

सचिनरावांचं सगळंच न्यारं अाहे भाऊ. अभिनय तर काय विचारता? कुठल्यातरी सिनेमात ते अांधळ्य़ाची भूमिका करत होते. सगळे अंध लोक चाचपडतात, पण म्हाग्रु मात्र इतके ‘जास्त’ चाचपडत होते, की याला म्हणतात मनापासून जोरकस अभिनय. कोण अाहे रे तो? अोव्हर अॅक्टींग म्हणून अोरडणारा?

उकडलेला बटाटासाठी आधी शाबासकी! बटाट्या जोशी कुठला..

बाकी लेख भारीच!

आणि एक हा पिळगावकरांचा सचिन! (शराबी मध्ये महागुरुंचा ज्युनिअर अमिताभ म्हणून एक सामान्य नट आहे त्याने असाच एक डायलाॅग टाकलेला आहे.)

साडीतले पात्र कर तुला छान दिसते आणि मला गल्ला मिळेल हे निर्माते सर्व नटानांच सांगतात का?

बेक्कार! आदूबाळाचे पुरवणी पानसुद्धा महाळॉळ!

ज्याऽम्हसलो !! फकस्त शीर्षकात ते म्हैमा पायजेलोतं.
-गा.पै.

पार बाजार उठवून टेंपोत बसवला की..
ह ह पु वा..
स्वाती

आमच्या महाग्रुं बद्दल बोलियाचे काम नाई, त्ये हिंदी मधले ग्रांड मास्टर मिथुनदा आणि मराठीतले महाग्रू सचिनदा दोघेबी लैभारी आहेत.

आम्ही आधीच त्यांचे लै मोठे फॅन होतो पण एका पेक्षा एक चे चक्रीवादळ आल्या नंतर या महासुर्याच्या तेजाने आम्ही आंधळे मुके बहिरे आणि बधिर झालो.

एका पेक्षा एक मधे जेव्हा ते ढॅन्सरला दोन रुपयांची नोट द्यायला ष्टेजवर जातानाची त्यांची समोरचा माइक बाजुला करुन थाटात चालत जायची इष्टाइल पण कोणीतरी नंतर ढापली म्हणे.

रच्याकने :- त्या कार्यक्रमातले त्यांचे मानसपुत्र आणि कन्या आता काय करतात म्हणे?

पैजारबुवा,

महालोल..
लोळलो....

हायला
लै म्हणजे लै म्हणजे लैच झकास
सकाळी सकाळी हसून पुरेवाट झाली.

आदूबाळ, तुमची सिक्सर खास आहे हां! :-) तुम्ही वेगवेगळी क्षेत्रे फिरा पाहू म्हाग्रूंसोबत. आणि आमच्यासाठी साद्यंत वृत्त प्रसृत करंत चला.
आ.न.,
-गा.पै.

भारीच.. मजा आली वाचताना.

कडक!!!

=)))))

आयला लयच जबरदस्त लिहिलंय राव..
ह्हपुवा ...

अशी ही बनवाबनवी ह्या सिनेमाच्या अफाट यशाबद्दल बोलताना महागुरु म्हणतात "हे मी नाही केलं!...." आता लक्ष्मीकांत बेर्डे वा अशोक सराफ वा सुधीर जोशी ह्यांच्याबद्दल कौतुकाचे चार शब्द ऐकायला मिळतील असे वाटले पण नाही. "हे माझ्या हातून घडलं!" ह्या वाक्याने ह्या अफाट यशाचे श्रेय घेण्याचा "विनय" महागुरुंनी दाखवला. धन्य झालो!

आपला लेखन आणि पैजार बुवांचे विडंबन वाचून हसत हसत लोळलो.
सुरुवातीला वाटायचं कि हे "महागुरू स्वतःला फार शहाणे समजतात" असं फक्त मलाच वाटतं. त्यांच्या चेहऱ्यावरच एक अतिशहाणपणाची झाक आहे.
पण माझ्यासारखे वाटणारे बरेच आहेत हे पाहून अजूनच हसू आलं.

http://www.misalpav.com/node/34513

झैरात

तुमच्यामुळे जाऊन ती "संपूर्ण" मुलाखत पाहिली!!!

बादवे, "गोष्ट..." च्या वेळेला महागुरुंना विचारणार होतो आम्ही पण मिपाकरांच्या धाकाने नाही विचारलं!!

दरम्यान दादासाहेब फाळकेंना विलायतेहून आणलेला कॅमेरा काही केल्या चालवता येईना. त्यावेळी यूजर मॅन्युअल लिहायची पद्धत नसावी बहुतेक. फाळकेंनी जंग जंग पछाडलं पण च्छे, नो लक. मग काय, त्यांनी अशा (महा) माणसाचा शोध सुरु केला ज्याला जगातील कुठलीही गोष्ट अशक्य नाही. शेवटी त्यांचा शोध म्हागृनपाशी येऊन थांबला. आणि मग काय झाले?

आता हे पण सांगायला पाहिजे का राव! आज आपण सिने क्षेत्रात इथपर्यंत पोहोचलो ते कोणामुळे?

तेजायला... नवीन गुरूजी!! काय "खर" नाय रायलं राव!